ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ… ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ! (Μέρος Α)

Επιφανειακά, το να συγχωρήσετε τους γονείς σας (ή οποιονδήποτε άλλον) μπορεί να φαίνεται ασήμαντο, αλλά το να συγχωρήσετε την μητέρα ή τον πατέρα σας είναι στην πραγματικότητα το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για την ποιότητα της ζωής σας. Ακόμα και χαμηλής ποιότητας γονική επίπληξη και δυσαρέσκεια διαιωνίζουν έναν κύκλο συναισθηματικού πόνου και ταλαιπωρίας που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις ενήλικες σχέσεις σας, τα οικονομικά, και τη συνολική ευημερία, κυριολεκτικά εμποδίζοντας την αγάπη, την αφθονία, και την ευτυχία που επιθυμείτε και αξίζετε.

Αν δεν έχετε καμία σύγκριση, μπορεί να μην παρατηρήσετε το ποσόν της ενέργειας που χρειάζεται για να κρατιέστε σε μια συναισθηματική πληγή ή ακόμα και μια μικρή μνησικακία, αλλά το να κρατιέστε από τον θυμό, την αγανάκτηση, ή από οποιαδήποτε μορφή εχθρότητας απαιτεί τεράστια ποσότητα της ενέργειας της δύναμης της ζωής και η ενέργεια αυτή δεν επιστρέφεται.  Δεκαετίες οργής και αγανάκτησης μπορούν να κόψουν χρόνια από τη ζωή σας, και εσείς ούτε καν θα το γνωρίζετε.  Σκεφτείτε το σαν να ρίχνετε χαρτονομίσματα εκατοντάδων δολαρίων στην τουαλέτα κάθε μέρα, εκτός του ότι η ενέργεια της δύναμης της ζωής είναι απείρως πιο πολύτιμη από όλα τα χρήματα του κόσμου.

Ο Κύκλος του Πόνου

Αν δεν επουλώσουμε τα τραύματα της παιδικής ηλικίας και στη συνέχεια να συγχωρέσουμε τους γονείς μας, μένουμε συναισθηματικά κολλημένοι στην ηλικία των πρώτων πληγών μας, και επειδή αυτό μας αναγκάζει να επαναλαμβάνουμε τον κύκλο του πόνου, συνεχίζουμε να βιώνουμε μια ενήλικη έκδοση των πληγών της παιδικής ηλικίας.

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι δεν έχετε συγχωρέσει την μαμά σας επειδή δεν ήταν στα γενέθλια σας όταν κλείνατε τα δέκα, ή για τα συναισθήματα εγκατάλειψης που ακολούθησαν σαν αποτέλεσμα.  Κάθε φορά που αυτό το θέμα πυροδοτείται από μια τρέχουσα εμπειρία (π.χ. κάποιος ξεχνά να σας καλέσει), το αρχικό συναισθηματικό τραύμα ενεργοποιείται κι εσείς έχετε μια ασυνείδητη αντίδραση. Για πολλούς λόγους, γίνεστε ο δεκάχρονος πληγωμένος εαυτός σας, κι επειδή νιώθετε τον ίδιο πόνο που νιώσατε τότε, αντιδράτε με ξεσπάσματα ή κλείνεστε στον εαυτό σας.

Επειδή μια συναισθηματική αντίδραση είναι μια αυτόματη ανταπόκριση σε μια μη επουλωμένη πληγή, υπάρχει λίγος ή καθόλου έλεγχος των συναισθημάτων ή της συμπεριφοράς, και αυτή η δυναμική μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από τρέχοντα ζητήματα σχέσεων.  Χρόνο με το χρόνο, το σωρευτικό αποτέλεσμα των συναισθηματικών αντιδράσεων μπορεί να καταστρέψει την ποιότητα των πιο σημαντικών σχέσεων μας.

