ΧΩΡΟΣ/ΚΕΝΟ

Θα ήθελα να αναφερθώ στο πώς χρησιμοποιώ τη λέξη "χώρος κενό" (= space), καθώς η ίδια λέξη μπορεί να αναφέρεται σε αρκετά διαφορετικά πράγματα. Υπάρχει ο φυσικός χώρος, τον οποίο ο Αϊνστάιν έδειξε ότι συνδέεται άρρηκτα με το χρόνο. Εν συνεχεία υπάρχει ο επίσημος χώρος, ο οποίος αναφέρεται στα μαθηματικά: Ευκλείδιοι χώροι, προβολικοί χώροι, τοπολογικοί χώροι και ούτω καθεξής. Εν συνεχεία υπάρχει η αισθητηριακή εμπειρία του χώρου.

     Εάν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα προσέξετε ότι όλα όσα βλέπετε, ακούτε και αισθάνεστε έχουν πλάτος, βάθος και ύψος. Είναι χωρικά από τη φύση. Ακόμη και ο νους είναι χωρικός. Ο νους έχει ένα μπροστινό μέρος, το οποίο ονομάζω το κέντρο του χώρου της εικόνας (για πολλούς ανθρώπους αυτό βρίσκεται μπροστά και / ή πίσω από τα μάτια τους). Και ο νους έχει ένα πίσω μέρος, το οποίο αποκαλώ νοητικό χώρο της ομιλίας (για πολλούς ανθρώπους αυτό βρίσκεται μέσα στο κεφάλι τους και στα αυτιά τους). Μερικοί άνθρωποι αναφέρονται στο κέντρο του χώρου της εικόνας ως την νοητική οθόνη τους, που είναι ένα δισδιάστατο παράδειγμα, αλλά για άλλους, το κέντρο του χώρου της εικόνας μοιάζει περισσότερο με μια σκηνή. Έχει δηλαδή πλάτος, ύψος και βάθος. Ομοίως, ο νοητικός χώρος της ομιλίας έχει πλάτος, ύψος και βάθος, αν και για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτές οι παράμετροι έχουν μάλλον οριστεί λάθος. Η νοητική εμπειρία λοιπόν είναι χωρική: χώρος της εικόνας + χώρος της ομιλίας = χώρος του νου.

     Οι σωματικές και συναισθηματικές εμπειρίες είναι επίσης χωρικές. Οι φυσικές/σωματικές όψεις εμφανίζονται μπροστά στα μάτια μας, και προφανώς έχουν πλάτος, βάθος και ύψος. Οι εξωτερικοί ήχοι μπορούν να εντοπιστούν: δεξιά, αριστερά, μπροστά, πίσω, πάνω, κάτω. Οι σωματικού τύπου σωματικές αισθήσεις καταλαμβάνουν περιοχές εντός ή γύρω από το σώμα. Το ίδιο ισχύει και για τις συναισθηματικού τύπου σωματικές αισθήσεις.

     Το να έχετε επίγνωση του μεγέθους, του σχήματος και της θέσης των αισθητηριακών συμβάντων αντιπροσωπεύει σαφήνεια όσον αφορά τη χωρική φύση της εμπειρίας. Καθώς οι δεξιότητες της εστίασης αυξάνονται, εκτιμάτε όλο και περισσότερο τη χωρική φύση της εμπειρίας. Αλλά σε κάποιο σημείο, μπορεί να συμβεί κάποια ποιοτική αλλαγή. Αρχίζετε να παρατηρείτε το ευρύχωρο της φύσης της αισθητηριακής εμπειρίας. Τα αισθητήρια γεγονότα φαίνεται να προκύπτουν μέσα σε μια τεράστια απεραντοσύνη και να διαπερνούνται από μια πουπουλένια λεπτότητα. Είναι σαν ο εσωτερικός και ο εξωτερικός κόσμος να είναι κυριολεκτικά φτιαγμένοι από χώρο.

     Συνοψίζοντας, η λέξη «χώρος/κενό» μπορεί να σημαίνει τέσσερα διαφορετικά πράγματα ανάλογα με την περίπτωση. Μπορεί να σημαίνει αυτό που ο φυσικός εννοεί με τη λέξη χώρος/διάστημα, μπορεί να σημαίνει αυτό που ο μαθηματικός εννοεί με τη λέξη χώρος/κενό, μπορεί να σημαίνει την καθημερινή εμπειρία του χώρου/κενού (δηλαδή τη χωρικότητα των αισθήσεων) και μετά υπάρχει η εξαιρετική εμπειρία του χώρου (δηλαδή, η ευρυχωρία των αισθήσεων).

     Κατά τη διάρκεια αυτού του σεμιναρίου, η λέξη «χώρος/κενό» αναφέρεται συνήθως στον βιωματικό χώρο, την τρίτη και τέταρτη έννοια που περιγράφεται παραπάνω.

     Το να εκτιμήσουμε την χωρική φύση της αισθητηριακής εμπειρίας έχει μεγάλη πρακτική αξία. Καθιστά την αισθητηριακή εμπειρία ανιχνεύσιμη. Το να εκτιμήσουμε το ευρύχωρο της φύσης της αισθητηριακής εμπειρίας πηγαίνει πέρα από αυτό. Στο πιο βαθύ επίπεδο επίπεδο, είναι συνώνυμο με την ίδια τη φώτιση.

 

Απόσπασμα από την 6^η συνάντηση του Γ κύκλου των ΔΩΡΕΑΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ διαδικτυακών σεμιναρίων με τίτλο «Η Επιστήμη της Προσωπικής Μεταμόρφωσης».

Μπορείτε να βρείτε την συνάντηση μας εδώ: (Σημείωση: λόγω τεχνικών προβλημάτων η συνάντηση δίνεται σε δύο βίντεο)