Μύηση σε μια Μυστηριακή Ζωή

     Η πιο επαναστατική και όμορφη περιπέτεια όλων είναι να επιλέξεις τη ζωή της πνευματικής ανάπτυξης. Πόσο συναρπαστικό και περίεργο είναι να επενδύουμε τον πολύτιμο χρόνο και τις προσπάθειές μας σε αυτόν τον πλέον μυστηριώδη δρόμο, ο οποίος είναι ουσιαστικά αόρατος στον κοινό μας κόσμο. 

     Τι ακριβώς σημαίνει λοιπόν πνευματική ανάπτυξη; Λοιπόν, "πνευματική", σχετίζεται με το πνεύμα. "Πνεύμα" ζωτική δύναμη μέσα σε ένα άτομο που του δίνει ζωή, ενέργεια και δύναμη. Και με κάποιο τρόπο, τη μη υλική ουσία ενός αισθανόμενου όντος. Έτσι, το να αναπτύξουμε το πνεύμα σημαίνει βέβαια να το αναπτύξουμε και να το εξελίξουμε. Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, να καταλάβει τη φύση του, να κατανοήσουμε τη σχέση του με την βαθύτερη πραγματικότητα γύρω μας. Τι ενδιαφέρουσα απόφαση να δώσει κάποιος τη ζωή του σε αυτή την εσωτερική τέχνη. Είναι ένα πολύ ρομαντικό και σκοτεινό πράγμα να το κάνεις αυτό, νομίζω...      

     Πόσο σημαντικό και ριζοσπαστικό επομένως είναι, να επικεντρωθείς στο πνεύμα! Να αφιερώσεις τον εαυτό σου σε κάτι που δεν προσφέρει απτά προϊόντα ή υπηρεσίες. Δεν υπάρχουν τυπικά προσόντα για την πνευματική ανάπτυξη. Όχι πραγματικά. Στη βάση του, δεν πρόκειται καν για φιλοσοφική ή θεολογική έρευνα με την αυστηρότερη έννοια. Είναι κάτι άλλο. Και δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις απλά ένα σύστημα για να το εκφράσεις. Ούτε ο Βουδιστής, ή ο Χριστιανός, ή ο Σαμάνος, ούτε ο Ψυχολόγος, ο φυσικός, ή ο αστρονόμος έχουν αρκετά μέσα στο  πεδίο της εξειδίκευσης τους για να το εκφράσουν σωστά. Η σοφία πρέπει απαραίτητα να προέρχεται από πολλά μέρη. Στην πραγματικότητα, η μεγάλη εξειδίκευση σε έναν τομέα μπορεί να είναι ένα ξεχωριστό μειονέκτημα.

     Μια ζωή αυθεντικής πνευματικότητας λοιπόν απαιτεί από όλους τη στάση και την ικανότητα ενός άνδρα ή μιας γυναίκας της Αναγέννησης. Ή, όπως μπορούμε να πούμε σήμερα, ενός πολυμαθούς. Κάποιου με πείρα και δεξιότητες σε πολλούς διαφορετικούς κλάδους. Διαφορετικά, παρ’ όλα αυτά συμπληρωματικά εργαλεία γνώσης. Συχνά, μέσα στις προσπάθειες μας μας ζητείται να συγκεντρώσουμε πολλά διαφορετικά σημεία, να ζωγραφίσουμε μια εικόνα που μπορεί να δει μόνο ένας άνθρωπος γνώστης της τέχνης και της επιστήμης μπορεί να δει. Κάποιος που έχει την ποιητική έμπνευση, όσο και το μάτι του μηχανικού. Όλες τις δεξιότητες και τεχνικές και μελέτες. Πώς στην ευχή μπορούμε να τα συνδυάσουμε όλα αυτά; Δεν θα σπάσουμε το μυαλό μας αν προσπαθήσουμε να εκπαιδευτούμε σε όλα αυτά τα πράγματα; Όχι, επειδή προορίζεται να διαρκέσει όλη μας τη ζωή. Και είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να είναι ευχάριστο. Εδώ αναφερόμαστε στην ανάγκη για αυτό-διδαχή. Το οποίο σημαίνει, τη δέσμευση να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας. Να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας, να είμαστε ισόβιοι μαθητές. Και αυτό σημαίνει για εμάς να καλλιεργήσουμε μια βαθιά γνώση της σχέσης μεταξύ ημών και του ευρύτερου Σύμπαντος γύρω μας. Να κοιτάξουμε βαθιά στην ουσιαστική του φύση, και να πάρουμε τους εαυτούς μας αρκετά σοβαρά για να ρωτήσουμε τα μεγάλα οντολογικά ερωτήματα: Ποιος είμαι; Από πού ήρθα; Πού πηγαίνω? Τι είμαι εδώ για να κάνω; Τι είναι αυτή η ζωή; Για να ασχοληθούμε με αυτά τα θέματα παύουμε να ζούμε για απλές αποσπάσεις και απολαύσεις. Και αντ’ αυτού ζούμε για την ανάπτυξη. Αυτό είναι το ανεξίτηλο σημάδι όλων των πνευματικών μαθητών. Και εδώ συναντάμε και τη λέξη «μύστης». Ο μύστης είναι κάποιος που απλά επιδιώκει να εμπλακεί άμεσα με μια υψηλότερης τάξης πραγματικότητα. Όλες τις καταστάσεις της ύπαρξης, όλη την ένωση με τη θεότητα. Ο μυστικισμός είναι ένας κλάδος που αναγνωρίζει ότι οι μεγαλύτερες αλήθειες δεν μπορούν να προσεγγιστούν μόνο μέσω της λογικής μας. Αλλά, αντ' αυτού, είναι διαθέσιμες μέσω της μεταμόρφωσης του εαυτού. Ο μυστικισμός εκτιμά την εμπειρία του αφηρημένου. Το κάνουμε! Δεν μιλάμε απλά για αυτό. Ή το σκεφτόμαστε. Ή παρακολουθούμε άλλους ανθρώπους να το κάνουν.

     Θα μπορούσατε επομένως να πείτε ότι όλοι αυτοί οι ακαδημαϊκοί φιλόσοφοι και σχολαστικοί επίσημοι θεωρητικοί προσφέρουν πραγματικά την δική τους πολύ αφηρημένη έκφραση της τέχνης στον κόσμο. Εξαιρετικά υποκειμενική και προσωπική. Αρκετά νόμιμο, αλλά δεν πρέπει να συγχέεται με τις απεικονίσεις των πραγμάτων που είναι πραγματικά εδώ στον κόσμο, όπως είναι κατανοητές απ’ όλους.

      Μια τέτοια κατανόηση δεν μπορεί να γίνει μόνο με τη λογική. Ούτε με την αναπαράσταση. Μαθαίνουμε πώς είναι τα πράγματα μόνο όταν εμπλεκόμαστε άμεσα μαζί τους. Πρόκειται για μια πραγματικά πρωτοποριακή δουλειά. Είναι το έργο ενός τεχνίτη. Όσο πιο τίμια και προσεκτικά εξετάζουμε τους μηχανισμούς της πνευματικής ανάπτυξης, τόσο περισσότερο την εκτιμούμε. Πρόκειται για πραγματικά πολύ σοβαρή δουλειά. Και θα σας πρότεινα, ότι είναι το πιο σοβαρό πράγμα που μπορείτε ποτέ να κάνετε. Κι όμως, αν το πάρουμε πολύ σοβαρά, το σκοτώνουμε. Και αν δεν το πάρουμε αρκετά σοβαρά, το χάνουμε. Έτσι λοιπόν, μια πνευματική βελτίωση πρέπει να κατανοηθεί με μια συγκεκριμένη λεπτή ακρίβεια. Όπως συμβαίνει όταν κρατάμε μια πεταλούδα μέσα στη χούφτα μας. Πάρα πολύ σφιχτά, και είναι νεκρή. Πολύ μαλακά και θα πετάξει. Αλλά με τη σωστή ισορροπία και φροντίδα μπορούμε εύκολα να παρατηρήσουμε μια μεγάλη αλήθεια και ομορφιά σε αυτόν τον κόσμο. Και με αυτόν τον τρόπο, μοιραζόμαστε κάτι πολύ μεγάλο που μας λέει για τη φύση της πραγματικότητας.

     Γιατί οι άνθρωποι έρχονται στην πνευματικότητα; Θα σας έλεγα ότι στους καιρούς μας η πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου δεν προκύπτει από μόνη της. Μια εξαιρετικά ενεργή βούληση είναι απαραίτητη. Οι άνθρωποι έρχονται στην πνευματικότητα επειδή αισθάνονται ότι κάτι είναι λάθος με τον κόσμο. Με τη ζωή τους. Με τον κόσμο τους. Κάτι κοντά. Κάτι σημαντικό. Ένα θέμα που νιώθουν βαθιά στην καρδιά. Υπάρχει κάποιο ελάττωμα στο ύφασμα της πραγματικότητάς τους που δεν έχει νόημα. Έτσι, όταν όλοι τα επιστημονικά, θρησκευτικά και ιατρικά και εκπαιδευτικά κατεστημένα αποτύχουν οικτρά να εξηγήσουν τι συμβαίνει, ποια είναι αυτή η διαταραχή, ο πνευματικός μαθητής αρχίζει να παίρνει την ευθύνη να διερευνήσει. Και έτσι ξεκινάει το ταξίδι.

     Ερχόμαστε λοιπόν εδώ επειδή εντοπίζουμε κάτι στραβό στην ιστορία όπως αυτή έχει λεχθεί. Τι είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει την πνευματικότητα; Τι ψάχνουν, αυτοί οι άνθρωποι; Τι ψάχνουν; Θα έλεγα ότι αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν παρηγοριά και νόημα αρχικά. Τα πράγματα που απουσιάζουν από τον καθιερωμένο τρόπο ζωής.. Ψάχνουν την παρηγοριά για να είναι καλά. Θέλουν να τους βλέπουν, να τους ακούνε, να παρηγοριούνται, να παίρνουν δύναμη. Να είναι αρκετά καλά για να συνεχίζουν. Αλλά είναι το νόημα που είναι το αληθινό κίνητρο εδώ. Το πραγματικό κίνητρο για αυτό το μονοπάτι. Επειδή μόνον το υψηλότερο νόημα μπορεί να εξηγήσει το μυστήριο γιατί κακά πράγματα συμβαίνουν στους καλούς ανθρώπους. Γιατί παρουσιάζεται κάποιος αδικαιολόγητος πόνος. Γιατί βλέπουμε εκφυλιστικές ασθένειες. Ή απλά ατυχήματα. Πένθη και σπαραγμούς. Είναι όλα τυχαία; Δυσάρεστα πράγματα απλά προκύπτουν τυχαία; Ή υπάρχει κάτι άλλο που συμβαίνει και πρέπει να εξετάσουμε; Έτσι, όταν κάτι διακόπτει τις κατά τα άλλα ομαλές ρουτίνες στη ζωή, και τα σχέδιά μας δεν πάνε όπως περιμέναμε, είναι απλά σύμπτωση; Ή όχι? Επειδή όλοι έχουμε την εμπειρία όπου μερικές φορές μένουμε με σπασμένα γυαλιά στα χέρια μας. Εκεί που κάποτε υπήρχε σαμπάνια, κάτι θαυμάσιο, γίνεται κάτι φοβερό. Μα γιατί? Γιατί; Και έτσι αναζητούμε βαθύτερες απαντήσεις. Θέλουμε να κατανοήσουμε αυτό που φαίνεται να μην έχει νόημα. Το νόημα λοιπόν είναι πολύ σημαντικό για τον άνθρωπο που έχει καθαρό νου. Θέλουμε ειρήνη, ευχαρίστηση και αρμονία, ναι. Αλλά η μελέτη του νοήματος είναι αυτό που φέρνει τους ανθρώπους κοντά.

Απόσπασμα από την 20^η συνάντηση του Α κύκλου των ΔΩΡΕΑΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ διαδικτυακών σεμιναρίων με τίτλο «Νέα Κοσμοθεωρία και Κβαντική Πραγματικότητα».

Μπορείτε να βρείτε την συνάντηση μας εδώ: