Ως λάτρεις των ζώων συντροφιάς, εκτιμούμε την αγνή αγάπη και τη σχέση που μοιραζόμαστε με τους συντρόφους μας. Αυτό το γουργούρισμα στη μέση της νύχτας, και το άγγιγμα από ένα βελούδινο πόδι, καθώς η γάτα μας αναγνωρίζει ότι έχουμε βγει – ίσως στιγμιαία – από βαθύ ύπνο. Το ξέφρενο κούνημα της ουράς καθώς προβάλουμε από την μπροστινή πόρτα και θυμόμαστε ότι υπάρχουν περισσότερα στη ζωή από όλα όσα μας βάραιναν σε όλη τη διαδρομή για το σπίτι. Το φτερούγισμα του παπαγάλου μας από μια πέρκα, πάνω στον ώμο μας, καλωσορίζοντας μας που γυρίσαμε πίσω σε εκείνον. Με τα κατοικίδια μας, σε αντίθεση με την μεγάλη πλειοψηφία των αισθανόμενων όντων, μπορούμε να είμαστε ο αυθεντικός εαυτός μας. Η απλή αποδοχή τους, μαζί με τον τρόπο που μας τραβάνε συνεχώς στο παρόν, είναι από τα πιο σταθερά και πιο συχνά δώρα τους.
Αλλά προσφέρουν πολύ μεγαλύτερα δώρα από αυτά.
Ποτέ δεν παύω να εκπλήσσομαι από το με πόση προσοχή, έντονη εξέταση και παθιασμένες συζητήσεις η κοινωνία μας επικεντρώνεται σε πράγματα όπως η πολιτική, οι τιμές των ακινήτων και τα επιτόκια – θέματα μεγάλης σημασίας, χωρίς αμφιβολία, αλλά που μας ενδιαφέρουν μόνον για όσο διάστημα είμαστε ζωντανοί. Αν υπάρχει κάτι σε εμάς που παραμένει, σίγουρα αυτό ανοίγει την πόρτα σε ακόμα πιο σημαντικά ερωτήματα. Ερωτήματα όπως: Τι ακριβώς είναι αυτό που μπορεί να συνεχίζει; Υπάρχει σχέση μεταξύ της εμπειρίας μου της πραγματικότητας τώρα και πώς μπορεί να βιώνω την πραγματικότητα μετά τον θάνατο; Αν ναι, πώς μπορώ να εξασφαλίσω το πιο θετικό αποτέλεσμα για τον εαυτό μου και για τους άλλους; Και τι γίνεται με τις σχέσεις μου με τους άλλους; Μπορεί η συμβατική πραγματικότητα να δώσει μια πλήρη εικόνα του τρόπου με τον οποίον έχουν έλθει στη ζωή μου, ή θα μπορούσε να ισχύει ένα βαθύτερο σύνολο δυναμικών;
Η καθημερινή ζωή πολύ σπάνια μας καλεί να διερευνήσουμε αυτές τις πραγματικά σημαντικές ερωτήσεις. Αλλά τα κατοικίδια μας το κάνουν. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την μοιραία ασθένεια του αγαπημένου μας συντρόφου, ποιος είναι αυτό που λατρεύει ένα ζώο και δεν θα ανησυχήσει για το τι θα συμβεί σε αυτό το πλάσμα που εξαρτιόταν τόσο απόλυτα από εμάς; Ή δεν θα αναρωτηθεί αν κάποιο μέρος του μπορεί να συνεχίζει; Ή απλά να αναρωτηθεί ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το βοηθήσει να αντιμετωπίσει τον θάνατο του;
Ξυπνώντας τέτοια ερωτήματα, τα κατοικίδια μας μπορούν να κάνουν περισσότερα για εμάς από ακόμα και κάποιους από τους πιο καλούς μας φίλους. Επειδή, θέτοντας ερωτήσεις σχετικά με την πνευματική τους ζωή, φτάνουμε να αντιμετωπίσουμε τη δική μας. Την διάσταση αυτή της ύπαρξης μας που μπορεί συνήθως να αγνοούμε ή να αναβάλουμε μέχρι κάποιο μυθικό σημείο στο μέλλον, όταν έχουμε περισσότερο χρόνο, δεν μπορεί πλέον να αποφευχθεί. Είμαστε και πνευματικά όντα.
Αν είναι τα κατοικίδια μας που μας κάνουν να το αναγνωρίσουμε αυτό, αν είναι αυτά που μας κάνουν να καλλιεργήσουμε την αγάπη και την συμπόνια, και να ενεργούμε σύμφωνα με την ανώτερη φύση μας, τί είναι τότε αυτό που κάνουν, αν όχι να εκτελούν το έργο των φωτισμένων όντων; Ποιος είναι τελικά αυτό που ωφελείται το μέγιστο σε αυτή τη σχέση;
Μερικές φορές ακούμε να λέγεται, όταν οι άνθρωποι φέρνουν στο σπίτι ένα σκύλο ή μια γάτα από ένα καταφύγιο ζώων, ότι αν και εκείνοι έσωσαν το ζωάκι δίνοντας του ένα σπίτι, στην πραγματικότητα το ζώο έσωσε αυτούς. Και ίσως αυτό είναι αυτό που εννοούν. Η πνευματική ζωή των κατοικίδιων ζώων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δική μας πνευματική ζωή. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να συμβάλουμε στην ευημερία και την ανάπτυξη των πιο κοντινών μας συντρόφων. Το σημαντικό είναι ότι δίνοντας μας την ευκαιρία να είμαστε ο καλύτερος και ο πιο ενάρετος εαυτός μας, τα κατοικίδια μας μας προσφέρουν δώρα ανεκτίμητης αξίας.
Καθώς σχεδιάζουμε το ταξίδι μας προς την κατανόηση της απόλυτης φύσης μας, οι πιο σημαντικοί υποστηρικτές μας στην αναζήτησης της σταθερής ευτυχίας μπορεί να βρεθούν πάνω στην ποδιά μας, σκαρφαλωμένοι στον ώμο μας, ή να κάθονται στο χαλάκι της μπροστινής πόρτας με το λουρί στο στόμα, με μια έκφραση ακαταμάχητης προσδοκίας.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του David Michie, “Buddhism For Pet Lovers”)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου