Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί, παρά τις έντονες προσπάθειές μας, ορισμένες καταστάσεις μας κάνουν να ενεργούμε σαν τους γονείς μας;

Ενώ συχνά  αυτό το θεωρούμε ότι είναι μαθημένη συμπεριφορά μηχανισμού, η νέα έρευνα από τον Dr. Brian Dias από το πανεπιστήμιο Emory δείχνει ότι η φύση παίζει ένα ρόλο, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι δυνατόν κάποιες πληροφορίες βιολογικά να κληρονομούνται μέσω χημικών αλλαγών που συμβαίνουν στο DNA. Κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα σε μια μελέτη που αποκάλυψε το γεγονός ότι τα ποντίκια μπορούν να περάσουν μαθημένες πληροφορίες σχετικά με τραυματικές ή αγχωτικές εμπειρίες - σε αυτή την περίπτωση, φόβο για τη μυρωδιά των ανθών της κερασιάς - στις επόμενες γενιές. Πράγμα που παρέχει πειστικές ενδείξεις για τη βιολογική μετάδοση της μνήμης από τον εγκέφαλο στο γονιδίωμα.

Αυτό που αυτή η ανακάλυψη μας λέει είναι ότι τα ψυχολογικά και συναισθηματικά αποτελέσματα των τραυματικών γεγονότων που ένας γονέας (ή προηγούμενες γενεές) παρουσίασαν μπορεί να μετακυλίεται στους απογόνους τους. Αυτή η έννοια ονομάζεται γονιδιωματική αποτύπωση, και αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί μερικά παιδιά των επιζώντων του Ολοκαυτώματος έχουν ορισμένες ανησυχίες, ή γιατί ένα άτομο που έχει κακοποιηθεί από τους γονείς του, οι γονείς του οποίου τους κακοποιούσαν, στη συνέχεια κακοποιεί άλλους. Ωστόσο, μόνο και μόνο επειδή ένα άτομο έχει κληρονομήσει μια τάση (ή βιολογική μνήμη), δεν σημαίνει ότι αυτή η τάση είναι μια καταδίκη που επιβλήθηκε. Η Επιγενετική - η μελέτη των μοριακών μηχανισμών με τους οποίους το περιβάλλον ελέγχει την δραστηριότητα του γονιδίου - μας λέει ότι τα γονίδια δεν προκύπτουν αφ’ εαυτού, μάλλον, κάτι στο περιβάλλον τα έχει προκαλέσει.

Η πιο πρόσφατη έρευνα στην επιγενετική υποδηλώνει ότι τα συναισθήματα που έχουν βιώσει οι δύο γονείς στιγμές μέχρι και ώρες πριν από τη σύλληψη κληρονομούνται, αποτελώντας έτσι τον πρώτο μας γενετικό οδηγό. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο οργανισμός (ή το παιδί) θα πρέπει να προσαρμοστεί στο ίδιο περιβάλλον και συναισθηματικές συνθήκες που γίνονταν αντιληπτές από τους προγόνους του.

Έτσι, αν το περιβάλλον πριν από τη σύλληψη ήταν εχθρικό, το νευρικό σύστημα του νέου οργανισμού πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να είναι σε θέση να επιβιώσει στο ίδιο περιβάλλον. Τα γονίδια που του έδωσαν την δυνατότητα να πετύχει σε αυτό το περιβάλλον, τότε σηματοδοτούνται, επηρεάζοντας έτσι το νευρικό σύστημα των επόμενων γενεών.

Ως παράδειγμα, ας πούμε ότι από τότε που ήσασταν παιδί παρατηρούσατε τους γονείς σας (γενετικούς συνεισφέροντες) να συμπεριφέρονται με έναν ορισμένο τρόπο και να δημιουργούν τις ίδιες εμπειρίες ξανά και ξανά μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Σε περιβαλλοντικό επίπεδο, εκπαιδευτήκατε και μάθατε να αναπτύσσετε τις ίδιες προσωπικότητες όπως οι γονείς σας, γιατί μέσα σε αυτό το οικογενειακό περιβάλλον σας αρχίσατε να επιλέγετε και να δίνετε εντολές στα ίδια γονίδια που εξέφραζαν οι γονείς σας, τα οποία οι γονείς τους είχαν εκφράσει επίσης,  και πάει λέγοντας.

Επειδή το περιβάλλον είναι αυτό που ενεργοποιεί τα γονίδια, οι συμπεριφορές αυτές εξηγούν την έννοια της ανατροφής. Η έννοια της ανατροφής λέει ότι, στην πραγματικότητα, μπορούμε πραγματικά να αλλάξουμε αυτό που είμαστε, λόγω τόσο της νέας επιστήμης της επιγενετικής όσο και της νευροπλαστικότητας. Όλα αυτά θέτουν το ερώτημα - αν οι τραυματικές μνήμες μπορούν να κληρονομηθούν μέσω του DNA μας, δεν θα μπορούσαν οι πνευματικές, κοσμικές, ή υπερβατικές αναμνήσεις μας να κληρονομηθούν κατά τον ίδιο τρόπο;

Πολλοί από εμάς έχουν δει τις απεικονίσεις του εγκεφάλου ανθρώπων που είχαν μυστικιστικά, υπερβατικά, ή υπερδιάστατα εσωτερικά γεγονότα στα εργαστήρια μας. Ο κάθε ένας από τους ανθρώπους αυτούς που συμμετείχαν θα σας πει ότι αυτό που βίωσαν στο διαλογισμό τους ήταν πιο αληθινό από οτιδήποτε άλλο στον εξωτερικό τους κόσμο. Αυτοί οι τύποι των εσωτερικών γεγονότων είναι τόσο απτοί, συναισθηματικοί και προφανείς ώστε προκαλούν ένα εύρος ενέργειας, το οποίο επανακαλωδιώνει τον εγκέφαλο και ανασκευάζει το σώμα σε ένα νέο νου. Όταν συμβαίνουν αυτά τα είδη των εσωτερικών γεγονότων, αρνητικά ή τραυματικά γεγονότα του παρελθόντος μπορεί κυριολεκτικά να απαλειφθούν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Σύμφωνα με την ίδια αρχή της μελέτης του Dr Brian Dias, οι θετικές και υπερβατικές εμπειρίες θα πρέπει επομένως να είναι επίσης σε θέση να περάσουν στην επόμενη γενιά.

Έτσι την επόμενη φορά που θα καθίσετε να διαλογιστείτε, να θυμάστε ότι συνδυάζοντας μια σαφή πρόθεση με ένα δυνατό συναίσθημα, όχι μόνον αλλάζετε θετικά το νευρικό σας σύστημα, και επαναπροσδιορίζετε το σώμα σας σε ένα νέο νου - περνάτε επίσης τις πληροφορίες αυτές στις μελλοντικές γενιές.

Αυτό ονομάζεται η κληρονομιά σας στην εξέλιξη.

Dr Joe Dispenza