Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΑΠΕΡΠΑΤΗΤΟΣ

Του Robert Frost

Δυο δρόμοι διασταυρώθηκαν σ' ένα δάσος χρυσισμένο
Και προς λύπη μου δεν μπορούσα και τους δυο να ταξιδέψω
Κι ένας εγώ ταξιδευτής επί μακρόν εστάθηκα
κι έστρεψα το βλέμμα μου στον πρώτο όσο πιο μακριά μπορούσα
μέχρι εκεί που χάνονταν ανάμεσα στα άγρια του δρόμου χόρτα

Ύστερα κοίταξα τον άλλον , εξίσου όμορφος κι εκείνος
κι ίσως να 'τανε και πιο ελκυστικός από τον πρώτο
καθώς γρασίδι ήταν στρωμένος και ζητούσε να περπατηθεί ·
κι ας έδειχνε πως ως εκεί των περαστικών το πέρασμα
όμοια και τα δυο μονοπάτια είχε σχηματίσει


Και ισότιμα κι οι δυο το πρωινό εκείνο ήρεμοι ανοίγονταν μπροστά μου
ντυμένοι φύλλα αγνά κι απάτητα από ανθρώπου πόδι
Ω , εγώ φύλαξα τον πρώτο γι' άλλη μέρα !
Κι όμως , καθώς γνώριζα πως ο ένας δρόμος σ' άλλον σε πηγαίνει
αμφέβαλλα αν ποτέ θα μ' έφερνε εκεί η μοίρα μου ξανά

Και μ' αναστεναγμό αυτό θε να το πω
κάπου εποχές αμέτρητες παλιά
δυο δρόμοι διασταυρώθηκαν σε ένα δάσος κι εγώ
εγώ πήρα τον λιγότερο ταξιδεμένο
Και αυτό ήταν που έκανε όλη την διαφορά

Ο Robert Lee Frost ήταν αμερικάνος ποιητής. Η δουλειά του δημοσιεύτηκε πρώτα στην Αγγλία και μετά στην Αμερική. Από τους ποιητές που διακρίθηκαν για το ιδιαίτερο στυλ με ρίμα γραφής τους και για τον βαθύ φιλοσοφικό ρεαλισμό του.  Χρησιμοποίησε αρκετές φορές αγροτικές και εξοχικές εικόνες για να απεικονίσει σύνθετα κοινωνικά και φιλοσοφικά θέματα. Έλαβε 4 βραβεία Πούλιτζερ για την ποίηση του κατά την διάρκεια της ζωής του. Γεννήθηκε στον Σαν Φραντζίσκο τον Μάρτιο του 1874 και πέθανε τον Ιανούαριο του 1963.

 

 Ο ποιητής/ κριτικός Randall Jarell συχνά επαινούσε την ποίηση του Frost και έγραψε ότι « ο Frost μαζί με τον Stevens και τον Έλιοτ είναι οι μεγαλύτεροι Αμερικάνοι ποιητές του 20^ου αιώνα.  Οι αρετές του Frost ήταν ασυνήθιστες. Κανείς άλλος ποιητής δεν έχει γράψει τόσο καλά για τις πράξεις συνηθισμένων ανθρώπων. Οι περίφημοι δραματικοί μονόλογοι ή οι δραματικές σκηνές προέρχονται από κάποιον με βαθιά γνώση των ανθρώπων, κάτι το οποίο ελάχιστοι ποιητές το έχουν και γράφει με έναν τρόπο ο οποίος απαιτεί απόλυτη μαεστρία»