ΤΟ ΑΚΑΣΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Όπως τώρα συνειδητοποιούν οι επιστήμονες, το ενοποιημένο κενό - τώρα ευρέως γνωστό ως ενοποιημένο πεδίο - είναι το έδαφος προέλευσης καθώς και ο τελικός προορισμός όλων των πραγμάτων που προκύπτουν και εξελίσσονται στο χώρο και το χρόνο.

     Το ενοποιημένο πεδίο μπορεί να έχει έναν ακόμη πιο θεμελιώδη ρόλο. Το σύμπαν μας δεν είναι το μόνο σύμπαν που υπάρχει. Οι κοσμολόγοι μιλούν για πολλαπλά σύμπαντα που προκύπτουν σε ένα τεράστιο και πιθανώς άπειρο μετα-σύμπαν (meta-universe) ή metaverse. Το ενοποιημένο πεδίο μπορεί να υποτεθεί ότι παραμένει ακόμη και όταν τα σύμπαντα αναδύονται και πεθαίνουν - είναι η «σκηνή» πάνω στην οποία λαμβάνει χώρα το επαναλαμβανόμενο δράμα της κοσμικής γέννησης και της αναγέννησης. Είναι το λίκνο και ο τάφος όλων των κόσμων, συμπεριλαμβανομένου και του σύμπαντός μας.

     Ο Ervin Laszlo, πρώην καθηγητής της φιλοσοφίας, της θεωρίας των συστημάτων, και των μελετών του μέλλοντος έχει ονομάσει το δια-πληροφορημένο πεδίο Ακασικό Πεδίο (Akashic Field) ή Πεδίο-Α (A-field) για συντομία. Ποιος είναι ο λόγος για αυτό το όνομα;

     Όσον αφορά τον κοσμικό του ρόλο και την πραγματικότητα που τον συνοδεύει, το ενοποιημένο πεδίο είναι μια εκ νέου ανακάλυψη της αρχαίας έννοιας της Ακάσα. Στην αρχαία Ινδία, η σανσκριτική λέξη Akasha σήμαινε «κοσμικός ουρανός», παρόμοια με την έννοια του διαστήματος. Όμως η Ακάσα αναφέρονταν όχι μόνο στο διάστημα/χώρο με τη σύγχρονη έννοια αλλά πάνω απ' όλα στις ανώτερες σφαίρες της ζωής και της ύπαρξης. Οι Ινδουιστές σοφοί θεωρούσαν ότι όλα τα πράγματα προέρχονται και επιστρέφουν στην κοσμική πηγή που ονόμαζαν Ακάσα. Η Ακάσα θεωρούνταν ως το πρώτο και το πιο θεμελιώδες από τα πέντε στοιχεία - τα άλλα ήταν ο αέρας, η φωτιά, το νερό, και η γη. Η Ακάσα λέγονταν ότι αγκαλιάζει τις ιδιότητες και των πέντε στοιχείων. Και πίστευαν ότι διατηρεί τα ίχνη όλων όσων συνέβησαν ποτέ στο χώρο και στο χρόνο. Η Ακάσα είναι η διαρκής μνήμη του Κόσμου: είναι το «Ακασικό Αρχείο».

     Οι σωματικές αισθήσεις μας δεν καταγράφουν την Ακάσα, αλλά μπορούμε να την φτάσουμε μέσω της πνευματικής πρακτικής. Οι αρχαίοι Σοφοί το κατάφερναν μέσω ενός πειθαρχημένου, πνευματικού τρόπου ζωής, και μέσω της γιόγκα. Περιέγραψαν την εμπειρία τους και κατέστησαν την Ακάσα ένα βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας και της μυθολογίας της Ινδίας.

     Στον 20ο αιώνα η Ακάσα έχει περιγραφεί υπέροχα από τον μεγάλο Ινδό Γιόγκι Σουάμι Βιβεκανάντα.

«Σύμφωνα με τους φιλόσοφους της Ινδίας, ολόκληρο το σύμπαν αποτελείται από δύο υλικά, το ένα εκ των οποίων ονομάζεται Ακάσα. Είναι η πανταχού παρούσα, και η οποία πληροί τα πάντα ύπαρξη. Ό,τι έχει μορφή, ό,τι είναι αποτέλεσμα συνδυασμού, εξελίσσεται από αυτήν την Ακάσα. Είναι η Ακάσα που γίνεται ο αέρας, που γίνεται τα υγρά, που γίνεται τα στερεά. Είναι η Ακάσα που γίνεται ο Ήλιος, η Γη, το φεγγάρι, τα αστέρια, οι κομήτες. Είναι η Ακάσα που γίνεται το ανθρώπινο σώμα, το σώμα των ζώων, τα φυτά, κάθε μορφή που βλέπουμε, οτιδήποτε μπορεί να γίνει αισθητό, όλα όσα υπάρχουν. Δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή. Είναι τόσο λεπτοφυής που είναι πέρα ​​από κάθε συνηθισμένη αντίληψη. Μπορούμε να την δούμε μόνο όταν έχει γίνει πυκνή, έχει πάρει μορφή. Στην αρχή της δημιουργίας υπάρχει μόνο αυτή η Ακάσα. Στο τέλος του κύκλου, το στερεό, τα υγρά και τα αέρια όλα λιώνουν πάλι μέσα στην Ακάσα και η επόμενη δημιουργία πάλι προκύπτει με παρόμοιο τρόπο από την Ακάσα…»

     Η Akasha, εξήγησε ο Βιβεκανάντα, είναι τόσο λεπτοφυής ώστε από μόνη της είναι πέρα ​​από τη συνηθισμένη αντίληψη. Αλλά όταν έχει πάρει μορφή, μπορούμε να την αντιληφθούμε. Είναι ο «πραγματικός» κόσμος που μας περιβάλλει.

 

(Από την 5η συνάντηση του ΔΩΡΕΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥ σεμιναρίου «Επιστήμη, Ακασικό Πεδίο, και Ακασική Εμπειρία».)