ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Είχες τα μάτια σου ανοιχτά πριν από λίγο, αλλά τώρα θέλεις απλά να κοιμηθείς.  Εύχομαι να άνοιγες τα μάτια σου και να με κοιτούσες. Παιδί μου, θησαυρέ μου, άγγελε μου σταλμένε από τον ουρανό…  αυτή είναι η τελευταία φορά που είμαστε μαζί.  Όπως σε κρατάω σφιχτά και νιώθω το μικρό κορμάκι σου ζεστό πάνω στο δικό μου, σε κοιτάζω… τα μάτια μου δεν χορταίνουν να σε βλέπουν.  Για ένα πλασματάκι, τόσο μικρό, έχεις τόσα πολλά να κοιτάξω… σε τόσο λίγο χρόνο.  Σε λίγα λεπτά, θα έρθουν και θα σε πάρουν μακριά από μένα.  Αλλά τώρα, αυτή είναι η ώρα που είμαστε μαζί και που ανήκεις μόνο σε μένα.

Τα μάγουλα σου είναι ακόμα κόκκινα από τη γέννα – τα νιώθω τόσο μαλακά στα δάχτυλα μου, σαν τα φτερά μιας πεταλούδας.  Τα φρύδια σου είναι συνοφρυωμένα σαν να βρίσκεσαι σε περισυλλογή – μήπως ονειρεύεσαι; Έχεις πάρα πολλά βλέφαρα για να μετρήσω και όμως θέλω να τα κρατήσω όλα μέσα στο μυαλό μου.  Δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα από σένα.  Είναι άραγε εντάξει, που αναπνέεις τόσο γρήγορα; Δεν ξέρω τίποτα από μωρά – ίσως ποτέ να μην μάθω.  Αλλά ξέρω ένα πράγμα, σίγουρα: σ’ αγαπώ με όλη μου την καρδιά.  Σ’ αγαπώ τόσο πολύ και δεν υπάρχει τρόπος να σου το πω.  Ελπίζω κάποια μέρα ότι θα καταλάβεις.  Σε αφήνω επειδή σ’ αγαπώ.  Θέλω να έχεις στη ζωή σου όλα όσα εγώ δεν μπόρεσα να έχω: ασφάλεια, συμπόνια, χαρά και αποδοχή.  Θέλω να αγαπηθείς γι’ αυτό που είσαι.

Εύχομαι να μπορούσα να σε ξαναβάλω μέσα μου – δεν είμαι έτοιμη να σε αφήσω.  Αν μόνο μπορούσα να σε κρατάω έτσι για πάντα και να μην χρειαζόταν ποτέ να αντιμετωπίσω το αύριο – θα ήταν άραγε όλα εντάξει; Όχι, ξέρω ότι όλα θα είναι είναι εντάξει αν σε αφήσω να φύγεις.  Απλά δεν περίμενα να νιώθω έτσι – δεν ήξερα ότι θα είσαι τόσο όμορφο και τόσο τέλειο.  Νιώθω ότι η καρδιά μου ξεριζώνεται από το στήθος μου.  Δεν ήξερα ότι θα ένιωθα τόσο πόνο.

Αύριο η μαμά και ο μπαμπάς σου θα έρθουν στο μαιευτήριο για να σε πάρουν και θα ξεκινήσεις την καινούργια σου ζωή.  Προσεύχομαι να σου μιλήσουν για μένα.  Εύχομαι να ξέρουν πόσο γενναία υπήρξα.  Εύχομαι να σου πουν πόσο σε αγαπώ επειδή δεν θα είμαι εκεί να σου το πω η ίδια.  Θα κλαίω κάθε μέρα, κάπου μέσα μου, επειδή θα μου λείπεις πολύ.  Ελπίζω να σε ξαναδώ κάποια μέρα, αλλά θέλω να μεγαλώσεις και να γίνεις δυνατό και όμορφο και να έχεις οτιδήποτε θελήσεις.  Θέλω να έχεις ένα σπίτι και μια οικογένεια.  Θέλω να αποκτήσεις δικά σου παιδιά κάποτε που θα είναι όμορφα όπως είσαι εσύ.  Ελπίζω ότι θα προσπαθήσεις να καταλάβεις και ότι δεν θα μου θυμώσεις.

Η νοσοκόμα ήρθε στο δωμάτιο και απλώνει τα χέρια για να σε πάρει.  Είναι απαραίτητο να σε αφήσω; Νιώθω την καρδιά σου να χτυπάει γρήγορα και εσύ τελικά ανοίγεις τα μάτια σου.  Με κοιτάς μέσα στα μάτια με εμπιστοσύνη και αθωότητα και κλειδώνουμε τις καρδιές μας.  Σε δίνω στη νοσοκόμα.  Νιώθω σαν να πεθαίνω.  Αντίο μωρό μου – ένα κομμάτι της καρδιάς μου θα είναι πάντα μαζί σου, για πάντα.  Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ… σ’ αγαπώ…

Patty Hansen