ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ & ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΝΟΥΣ: Ο ΠΙΛΟΤΟΣ & Ο ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ

Ενώ είναι προφανές ότι έχουμε έναν εγκέφαλο, γνωρίζουμε ότι διαφορετικά μέρη του εργάζονται διαφορετικά. Οι πιο κοινώς αναγνωρισμένη διάκριση στον τρόπο που ο εγκέφαλος λειτουργεί είναι η εμπειρία μας του συνειδητού και του ασυνείδητου νου.  

Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι και οι δύο παίζουν κάποιο ρόλο στο να μας κάνουν το άτομο που είμαστε.  Τώρα, καινούργιες ανακαλύψεις μας δείχνουν ότι είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι στο να κάνουν την πραγματικότητα αυτή που είναι.

Η επιτυχία και η ευτυχία μας, οι αποτυχίες και ο πόνος, η φυσική μας κατάσταση, όπως η στειρότητα και οι διαταραχές του ανοσοποιητικού, και ακόμα και το προσδόκιμο της ζωής μας, έχουν όλα συνδεθεί με τις υποσυνείδητες πεποιθήσεις μας.  Και μερικές φορές οι πιο βλαβερές αρχίζουν νωρίς, καθώς επιτρέπουμε στις εμπειρίες των άλλων ανθρώπων να γίνουν πρότυπο για τις δικές μας.  Για να καταλάβουμε ακριβώς πως αυτές οι συνδέσεις μεταξύ ζωής και μνήμης γίνονται, και πως εμείς μπορούμε να τις αλλάξουμε, χρειάζεται να κατανοήσουμε την διαφορά μεταξύ του συνειδητού και υποσυνείδητου νου μας και πως αυτοί λειτουργούν.

Ο συνειδητός νους είναι η λειτουργία του εγκεφάλου με την οποία γενικά αισθανόμαστε πιο συνδεδεμένοι, γιατί είναι αυτή για την οποία έχουμε περισσότερο επίγνωση.  Είναι το μέρος όπου δημιουργούμε την εικόνα του εαυτού μας την οποία βλέπουμε κοιτώντας από μέσα προς τα έξω, καθώς και αυτό που θέλουμε οι άλλοι να βλέπουν κοιτώντας από έξω προς τα μέσα.  Μέσω του συνειδητού νου, προσλαμβάνουμε πληροφορίες σχετικά με τον συνειδητό μας κόσμο: τους ανθρώπους γύρω μας, τι ώρα είναι, που πηγαίνουμε, και πως θα φτάσουμε εκεί.  Αναλύουμε και επεξεργαζόμαστε όλες αυτές τις πληροφορίες και μετά κάνουμε σχέδια για το τι θα κάνουμε από την στιγμή που φτάσουμε εκεί που κατευθυνόμαστε.

Η εμπειρία του να στεκόμαστε σε μια γωνιά του δρόμου σε μια πολυάσχολη διασταύρωση αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του πως ο συνειδητός νους εργάζεται και πόσο εύκολο είναι για τον υποσυνείδητο να υπερισχύσει.  Συνειδητά, γνωρίζουμε ότι είναι καλύτερο να περιμένουμε να ανάψει το φανάρι στο απέναντι πεζοδρόμιο για να διασχίσουμε τον δρόμο με ασφάλεια. Γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που δεν θα σταματήσουν και θα δοκιμάσουν να περάσουν μέσα από την κίνηση πριν το φανάρι δώσει σήμα ότι είναι ασφαλές να περάσουν απέναντι, ακόμα και με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής!  Ενώ μπορεί να βλέπουμε άλλους να το κάνουν αυτό, αν εμείς επιλέξουμε να περιμένουμε να δοθεί το «Πράσινο» σήμα, ο συνειδητός νους έχει λάβει όλους τους παράγοντες υπόψη και έχει πάρει αυτή την απόφαση.

Αν, όμως, το πλήθος των ανθρώπων που περιμένουν στην γωνία μαζί μας διασχίσουν όλοι μαζί τον δρόμο επειδή υπάρχει ένα άνοιγμα στην κίνηση και εμείς απλά «πάμε με το κύμα» και κινούμαστε σύμφωνα με αυτούς ενώ μιλάμε σε έναν φίλο στο κινητό μας, τότε κάτι άλλο έχει συμβεί.  Επειδή η προσοχή μας ήταν στο τηλεφώνημα, δεν προσέξαμε το φανάρι. Ακολουθήσαμε τους άλλους όπως το πρόβατο της παροιμίας επειδή ο υποσυνείδητος νους μας πήρε αυτήν την απόφαση.  Και το υποσυνείδητο δεν «σκέφτεται» τα πράγματα – απλά αντιδρά.

Από αυτό το σύντομο παράδειγμα, είναι προφανές ότι ο υποσυνείδητος νους παίζει έναν πολύ διαφορετικό ρόλο από τον συνειδητό νου.  Και το θέμα είναι ότι έχουμε λιγότερη επίγνωση του γεγονότος αυτού – εκτός αν έχουμε εκπαιδευτεί στο να αναγνωρίζουμε την γλώσσα του και τον τρόπο που λειτουργεί, μπορεί να έχουμε απόλυτη άγνοια για το γεγονός της ύπαρξης του.  Χρησιμοποιώντας την αναλογία του υπολογιστή, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο υποσυνείδητος νους είναι ο σκληρός δίσκος στον εγκέφαλο, κάνοντας αυτό που κάνουν οι σκληροί δίσκοι: αποθηκεύουν πολλές πληροφορίες.

Στην πραγματικότητα, ο υποσυνείδητος νους σας έχει αρχείο όλων όσων έχετε ποτέ βιώσει κατά την διάρκεια ολόκληρης της ζωής σας.  Όχι μόνον κρατά αρχείο των γεγονότων καθ’ αυτών, κρατάει επίσης καταγεγραμμένα παράλληλα το πώς αισθανθήκατε και τι πιστεύατε σχετικά με το κάθε ένα από τα γεγονότα αυτά.   

Σωστά… κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα, όλα τα βραβεία και την ενθάρρυνση που έχετε λάβει ποτέ – καθώς και όλες τα σκληρά λόγια, την κριτική, και τις προδοσίες – είναι αποθηκευμένα εκεί ακριβώς στον σκληρό δίσκο του υποσυνείδητου νου σας.

Και είναι αυτές οι εμπειρίες οι οποίες απρόσμενα έρχονται στην επιφάνεια στην ζωή μας, φαινομενικά στις στιγμές που λιγότερο θα περιμέναμε να είναι εκεί!

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Gregg Braden: “The Spontaneous Healing of Belief: Shattering the paradigm of false limits)