που δεν μπορώ ν’ ακούσω τι λες
Ralph
Waldo Emerson
Ήταν ένα ηλιόλουστο απόγευμα Σαββάτου, στην πόλη της
Οκλαχόμα. Ο φίλος μου και περήφανος
πατέρας Μπόμπι Λιούις πήγαινε τα δυο αγόρια του για να παίξουν γκολφ. Πλησίασε τον άνθρωπο που πουλούσε τα
εισιτήρια και ρώτησε: «Πόσο κάνει η είσοδος;»
Εκείνος του απάντησε: «3 δολάρια για σας και 3
δολάρια για κάθε παιδί πάνω από έξι χρονών.
Τα παιδιά περνούν ελεύθερα αν είναι έξι και κάτω. Πόσων χρονών είναι;»
Ο Μπόμπι τότε του είπε: «Ο δικηγόρος είναι τριών κι
ο γιατρός εφτά, έτσι μάλλον σου οφείλω 6 δολάρια».
«Ε, μήπως κερδίσατε πριν λίγο το λαχείο, κύριε;»,
σχολίασε ο άντρας πίσω από το ταμείο.
«Θα γλιτώνατε τρία δολάρια αν μου λέγατε ότι είναι έξι χρονών. Δεν
μπορούσα νε ελέγξω αν είναι έξι ή εφτά χρονών».
«Εσείς δεν μπορείτε να ελέγξετε αν είναι έξι ή εφτά
χρονών, τα παιδιά όμως ξέρουν», αποκρίθηκε ο Μπόμπι.
Όπως είπε ο Έμερσον, «το ποιος είσαι μιλά τόσο
δυνατά, που δεν μπορώ ν’ ακούσω τι λες».
Σε δύσκολες εποχές, όταν η ηθική είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ
άλλοτε, έχε το νου σου να δίνεις το καλό παράδειγμα σ’ όσους δουλεύουν και ζουν
μαζί σου.
Patricia Fripp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου