ΠΕΡΙ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

H ευτυχία δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει. Προκαλείται, όπως και οτιδήποτε άλλο. Και υπάρχει μια καθολικά επιβεβαιωμένη μέθοδος που διδάσκεται στις πνευματικές παραδόσεις για την κατάκτηση της πραγματικής και η οποία έχει διάρκεια ευτυχίας. Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει λιγότερο, όχι περισσότερο, εγωκεντρισμό. Συνεπάγεται την παραίτηση των ακόρεστων απαιτήσεων του ατόμου και να χάσει αυτός τον εαυτό του σε κάτι μεγαλύτερο.
 

Ενώ μερικές φορές θεωρούμε ότι η ευτυχία είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει τυχαία, ακόμα συχνότερα συνδέουμε την πραγματική ευτυχία με την ευχαρίστηση του εγώ - "το να κάνω τον εαυτό μου ευτυχισμένο" προσπαθώντας να βρούμε την χαρά σε ότι αποκαλούμε "αυτο-εκπλήρωση", "αυτο-ικανοποίηση", ή όποια άλλη από τους αμέτρητους όρους που έχουν το "αυτο"σαν πρώτο συνθετικό. Aν και είναι σημαντικό να έχουμε αυτο-σεβασμό για να είμαστε δυνατοί να προχωρήσουμε τα πράγματα στο επόμενο επίπεδο, θα πρέπει να υπερβούμε τον εγωισμό αν θέλουμε να βρούμε την πραγματική μας ταυτότητα - αυτό που μας ενώνει με όλους τους άλλους - και την πραγματική και αυθεντική πηγή της χαράς.
 

Με το να προσπαθούμε καταναγκαστικά να είμαστε κάποιοι, κρατάμε τους εαυτούς μας φυλακισμένους από την δική μας εγωιστική εξάρτηση στο να είμαστε περισσότεροι, καλύτεροι, και υψηλότεροι.
Αληθινή ευτυχία δεν σημαίνει την εκπλήρωση των αναγκών του εγώ για μια μεγάλη θέση, την αγάπη και το θαυμασμό των άλλων, ένα ωραίο σώμα, ή μια σύζυγο-τρόπαιο ή έναν ζηλευτό σύζυγο. Η αληθινή ευτυχία, με άλλα λόγια, δεν θα είναι ένα χαρακτηριστικό του κατώτερου, μικρότερου, ατομικιστικού εαυτού. Μόνον όταν φτάσουμε την υψηλότερη, καθολική, πραγματική ταυτότητα μας ζούμε την βαθιά και ακλόνητη ευφορία που όλοι ψάχνουμε.
 

Ο σκοπός της ζωής είναι να βρούμε μία εναλλακτική στην πανταχού παρούσα ταλαιπωρία. Το όλο θέμα βρίσκεται στο να βρούμε την σωστική λέμβο και να βγούμε από τον φρικτό "Τιτανικό". Και αυτός είναι άλλος ένας τρόπος που είμαστε όλοι ίδιοι. Όλοι έχουμε την ικανότητα να ανακαλύψουμε την σωστική λέμβο που ήταν πάντα εκεί.
 

Όλοι, εξ ίσου, έχουμε αυτήν την δυνατότητα για μια βαθιά ριζωμένη ευτυχία, γιατί όλοι, εξ ίσου, έχουμε ένα πνεύμα, γενικό στην φύση του, στο βάθος. Αυτή είναι η μεγάλη και θεμελιώδης ισότητα, που θεωρείται δεδομένη σε όλες τις πνευματικές παραδόσεις του κόσμου. Στον Χριστιανισμό, διδασκόμαστε ότι όλοι - αμαρτωλοί και άγιοι εξ ίσου - είμαστε ικανοί για μετάνοια και σωτηρία. Κατά τον ίδιο τρόπο και στον Ιουδαϊσμό, όλοι θεωρούμαστε ίσοι μπροστά στον Θεό. Στο Ισλάμ, το Κιράν δηλώνει ότι "Όλοι οι λαοί είναι ένα και μοναδικό έθνος", ενώ στην Ινδουιστική παράδοση αποτελεί προϋπόθεση ότι όλοι έχουμε την δύναμη να ξεπεράσουμε την ψευδαίσθηση της ατομικότητας και να αντιληφθούμε την πραγματική φύση που μοιραζόμαστε από κοινού.
 

Και στον Βουδισμό, λέγεται ότι κάθε ένα ζωντανό όν έχει αυτό που ονομάζεται "φύση του Βούδα", την έμφυτη δύναμη να πραγματοποιήσει τον Ανώτερο Εαυτό του.
Όλοι έχουν αυτήν την φύση του Βούδα, και κανείς δεν έχει περισσότερη από αυτήν σε σχέση με κάποιον άλλο. Και όταν αναφερόμαστε στην αληθινή μας ταυτότητα - την βαθύτερη και ευτυχέστερη αίσθηση του εγώ - δεν είμαστε ιεραρχικά διατεταγμένα άτομα με διαφορετικούς τύπους και βαθμούς ιδιαιτερότητας. Είμαστε, μάλλον, τελείως 100% ίσοι και όμοιοι.
 

Σύμφωνα με τα Βουδιστικά κείμενα, η αναγνώριση αυτής της ικανότητα να πραγματοποιήσουμε το υψηλότερο μας πεπρωμένο - μια δυνατότητα που όλοι έχουμε, ο κάθε ένας από εμάς - είναι το αληθινό φάρμακο για την κατάθλιψη και την χαμηλή αυτο-εκτίμηση από τα οποία πολλοί από εμάς υποφέρουμε σαν αποτέλεσμα της ταύτισης μας με ένα χαμηλότερο ατομικό εγώ.

Μην χάσεις ποτέ το κουράγιο σου και σκεφτείς,
"Πώς θα μπορούσε κάποιος σαν εμένα να γίνει Πεφωτισμένος;"
Ο Βούδας, ο οποίος λέει την αλήθεια,
Έχει πει αυτές τις αληθινές λέξεις σχετικά με αυτό:

"Ακόμα και αυτοί που ήταν μύγες, κουνούπια, μέλισσες, και σκουλήκια
Απέκτησαν την υψηλότερη φόρτωση, την τόσο δύσκολη να αποκτήσεις,
Λόγω της επιμονής τους".

Επειδή δεν είμαστε πραγματικά μόνον ο "κάποιος" - το διακεκριμένο, διακριτό και ξεχωριστό άτομο - που πιστεύουμε ότι είμαστε, μπορούμε να φτάσουμε την μεγαλύτερη ευτυχία. Αλλά θα απαιτηθεί προσπάθεια και επιμονή να ανακαλύψουμε ποιοί είμαστε πραγματικά. Θα απαιτήσει ιδιαίτερα μία θέληση να υποστούμε ένα είδος εκτομής του εγώ.
 

Πρέπει να πεθάνουμε για να γεννηθούμε ξανά. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αφήσουμε πίσω μας την κάμπια στην οποία είμαστε τόσο προσκολλημένοι, αν θέλουμε να πετάξουμε ελεύθεροι όπως η πεταλούδα που έχουμε φτιαχτεί να είμαστε.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Lama Marut, "Be Nobody").