Ο Νόμος της Έλξης

Σύμφωνα με το νόμο της έλξης, ασυνείδητα προσελκύουμε ανθρώπους που πυροδοτούν τα συναισθηματικά μας τραύματα, και αυτός είναι ο λόγος που ένα άτομο με προβλήματα εγκατάλειψης προσελκύει πιθανούς συντρόφους οι οποίοι έχουν φόβους δέσμευσης.  Όχι ως τιμωρία ή κάρμα, αλλά μάλλον επειδή ο ανώτερος εαυτός μας θέλει να γιατρευτούμε και θα χρησιμοποιήσει κάθε ευκαιρία για να φέρει τα τραύματα μας στο προσκήνιο.  Δυστυχώς, αυτό σημαίνει ότι τα συναισθηματικά τραύματα που δεν έχουν επουλωθεί μπορούν να σας εμποδίσουν να συναντήσετε τον ιδανικό σύντροφο ή τον σύντροφο της ψυχής σας, και ακόμη και αν βρείτε ο ένας τον άλλο, είναι γνωστό ότι η ταραχώδης φύση των συναισθηματικών τραυμάτων σαμποτάρει ακόμη και την πιο ιδανική συντροφική σχέση.

Η Κατηγόρια Διαιωνίζει τον Πόνο

Το να κατηγορείτε τους γονείς σας, όχι μόνον κρατά το τραύμα στη ζωή, λέει επίσης στον υποσυνείδητο νου σας ότι οι γονείς σας έχουν επί του παρόντος εξουσία επάνω σε εσάς ή τη ζωή σας, και, ως εκ τούτου, η κατηγόρια σας προγραμματίζει για αποδυνάμωση.  Όπως ένας ιός, η δυναμική αυτή μπορεί να εξαπλωθεί σε κάθε πτυχή της ζωής σας. Επί πλέον, κάθε φορά που κατηγορούμε κάποιον άλλον, εμπλεκόμαστε με την ενέργεια του και παραμένουμε μπλεγμένοι μέχρι να το αφήσουμε πίσω μας, και, ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να αναπτυχθούμε πέρα από την γονική μας κατηγόρια.

 Φυσικά, δεν είναι καμία μεγάλη έκπληξη ότι η συγχώρεση είναι το κλειδί για την συναισθηματική ελευθερία, αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, η συγχώρεση είναι πιο εύκολη στα λόγια παρά στην πράξη. Αλλά γιατί?

Γιατί Είναι η Συγχώρεση Τόσο Δύσκολη;

Πρώτα, πρέπει να καταλάβετε ότι η κατηγόρια, ο θυμός, και διάφορα συναφή συναισθήματα είναι αμυντικές στρατηγικές που σας προστατεύουν από μελλοντική βλάβη.  Εφόσον η αληθινή συγχώρεση απαιτεί από εσάς να αφήσετε αυτή την άμυνα, η ίδια η πράξη της συγχώρεσης δημιουργεί συναισθηματικό ρίσκο.  Ως εκ τούτου, για να συγχωρήσετε τους γονείς σας, πρέπει να εμπιστευθείτε ότι δεν θα σας πληγώσουν ξανά, αλλά, η σκληρή αλήθεια είναι, δεν μπορείτε ποτέ να είστε βέβαιοι – δεν υπάρχει τρόπος να ελέγξετε ή να προβλέψετε την συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου, και μερικές φορές οι άνθρωποι που αγαπούν κάνουν πράγματα που πληγώνουν.

Αν είστε ακόμη ευάλωτοι στο να πληγωθείτε, η συγχώρεση θα μπορούσε να καταστρέψει την μόνη άμυνα που έχετε, και, αν αυτό ισχύει στην περίπτωση σας, το προστατευτικό εγώ σας δεν θα σας επιτρέψει να συγχωρήσετε.  Ως εκ τούτου, πριν μπορέσετε να συγχωρήσετε πρέπει να εξαλείψετε το ρίσκο της συναισθηματικής βλάβης, και αυτό αναπόφευκτα σημαίνει αυτό-υπευθυνότητα.

Της Nanice Ellis