ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΨΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ (Μέρος Α)

Είστε εδώ στη Γη, λοιπόν, και παρατηρείτε όλα όσα είναι λάθος – και, ναι, φαίνεται πολλά να είναι «λάθος». Όταν κοιτάζουμε όλα τα προβλήματα στον κόσμο, είναι εύκολο αυτά να μας καταπλακώνουν και να θάβουμε τα κεφάλια μας στην άμμο.  Ωστόσο, αυτός δεν είναι ο λόγος που έχουμε έλθει εδώ.

Αν διαβάζετε αυτό, είναι πολύ πιθανόν να είστε εδώ σε Αποστολή για την Παγκόσμια Αλλαγή!

Την στιγμή αυτή, η δουλειά μου είναι να σας υπενθυμίσω ότι ήλθατε σε αυτόν τον κόσμο για να δημιουργήσετε μια καλύτερη πραγματικότητα τώρα και για τις μελλοντικές γενιές. Ήλθατε εδώ για να δημιουργήσετε τον Παράδεισο πάνω στη Γη.

Αλλά, πώς μπορείτε να δημιουργήσετε τον Παράδεισο, όταν κοιτάζετε (ή ακόμη και βιώνετε) αυτό που μοιάζει να είναι κόλαση; Δεν είναι εύκολο έργο αν δεν καταλαβαίνετε τα κρυμμένα δυναμικά της συνειδητής δημιουργίας. Το πρόβλημα είναι, οι περισσότεροι από εμάς δεν θυμόμαστε πώς να δημιουργούμε συνειδητά και, φυσικά, το να είσαι συνειδητός δημιουργός δεν αποτελεί μέρος της σχολικής ύλης (ακόμα). Ευτυχώς, εσείς κι εγώ έχουμε φόρουμς μέσω των οποίων επικοινωνούμε. Θα σας το θέσω ευθέως, και στη συνέχεια μπορείτε να αποφασίσετε τι να κάνετε.

 

Κολλημένοι στο πρόβλημα;

Είναι στην ανθρώπινη φύση να κοιτάζουμε κάτι ανεπιθύμητο και είτε να κολλάμε σε αυτό, ή αυτό να μας απωθεί. Δεν είναι μυστικό ότι καμία από τις δύο αυτές αντιδράσεις δεν θα αλλάξει τίποτα.  Όταν κολλάμε σε ένα πρόβλημα, στην πραγματικότητα δίνουμε την ενέργεια μας στο πρόβλημα και το πρόβλημα μεγαλώνει.  Όταν απωθούμαστε, και φεύγουμε, πάλι δίνουμε ενέργεια στο πρόβλημα επειδή κρατάμε την δόνηση της απώθησης μεταξύ ημών και αυτού που μας απωθεί – και αυτό επίσης προσθέτει ενέργεια στο πρόβλημα.  Αν ενεργήσουμε από οποιαδήποτε από αυτές τις θέσεις, ευθυγραμμιζόμαστε με την ενέργεια του προβλήματος και ως εκ τούτου δεν ευθυγραμμιζόμαστε με την ενέργεια (την δόνηση) της λύσης.  Αυτό σημαίνει ότι οτιδήποτε κάνουμε από τις θέσεις αυτές της συνειδητότητας δεν θα διορθώσει το πρόβλημα και μπορεί ακόμα και να προσθέσει στο βουνό μπροστά μας.

Αντί να παραλύουμε από τα δεινά του κόσμου, ή να τροφοδοτούμαστε με φόβο, υπάρχει ένας άλλο τρόπος.

 

Το Σύμπαν που Λύνει Προβλήματα

 

Ζούμε σε ένα Σύμπαν που δημιουργεί μέσα από την επίλυση προβλημάτων.  Αυτό σημαίνει ότι το Σύμπαν χρησιμοποιεί τα προβλήματα για να βρει καινοτόμες λύσεις και στην συνέχεια ενορχηστρώνει την εκδήλωση αυτών των λύσεων.  Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον το Σύμπαν επεκτείνεται μέσω της διαδικασίας της εκδήλωσης.

Με κάθε πρόβλημα έρχεται μια λύση που αναπτύσσει το Σύμπαν.

Μπορείτε ακόμη και να πείτε ότι η λύση υπάρχει πριν από το πρόβλημα και ότι το πρόβλημα έχει σχεδιαστεί για να επικαλεστεί την λύση.  Με άλλα λόγια, αν όλα ήταν ωραία και τακτοποιημένα, όμορφα και γλυκά, δεν θα ζητούσαμε περισσότερα, και αν εμείς, ως δημιουργοί, δεν ζητάμε περισσότερα, το Σύμπαν μας δεν αναπτύσσεται ή επεκτείνεται.

Το Σύμπαν αγαπάει τα προβλήματα επειδή τα προβλήματα πυροδοτούν δραστηριότητα και συχνά μεγάλη δραστηριότητα.  Όσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα, τόσο μεγαλύτερη είναι η λύση.  Αυτός είναι ο λόγος που κάνουμε Τεράστιες Μεταστροφές πάνω στον πλανήτη μας αυτή τη στιγμή. Αλλά κάποιος (εσείς και εγώ για παράδειγμα) πρέπει να ζητήσει τις μεταστροφές αυτές και πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις μεταστροφές αυτές για να μπορέσουν αυτές να υλοποιηθούν.  Αν συνεχίσετε να κοιτάζετε το πρόβλημα και εστιάζεστε σε περισσότερα προβλήματα, αυτό που παίρνετε είναι όλο και περισσότερα προβλήματα χωρίς λύσεις.

 

 

Τα προβλήματα ή τα θέματα ενεργούν ως αντίθεση έτσι ώστε ζητάμε κάτι καλύτερο.  Χωρίς αντίθεση δεν θα ξέραμε τι να ζητήσουμε, αλλά αν συνεχίσετε να κοιτάζετε την αντίθεση και να παραπονιέστε για την αντίθεση, απλά παίρνετε όλο και περισσότερη αντίθεση – χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνεστε ή να υλοποιείτε τη λύση.

Δεν κάνετε την δουλειά σας ως συνειδητός δημιουργός, ή μάλλον κάνετε την μισή δουλειά σας, αν παρατηρείτε τα προβλήματα αλλά δεν ζητάτε (και δεν ευθυγραμμίζεστε με) τις λύσεις.  Η κάθε λύση ήδη υπάρχει στο κβαντικό πεδίο, αλλά αν δεν ταιριάζουμε παλμικά ή δεν συμπληρώνουμε αυτή τη λύση, αυτή δεν εκδηλώνεται σε αυτό που εμείς βιώνουμε ως πραγματικότητα μας.  Και πάλι, όλες οι λύσεις υπάρχουν ήδη, αλλά αν είμαστε περισσότερο ευθυγραμμισμένοι με το πρόβλημα παρά με τη λύση, η λύση δεν μπορεί να βιωθεί μέσα από εμάς.

 

 (Της Nanice Ellis)