ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΘΕΡΜΩ

Καθώς ο χρόνος πλησιάζει στο τέλος, θα ήθελα να προβληματιστώ σχετικά με το τι έχω μάθει κατά την διάρκεια του. Ένα από τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό είναι ότι τα δυνατά συναισθήματα συννεφιάζουν την κρίση.

Σε μια στιγμή οργής ή ζήλια ή στρες, παίρνουμε αποφάσεις και κάνουμε συζητήσεις που δεν είναι προς το συμφέρον μας. Είναι σαν να είσαι μεθυσμένος και λες κάτι που είναι αλήθεια, αλλά επιζήμιο. Ή ίσως αφήνουμε να διαρρεύσει κάποιο μυστικό, ή ξαναθυμόμαστε το παρελθόν κάποιου και το χρησιμοποιούμε εναντίον του, και όλα αυτά επειδή τα συναισθήματα μας είναι πολύ δυνατά.

Έχω αποκτήσει αρκετή αυτο-επίγνωση κατά τον περασμένο χρόνο ώστε να γνωρίζω ότι δεν μπορώ να μιλήσω για μια κατάσταση, μέχρι τα συναισθήματά μου να έχουν υποχωρήσει. Από την στιγμή που δεν είμαι πια τόσο θυμωμένος, ή λυπημένος ή αγχωμένος, είμαι σε θέση να επεξεργαστώ τις σκέψεις μου καθαρά και λογικά. Όταν προσέχω την κάθε στιγμή τις σκέψεις μου και πως τα συναισθήματά μου μπορούν να με ελέγξουν, έχω τις καλύτερες σχέσεις με τους ανθρώπους. Δεν αφήνω τα λόγια να μου ξεφεύγουν άσκεφτα όταν είμαι θυμωμένος. Επιτρέπω στον εαυτό μου να θυμώσει, να προσευχηθεί, και στη συνέχεια, αφού έχω ηρεμήσει, αντιμετωπίζω το πρόβλημα.

Οι αποφάσεις δεν πρέπει να παίρνονται σε κατάσταση υψηλής συναισθηματικής φόρτισης. Περιμένετε. Μερικές φορές αισθανόμαστε καλά όταν ξεσπάμε... αλλά αυτό το αίσθημα ικανοποίησης είναι μόνο προσωρινά, και αρκετά σύντομα, θα μετανιώσουμε. Σήμερα και κάθε μέρα, δεν θα επιτρέψω στα συναισθήματά μου ελέγχουν τα λόγια μου και δεν θα τα αφήσω να πάρουν αποφάσεις για μένα.

(Ένας φίλος)