Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2025

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ: ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΑΜΑΝΟΥΣ (Μέρος Β)

(Το θέμα ολοκληρώνεται σε τρείς αναρτήσεις)

 

Συμφωνώ με πολλά μέρη του νέου βιβλίου του Nick «Ιερή Επιστήμη», αλλά το μέρος που αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ με όσους από εσάς προσέλκυσε η διερεύνηση μου του «Ιερή Ιατρική» είναι αυτό το απόσπασμα:   

 

«Όλα Είναι Φάρμακο»

Του Nick Polizzi, απόσπασμα από το βιβλίο «Ιερή Επιστήμη»

 ‘ Υπάρχει μια αρχή που έμαθα από τους σαμάνους την οποία έχω ανακατασκευάσει, έχω αναζωπυρώσει και μεταμορφώσει στον δικό μου κώδικα για να περπατήσω το ιερό μονοπάτι, όχι όμως παρά, αλλά στα χέρια του σύγχρονου κόσμου γύρω μας.  Βασίζεται στην τριών λέξεων φράση γνώσης από τον Αμαζόνιο: Τα πάντα είναι φάρμακο.

                       

Με αυτό δεν θέλω να πω ότι πρέπει να πάρετε μια κουταλιά κόλλα Έλμερ για να θεραπεύσετε το κρυολόγημα σας.  Είναι περισσότερο εικονιστικό από αυτό.  Αυτό που εννοούν οι αυτόχθονες θεραπευτές είναι ότι όλα όσα σας συμβαίνουν σε αυτή τη ζωή, την κάθε στιγμή, καλό ή κακό, έχει ένα μάθημα να σας διδάξει.

Αν δεν πάρετε τίποτα άλλο από αυτό το βιβλίο, θα θεωρούσα τη δουλειά μου ολοκληρωμένη αν απλά ρουφούσατε και ενσωματώνατε αυτήν την κατανόηση.  Θα μεταμορφώσει τον κόσμο γύρω σας από έναν τόπο του καλού και του κακού, σε μια εξαιρετικά πλούσια θερμοκοιτίδα για προσωπική εξέλιξη.

                              

Οτιδήποτε έχει συμβεί ποτέ σε σας και θα συμβεί ποτέ γύρω σας, μπορεί να το δει κανείς μέσα από δύο φακούς: φάρμακο ή δηλητήριο. Είναι εξ ολοκλήρου επιλογή σας, αλλά η νοοτροπία σας θα καθορίσει ποια επιλογή θα κάνετε. Είναι σύμφωνα με μια αρχαία παρατήρηση του Έλληνα φιλόσοφου Επίκτητου, «Δεν είναι το τι σας συμβαίνει, αλλά το πώς εσείς αντιδράτε σε αυτό, πού έχει σημασία».

Υπάρχει μια γενική προσέγγιση για την θεραπεία της ασθένειας στη ζούγκλα που νομίζω ότι θα μπορούσε να σας ενδιαφέρει.  Πολλές φυλές στη λεκάνη του Άνω Αμαζονίου θεωρούν τις ασθένειες «μητέρες».  Όταν κάποιος αρρωστήσει, και αρχίσει να περνά το θεραπευτικό του ταξίδι, πιστεύεται από τους σαμάνους ότι το πνεύμα της ασθένειας αυτής ή μητέρας, έχει μείνει έγκυος με αυτό το άτομο.  Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κύησης, η μητέρα έχει πολλά να διδάξει μέσω των επιδράσεων της στο σώμα και το νου: τη σωματική αδυναμία, τον πόνο, την ανάγκη να στηριχτούμε στους άλλους, να εμπιστευτούμε τους άλλους, να σταματήσουμε να κρατιόμαστε από αυτό που περιμέναμε αυτή τη ζωή να μοιάζει, να αντιμετωπίσουμε την δική μας θνητότητα.  Οι ευκαιρίες αυτές για παράδοση και ταπεινότητα είναι όλες πακεταρισμένες τέλεια μέσα σε μια σοβαρή ασθένεια και παρουσιάζονται ως ένα μάθημα για την ψυχή.

                                 

Οι σαμάνοι διδάσκουν ότι αν εμείς οι άνθρωποι μπορέσουμε να περπατήσουμε με την μητέρα ασθένεια, με τα μάτια ορθάνοιχτα, και να μάθουμε τα κρυμμένα μαθήματα που έχει να προσφέρει, θα ξαναγεννηθούμε από την μήτρα της σαν μια υγιής, περισσότερο πνευματικά αρμονική οντότητα, παίρνοντας μαζί μας όλη τη σοφία που αποκομίσαμε από την εμπειρία.  Εκείνοι που κλείνονται και αντιστέκονται στην ασθένεια, αποκλείοντας τους εαυτούς τους από την εμπειρία, μπορεί επίσης να ξαναγεννηθούν, αλλά σε ένα διαφορετικό σχέδιο ύπαρξης – την επόμενη ζωή.  Μπορείς να δεις κάθε πρόκληση στη ζωή με αυτό τον τρόπο. Είτε σαν φάρμακο (μητέρα) είτε σαν δηλητήριο…

Η σαμάνικη οπτική για την εξέταση και το ξεπέρασμα της ασθένειας μπορεί επίσης να εφαρμοστεί σε κάθε πρόκληση που συναντούμε καθώς περπατάμε μέσα από αυτή τη ζωή.  Οι θεραπευτές αντιμετωπίζουν όλα όσα τους φέρνει η ζωή με απόλυτα ανοικτό μυαλό στην σοφία που αυτή κατέχει.  Όπως το ανοσοποιητικό σύστημα μας, η ψυχή μας γίνεται πιο δυνατή και πιο προσαρμόσιμη μέσω της έκθεσης σε εξωτερικές επιθέσεις.  Με τον τρόπο αυτό, οι σαμάνοι και οι μαθητές τους συνεχώς ενισχύουν και τεντώνουν τους εσωτερικούς μυς της επίγνωσης, χωρίς να παραβλέπουν να είναι μάρτυρες σε όλα όσα συμβαίνουν, με σκοπό να μάθουν και να εξελιχτούν.

Ποια πρόκληση στη ζωή σας, ασθένεια, ή κάτι άλλο, σας τραβάει το μανίκι, ζητώντας να την επανεξετάσετε σαν καταλύτη για την πνευματική σας ανάπτυξη;’

 

Της Lissa Rankin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου