Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

ΠΕΡΙ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑΣ



Ταπεινότητα δεν σημαίνει να σκέφτεσαι λιγότερο τον εαυτό σου από ότι τους άλλους ανθρώπους,
ούτε σημαίνει να μην έχεις καλή γνώμη για τα χαρίσματα σου. Σημαίνει την ελευθερία του να μην σκέφτεσαι καθόλου τον εαυτό σου.   - William Temple

Όλοι προσπαθούμε απελπισμένα να είμαστε κάποιοι. Κανένας δεν θέλει να χάνει, να είναι μικρός, ένα μεγάλο μηδενικό, να είναι ανύπαρκτος. Κανένας, όπως φαίνεται, δεν θέλει να είναι ο κανένας.
 
Όλοι, μαζικά, και λίγο-πολύ με τους ίδιους τρόπους, αγωνιζόμαστε να είμαστε μοναδικοί. Aυτή η έμμονη αναζήτηση για μια ξεχωριστή ταυτότητα μας διακατέχει όλους εξ ίσου, γιατί όλοι πιστεύουμε ότι η ευτυχία και η εκπλήρωση θα έρθουν με το να είμαστε ξεχωριστοί, να είμαστε "ιδιαίτεροι". Ο σύγχρονος πολιτισμός της κατανάλωσης, του υλισμού, του ναρκισσισμού, και η λατρεία της φήμης ενθαρρύνουν την ιδέα ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι όταν γίνουμε ξεχωριστοί.  Αλλά ίσως το έχουμε καταλάβει λάθος - τελείως λάθος....
 
Ίσως η πιο βαθιά και πιο αυθεντική ευτυχία βρεθεί μόνον όταν τελικά ξεφορτωθούμε αυτό το βαρύ φορτίο του να προσπαθούμε να είμαστε κάποιος, την συνεχή αυτο-επιβεβαίωση και την ψυχαναγκαστική αυτοσυνειδησία. Ίσως να είναι ακριβώς σε μία κατάσταση ανυπαρξίας του εγώ, στην απόλυτη έλλειψη ασχολίας με τον εαυτό μας, που θα γίνουμε πραγματικά ο κανένας και ως εκ τούτου θα αποκτήσουμε πρόσβαση σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, πολύ πιο άμορφο και λιγότερο αποκλειστικό.
Ίσως η πραγματική εκπλήρωση στην ζωή απαιτεί ένα άδειασμα, όχι γέμισμα.

(Από το βιβλίο του Lama Marut, “Be Nobody”)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου