Σάββατο 8 Απριλίου 2017

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ: Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ



Υπάρχουν κάποιες περίοδοι στη ζωή που είμαστε πολύ πεσμένοι. Ίσως χάσαμε τη δουλειά μας, βγήκαμε από μια κακή σχέση, πήραμε βάρος, ή δεν μπορούμε να σταματήσουμε να συγκρίνουμε τη ζωή μας με του φίλου μας στις φωτογραφίες στο Facebook. Όταν αισθανόμαστε έτσι, μπορεί να βρούμε μερικά αρκετά δυσάρεστα πράγματα να πούμε στον εαυτό μας, χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.

Έγινα θεία για πρώτη φορά αυτό το Σαββατοκύριακο. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Αν και πέρασα τα εφηβικά μου χρόνια κάνοντας babysitting ασταμάτητα, δεν έχω ζήσει ποτέ κοντά σε ένα βρέφος.

Κοιτάζοντας τα μικρά χέρια και τα πόδια του Abby, μου έκανε εντύπωση το πόσο περίπλοκοι και θαυματουργοί είμαστε όλοι. Όλα τα εμπόδια που έπρεπε να ξεπεράσουμε από το σημείο όπου είμαστε ένα μικροσκοπικό πράγμα για να γίνουμε βρέφος, μικρό παιδί, παιδί, έφηβος, στην ενήλικη ζωή. Το ίδιο το γεγονός ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σώμα που φιλοξενεί μια ανθρώπινη ψυχή από σχεδόν τίποτα είναι εκπληκτικό, αν πραγματικά το σκεφτείτε.

Είμαι ένα από αυτά τα θαύματα. Είσαι ένα από αυτά τα θαύματα. Δεν θα έπρεπε
ΠΟΤΕ να κοιτάμε ένα βρέφος και να επικρίνουμε ή να λέμε άσχημα πράγματα για αυτόν / αυτήν. Ελπίζω και προσεύχομαι ότι η ανιψιά μου ξέρει πόσο ιδιαίτερη και άξια της αγάπης είναι. Είτε θέλετε να δείτε τη γέννηση και την ανθρώπινη ζωή ως δημιούργημα του Θεού, ή μια πραγματικότητα της επιστήμης, μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι είμαστε ζωντανά θαύματα μόνο με το να είμαστε ζωντανοί.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο και έναν σκοπό για τον καθένα από εμάς στο μυαλό. Πιστεύω ότι ο Θεός μας δημιούργησε, όπως ο ίδιος ήθελε να είμαστε, και προσβάλλοντας τον εαυτό μου, προσβάλλω τον Θεό, τον καλλιτέχνη που με δημιούργησε ακριβώς όπως ήθελε να είμαι. Να είστε προσεκτικοί τι λέτε στον εαυτό σας. Μην προσβάλλετε τον καλλιτέχνη.



(Μια φίλη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου