ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΒΕΒΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ (Μέρος Α)

Εν μέσω πολλών παγκόσμιων κρίσεων, ενώ πολλοί από εμάς βρισκόμαστε να νιώθουμε οργή, απελπισία και θλίψη και πνιγόμαστε στη σκιά, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα γράμμα αγάπης.  Σκοπός μου δεν είναι να παρακάμψω τα πολύ ανθρώπινα συναισθήματα που πολλοί από εμάς αισθάνονται, ή να φιμώσω κάθε παρόρμηση που μπορεί να σας γεννηθεί να υπηρετήσετε την αγάπη μέσω του ακτιβισμού σας. Αλλά μερικές φορές, χρειαζόμαστε να μας υπενθυμίζουν ότι όλη αυτή η αναστάτωση είναι μέρος του Λίλα, του Θείου Παιχνιδιού. Μακάρι αυτή η υπενθύμιση να καταπραϋνει το νευρικό σας σύστημα και να αφυπνίσει την ψυχή σας. 

Ένα Ερωτικό Γράμμα Προς την Ανθρωπότητα

Αγαπητέ Άνθρωπε, 

Μια φορά κι έναν καιρό, μέσα σε μια λίμνη από απέραντο πλούσιο σκοτάδι, η Συνειδητότητα απέκτησε επίγνωση του εαυτού της ως ενέργεια της αγάπης.  Για ένα διάστημα, ήταν αρκετό να είναι απλά Συνειδητή μέσα σε αυτή τη σκοτεινή, γεμάτη απεραντοσύνη της αγνής αγάπης.  Η Συνειδητότητα η ίδια έκοβε την ανάσα – ή θα το έκανε, αν η Συνειδητότητα είχε ανάσα.  Αλλά καθώς αυτό το τεχνητό πράγμα που ονομάζεται «χρόνος» περνούσε, η Συνειδητότητα λαχταρούσε μια βαθύτερη εμπειρία του εαυτού της.  Έτσι, η Συνειδητότητα δημιούργησε την ύλη, και το Σύμπαν γεννήθηκε.

Ω! τι εκπληκτική ημέρα η Ιερή Θεότητα Συνειδητότητα είχε δημιουργώντας την ενέργεια της αγάπης σε φυσική μορφή! Σαν μια καλή νεράϊδα με μαγικό ραβδί, η Συνειδητότητα δημιούργησε τη Γη από μια κοσμική σούπα που ξεπήδησε στη ζωή με την μορφή των τροπικών δασών που στάζουν δροσιά, τους ωκεανούς γεμάτους με πλάσματα της θάλασσας, τον ουρανό της ημέρας γεμάτο με αφράτα σύννεφα και στολισμένο με αηδόνια και τον νυχτερινό ουρανό να αστράφτει με αστέρια.  Η Συνειδητότητα ήταν τόσο ενθουσιασμένη να περνάει τον καιρό της με αυτό το παιχνίδι της δημιουργίας, που συνέχισε να δημιουργεί όλο και περισσότερη ύλη.  Δεινόσαυρους! Πτεροδάκτυλους! Φυλλώδεις δράκους της θάλασσας!  Ουάου!!!

Όλες αυτές οι δημιουργίες ήταν μικρά κομμάτια της ίδιας της Συνειδητότητας, παίζοντας με τη μορφή, χορεύοντας στο κοσμικό βάλς της φαντασίας της Συνειδητότητας.  Επειδή η Συνειδητότητα είναι άπειρη, υπάρχει αφθονία παντού.  Όλες αυτές οι δημιουργίες γεννήθηκαν από τους σπόρους του καθαρού δυναμικού της Συνειδητότητας, παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν γίνονται λιγότερο από την Συνειδητότητα την ίδια.  Φαίνονται ξεχωριστά, εν τούτοις δεν είναι.  Το δέντρο jacaranda δεν είναι λιγότερο μέρος της Συνειδητότητας από το δελφίνι.  Η Συνειδητότητα ονειρεύεται κάτι και στη συνέχει «Αμπρα-για-τάμπρα!» Ως δια μαγείας, δημιουργείται η μορφή. Όπως ένα παιδί με ένα σετ Lego, η Συνειδητότητα συνέχισε να σπρώχνει τον φάκελο με το τι ήταν δυνατόν. Κάμπιες που μετατρέπονται σε πεταλούδες! Πολικές αρκούδες! Πολύχρωμα λουλούδια! Τι τέλειο!!

Ακόμη και η Συνειδητότητα δεν μπορεί πάντα να προβλέψει τι θα συμβεί όταν η Συνειδητότητα πειραματίζεται. Χαρούμενα ατυχήματα συμβαίνουν, και η Συνειδητότητα ενθουσιάζεται.  Τουλάχιστον αυτό είναι το πώς η Συνειδητότητα θα μπορούσε να ένιωσε όταν η Συνειδητότητα εξελίχθηκε σε ανθρώπινη μορφή.

Χρειάστηκαν μερικές χιλιετίες, ίσως και περισσότερο, αλλά μετά από μερικά μαστορέματα, η Συνειδητότητα οραματίστηκε τους ανθρώπους, κι ΕΣΥ, αγάπη μου, γεννήθηκες. Εσύ – ικανός να πηδάς, και να κάνεις σκι, και να σκαρφαλώνεις δέντρα και να θαυμάζεις τα τζάγκουαρ. Εσύ – ικανός να ατενίζεις τα δάση και να κολυμπάς στον ωκεανό και να χορεύεις το τανγκό και να κάνεις έρωτα με έναν άλλον άνθρωπο.  Εσύ – ικανός να γεύεσαι την σοκολάτα και να συνθέτεις γλώσσες και να τραγουδάς μουσική και να ιππεύεις άλογα και να κάνεις ράφτιν σε ποτάμια.  Εσύ – ικανός να μπαίνεις και να βγαίνεις στην Συνειδητότητα κατά την διάρκεια της εγρήγορσης και του ύπνου, αλλά επίσης ικανός να ονειρεύεσαι, όπως ακριβώς η Συνειδητότητα η ίδια μπορεί να κάνει.  Εσύ – ικανός να ζεις την ζωή με τρόπους που η Συνειδητότητα δεν θα μπορούσε να την ζήσει όταν ήταν μόνη στο απέραντο σκοτάδι.

Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν οι άνθρωποι; Μπορούσαν να σκεφτούν και να λύνουν προβλήματα; Ναι! Μπορούσαν να οραματιστούν μια ζωγραφική και στη συνέχεια να την δημιουργήσουν από το τίποτα, ακριβώς όπως η Συνειδητότητα δημιουργεί; Ναι! Μπορούσαν να κτίσουν πυραμίδες στην έρημο και μεγάλες κατασκευές από πέτρες στην κορυφή των βουνών; Ναι! Μπορούσαν να δημιουργήσουν ομορφιά και μετά να την θαυμάσουν; Ναι! Χαρά! Μπορούσαν οι άνθρωποι να ερωτευτούν μεταξύ τους; Ναι! Όπως ένα παιδί που κτίζει κάστρα στην άμμο, η Συνειδητότητα ήταν ενθουσιασμένη με το παιχνίδι που έπαιζε.

Αλλά τί γίνεται αν το παιχνίδι μπορούσε να γίνει πιο ενδιαφέρον; Ίσως η Συνειδητότητα μπορούσε να παίξει ένα μικρό παιχνίδι με τον εαυτό της και οτιδήποτε δημιουργεί – ένα κοσμικό κρυφτό.  Πόσο συναρπαστικό!  Είστε Ένα με την Συνειδητότητα και εν τούτοις η Συνειδητότητα παίζει μαζί σας και εσείς μπορεί να μην το γνωρίζετε καν.  Τι διασκεδαστική πρόκληση να σας αφήσει να διαβλέψετε την αλήθεια και στη συνέχεια να σας την κρύψει με τα πέπλα της λήθης! Είστε το Σύμπαν, παρ’ όλα αυτά μπορεί να νομίζετε ότι είστε μόνον ένας εγκέφαλος με σκέψεις, ένα ρομπότ παγιδευμένο μέσα σε σάρκα. Ω, πόσο αξιολάτρευτοι είναι οι άνθρωποι, πόσο διασκεδαστικό είναι αυτό το παιχνίδι!

Αλλά τα παιχνίδια είναι πιο διασκεδαστικά όταν υπάρχουν εμπόδια να ξεπεραστούν.

Έτσι, η Συνειδητότητα άρχισε να φαντάζεται τρόπους για να κάνει το παιχνίδι πιο ενδιαφέρον.  Πώς μπορείτε να γνωρίζετε το φως αν δεν γνωρίσετε το σκοτάδι; Πώς μπορείτε να γιορτάσετε την έκσταση, αν δεν έχετε την απελπισία για να την συγκρίνετε; Πώς μπορείτε να γνωρίζετε πώς είναι η σύνδεση ψυχής, αν δεν έχετε αισθανθεί τον πόνο της αποσύνδεσης; Η Συνειδητότητα έγινε πιο δημιουργική.

Της Lissa Rankin M.D.