ΖΩΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ

Στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ, όταν  προσωπικά αντικείμενα ανακαλύπτονται στους χώρους του αεροδρομίου ή παρατημένα πάνω σε αεροπλάνο, ένα γεμάτο ενθουσιασμό νέο μέλος της ομάδας του lost-and-found αναλαμβάνει δράση.  Σήμερα ο Sherlock φοράει το έντονο γαλάζιο σακάκι του με τις φαρδιές τσέπες σε κάθε πλευρά.  Όταν του λένε ότι ένα πολύτιμο αντικείμενο βρίσκεται ακόμα πάνω στο αεροπλάνο, τρέχει, από μόνος του, στην πύλη των αφίξεων και πηδάει πάνω στο αεροπλάνο.  Ένα μέλος του πληρώματος του δίνει ένα λούτρινο κουνελάκι και ο Sherlock το  μελετάει με την μύτη του.  Ο συνοδός βάζει το παιχνίδι μέσα στην τσέπη του σακακιού του Sherlock, και μετά, αυτός εξαφανίζεται! Με αυτιά να ανεμίζουν σαν σημαίες στον άνεμο και ουρά ζωντανή και κουνιστή, το ειδικά εκπαιδευμένο μπηγκλ ακολουθεί την μυρωδιά του ιδιοκτήτη του αντικειμένου.  Ο Sherlock τριγυρίζει σε μακριούς διαδρόμους, πηδάει πάνω από σωρούς αποσκευών, κατεβαίνει με τις κυλιόμενες σκάλες στον χώρο αποσκευών, και ακολουθεί την μυρωδιά μέχρι να βρει τον ιδιοκτήτη.  Ένα μικρό κορίτσι κλαίει για τον χαμένο φίλο της, και κοιτάζει με έκπληξη όταν το μπηγκλ τρέχει προς το μέρος της, σταματάει στα πόδια της, και κάθεται.  Οι χαρούμενοι γονείς της βγάζουν τον “Barney the Bunny” από την τσέπη του Sherlock καθώς ο σκυλίσιος ήρωας γίνεται αποδέκτης μιας γεμάτης με ευγνωμοσύνη αγκαλιάς από το κορίτσι.  Με μια ακόμη επιτυχημένη αποστολή, ο Sherlock επιστρέφει στο γραφείο για ένα μπισκότο.

                            

Όταν τα ζώα εκπαιδεύονται να χρησιμοποιούν τα χαρίσματα που τους έχει δώσει η φύση, μπορούν να κάνουν εκπληκτικά πράγματα για να υπηρετήσουν τους ανθρώπους ή άλλα ζώα.  Το κλειδί για την επιτυχία τους είναι ότι κάνουν αυτό που αγαπάνε να κάνουν, και αμείβονται γενναιόδωρα με τροφή, παιχνίδι, και στοργή.

Μελέτες νευρο-απεικόνισης των εγκεφάλων των σκύλων έχουν δείξει ότι όταν τα ζώα κοιτάζουν το αφεντικό τους, σε αντίθεση με έναν ξένο, οι οδοί ανταμοιβής των εγκεφάλων των σκύλων πλημμυρίζουν με ωκυτοκίνη, την ορμόνη που απελευθερώνεται στις μητέρες όταν αυτές  κρατούν ή θηλάζουν το μωρό τους.  Σύμφωνα με τον ερευνητή Brian Hare, «Όταν ο σκύλος σου σε κοιτάζει, σε αγκαλιάζει με τα μάτια του». Μελέτες επίσης δείχνουν όταν ο άνθρωπος κοιτάζει τον σκύλο του, οι αλλαγές στα εγκεφαλικά κύματα είναι ακριβώς οι ίδιες.

                         

Ορισμένα ζώα προσφέρουν διαισθητικά πολύτιμες υπηρεσίες με περιορισμένη ή καθόλου εκπαίδευση.  Οι σκύλοι μου Buddy και Furphy έρχονται σε όλες τις συναντήσεις των ομάδων υποστήριξης καρκινοπαθών που κάνω.  Ο Buddy έχει διαίσθηση και διαισθάνεται την κατάσταση της υγείας των ανθρώπων.  Πλησιάζει κάποιον που μιλάει, και γυρίζει σε μένα και με κοιτάζει για να πει, «Αυτός εδώ ο τύπος τα πάει καλά». Όταν βρίσκει ανθρώπους που δεν τα πάνε και τόσο καλά, τους πλησιάζει και τους δίνει αγάπη, όχι σε μια προσπάθεια να τον χαϊδέψουν, αλλά απλά για να τριφτεί γύρω από τα πόδια τους και να τους δώσει θεραπευτική αγάπη και προσοχή κατά την διάρκεια της ομαδικής συνάντησης.  Ο Furphy, από την μεριά του, είναι εγω-κεντρικός. Χώνεται κάτω από την καρέκλα μου και παίρνει έναν υπνάκο.  Γνωρίζουν ότι όταν τους δίνω κάποια λιχουδιά αυτό σημαίνει: «Εν τάξει, τώρα ξεκινάμε». Ο Furphy ξαπλώνει και το ρίχνει στον ύπνο ενώ ο Buddy κάνει τους γύρους του.

Ένας άντρας έφτασε λίγο καθυστερημένος την πρώτη του ημέρα στην ομάδα.  Κάθισε και άρχισε να μοιράζεται όλα τα τραγικά γεγονότα που αφορούσαν τον καρκίνο του.  Ξαφνικά ο ήχος ροχαλητού γέμισε το δωμάτιο.  Ο άντρας ταράχτηκε αληθινά, λέγοντας, «Τι δεν πάει καλά με σάς; Σας μιλάω για την αρρώστια που απειλεί τη ζωή μου, κι εσείς το ρίχνετε στον ύπνο!» Όλοι έγνεφαν κι έδειχναν κάτω από την καρέκλα μου όπου ο Furphy ήταν κουλουριασμένος και ροχάλιζε.  Αυτό τελικά εξελίχτηκε στο πιο θεραπευτικό πράγμα που συνέβη για τον άντρα την ημέρα εκείνη.  Κοίταξε κάτω από την καρέκλα μου και ξέσπασε σε γέλια.

                              

Μια άλλη φορά, ο Furphy ήλθε μαζί μου όταν έδινα μια διάλεξη σε ένα πανεπιστήμιο.  Καθώς στεκόμουν μπροστά στο ακροατήριο και άρχισα να μιλάω, ο Furphy γρύλισε, έτρεξε πάνω στην σκηνή, και πήδηξε πάνω στα πόδια μου.  Ένιωσα απαίσια.  Ήμουν εδώ, σε μια προσπάθεια να κάνω μια διάλεξη.  Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να με ακούσουν, κι εγώ ζητούσα συγνώμη σαν τρελός ενώ δεν γνώριζα τι είχε πάει στραβά.  Τότε συνειδητοποίησα ότι αν και λίγες εκατοντάδες ανθρώπων παρευρίσκονταν αντί για μισή ντουζίνα σε μια ομάδα, για τον Furphy συνέχιζε να είναι ομάδα.  Είπα στους ανθρώπους ότι έλεγε ότι ξέχασα να του δώσω την λιχουδιά του.  Ένας άντρας έτρεξε έξω από την αίθουσα και επέστρεψε με ένα μπισκότο.  Το έδωσα στον Furphy, ο οποίος μετά κατέβηκε από την σκηνή, πήγε στη γωνία, κι έπεσε για ύπνο. Όλοι ξέσπασαν σε γέλια.  Ο Furphy πρόσφερε σε όλους μας θεραπεία. Οι ιστορίες που ακολουθούν αφορούν ζώα τα οποία, είτε έχουν εκπαιδευτεί είτε όχι, πρόσφεραν υπηρεσία και έσωσαν ζωές με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie S. Siegel, “Love, Animals & Miracles”)