Έτυχε να ακούσω μια διάλεξη σχετικά με τη σημασία
των σκέψεών μας και την επίδραση που έχουν στη ζωή μας. Η Joyce Meyer είπε,
"Η στάση που έχουμε για όσο διάστημα είμαστε στην ζούγκλα καθορίζει πόσο
καιρό θα μείνουμε εκεί."Έχετε ποτέ βιώσει αυτό το είδος του κύκλου της αυτό-λύπησης; Δεν μιλώ για κλινική κατάθλιψη. Μιλώ για όλα τα πράγματα που δεν μας αρέσουν στη ζωή μας και στα οποία είμαστε βαλτωμένοι, αλλά είμαστε πολύ τεμπέληδες ή φοβισμένοι για να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε την κατάστασή μας.
Όταν συνεχίζουμε αυτές τις καθημερινές σκέψεις, αυτές αλλάζουν τη στάση μας και η στάση μας επηρεάζει τελικά πού πάμε στη ζωή. Μια κακή στάση μας κρατά από την επίτευξη των δυνατοτήτων μας, μας κρατά από το να συναντήσουμε την αδελφή ψυχή, και μας κρατά μακριά από οποιοδήποτε καλό το σύμπαν έχει να στείλει στο δρόμο μας.
Δεδομένου ότι οι συμπεριφορές δημιουργούνται από τις σκέψεις, πρέπει να είμαστε πολύ, πολύ προσεκτικοί σχετικά με το που επιλέγουμε να σταθούμε, και τι επιλέγουμε να πούμε. Δεν έχουμε πάντα επιλογή για το αν βρεθούμε στην μεταφορική «ζούγκλα» ή με προβλήματα, αλλά έχουμε επιλογή για το πόσο θα μείνουμε εκεί.
(Ένας φίλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου