ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Με τις αμέτρητες τραγωδίες που βλέπουμε τελευταία να συμβαίνουν γύρω μας και να επηρεάζουν και τη χώρα μας, νοιώθω την καρδιά μου βαριά για όσους έχασαν τους αγαπημένους τους σε βίαια εγκλήματα. Αισθάνομαι επίσης φόβο για τις μελλοντικές γενιές, όσο και για την κοινωνία στην οποία τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας θα ζήσουν.

Μερικές φορές νοιώθω ότι η προσευχή είναι άχρηστη. Γιατί ένας θεός να με άκουγε; Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Υπάρχουν μερικές ημέρες που αρνούμαι να προσευχηθώ, γιατί νοιώθω ότι δεν έχει νόημα. Δεν προσεύχομαι για τον κόσμο μας, το έθνος μας, τους φίλους, την οικογένεια ή τον εαυτό μου. Απλά κάθομαι με δέος και δυσπιστία με ότι συμβαίνει.

Ωστόσο, παρά όλα αυτά, εξακολουθώ να κρατιέμαι από την βασική πεποίθηση ότι η προσευχή λειτουργεί. Δεν φαίνεται ότι πάντα έτσι συμβαίνει, ειδικά όταν οι εκπομπές των μέσων ενημέρωσης δείχνουν συνεχώς πράξεις βίας και μίσους.

Αλλά ακόμα και αν η προσευχή δεν αλλάζει ό, τι συμβαίνει γύρω μου, ξέρω ότι η προσευχή αλλάζει εμένα. Μου επιτρέπει να αφήνω τα πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω, και να αναγνωρίσω τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω. Μου δίνει γαλήνη. Μου επιτρέπει να βλέπω το καλό στη ζωή, παρόλο το κακό. Με κάνει να έχω εμπιστοσύνη στο ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα μία ημέρα. Ακόμα κι αν δεν φαίνεται έτσι τώρα, όλα θα είναι εντάξει. Δεν θα είναι τέλεια, αλλά εντάξει. Και ελπίζω ότι η προσευχή μου επηρεάζει ένα άτομο, το οποίο με τη σειρά του, θα επηρεάσει ένα άλλο, και ούτω καθεξής.

(Ένας φίλος)