ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΑΥΜΑ (Μέρος Α)

 (Το θέμα ολοκληρώνεται σε τέσσερεις αναρτήσεις)

 

     Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γιατρέψουμε το συναισθηματικό τραύμα; Ίσως επειδή δεν καταλαβαίνουμε ποιες πραγματικά είναι οι συναισθηματικές μας πληγές, και ως εκ τούτου προσπαθούμε να γιατρευτούμε με τρόπους που δεν θα μπορέσουν ποτέ να λειτουργήσουν.

     Όταν ήμουν νέα, ήμουν σε μια φριχτά κακοποιητική σχέση για περισσότερο από ένα χρόνο. Ακόμη κι αν τελικά μπόρεσα να «βγω» και να σώσω τον εαυτό μου, μου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω πώς να γιατρέψω τις βαθιές συναισθηματικές πληγές.

                             

Κατανοώντας τις Συναισθηματικές Πληγές

 

     Έχουμε την τάση να θεωρούμε ως συναισθηματική πληγή την αρχική τραυματική εμπειρία – ως το «πράγμα» που συνέβη σε μας, αλλά στην πραγματικότητα η πληγή είναι η αποδυναμωτική πεποίθηση που αναπτύξαμε σαν αποτέλεσμα της τραυματικής εμπειρίας.

     Στην αναζήτηση για συναισθηματική ασφάλεια, η φυσική μας αντίδραση σε οποιοδήποτε τραυματικό γεγονός είναι να το κατανοήσουμε. «Δίνουμε νόημα» στα πράγματα δημιουργώντας πεποιθήσεις. Οι πεποιθήσεις που αναπτύσσουμε ως αντίδραση σε τραυματικές εμπειρίες είναι Τραυματικές Πεποιθήσεις. Επειδή οι Τραυματικές Πεποιθήσεις είναι αποδυναμωτικές και επώδυνες, γίνονται συναισθηματικές πληγές.

     Ο λόγος που πολλοί άνθρωποι δεν γιατρεύονται είναι επειδή προσπαθούν να γιατρέψουν την αρχική τραυματική εμπειρία και όχι την Τραυματική Πεποίθηση. Κατανοώντας ότι οι συναισθηματικές πληγές είναι στην πραγματικότητα οι Τραυματικές Πεποιθήσεις που έχουμε για τους εαυτούς μας, και / ή τον κόσμο, έχουμε την δύναμη να γιατρευτούμε. 

                          

     Όταν ένα παιδί βιώνει τον εαυτό του ως εγκαταλελειμμένο, για παράδειγμα, το παιδί αυτό σχηματίζει πεποιθήσεις γύρω από την εγκατάλειψη για να εξηγήσει γιατί εγκαταλείφθηκε. Το παιδί μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση «Γιατί;» δημιουργώντας μια πεποίθηση ότι δεν ήταν αρκετά καλό. Η εγκατάλειψη δεν είναι η πληγή. Η πληγή είναι η πίστη στην αναξιότητα. Στην περίπτωση αυτή, η επούλωση αφορά την απελευθέρωση της Τραυματικής Πεποίθησης της αναξιότητας.

     Δύο άνθρωποι μπορούν να βιώσουν το ίδιο τραύμα και να έχουν εντελώς διαφορετικές αντιδράσεις, επειδή αναπτύσσουν πολύ διαφορετικές πεποιθήσεις για την εμπειρία.

 

Οι Τραυματικές Πεποιθήσεις Δημιουργούν Συναισθηματικές Ανάγκες

 

     Οι Τραυματικές Πεποιθήσεις πάντα δημιουργούν αντίστοιχες συναισθηματικές ανάγκες οι οποίες πρέπει να ικανοποιηθούν για να μπορέσουν να επουλωθούν. Το στοίχημα βρίσκεται στο γεγονός ότι μια Τραυματική Πεποίθηση επίσης δημιουργεί ένα αόρατο εμπόδιο που εμποδίζει την συναισθηματική ανάγκη να ικανοποιηθεί. Για παράδειγμα, αν η Τραυματική Πεποίθηση είναι, «Δεν αξίζω», η συναισθηματική ανάγκη είναι να νιώσεις ότι αξίζεις.  Αν μπορούσες να νιώσεις ότι αξίζεις άνευ όρων, η πληγή θα επουλώνονταν. Το πρόβλημα είναι, αν πιστεύεις ότι δεν αξίζεις, θα μπλοκάρεις το συναίσθημα της αξιοσύνης επειδή αυτό δεν ευθυγραμμίζεται με τις πεποιθήσεις σου σχετικά με την αξία. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που η γιατρειά είναι τόσο δύσκολη.

                         

Οι Τραυματικές Πεποιθήσεις Είναι Αυτό-εκπληρούμενες και Αυτό-σαμποτάρονται.

 

Όταν έχουμε πληγωθεί αισθανόμαστε ότι δικαιολογημένα κρατάμε τις Τραυματικές Πεποιθήσεις.  Ένα μέρος μας μπορεί ακόμη να σκέπτεται ότι οι πεποιθήσεις αυτές μας προστατεύουν από το να πληγωθούμε ξανά, και η σκέψη να τις αφήσουμε μας κάνει να νιώθουμε πολύ ευάλωτοι – Χωρίς τις πεποιθήσεις αυτές τι θα μας προστατεύσει; Αλλά, οι Τραυματικές Πεποιθήσεις δεν μας προστατεύουν, σε πρώτη θέση. Στην πραγματικότητα, οι πεποιθήσεις αυτές αποτελούν αυτό-σαμποτάζ όντας αυτό-εκπληρούμενες. Όταν κοιτάξουμε προσεκτικά, γίνεται φανερό ότι αυτές οι πεποιθήσεις στην πραγματικότητα προκαλούν, προσελκύουν και δημιουργούν περισσότερα από αυτά που δεν θέλουμε. Όλες οι πεποιθήσεις επηρεάζουν το κβαντικό πεδίο που δημιουργεί την πραγματικότητα μας, αλλά οι Τραυματικές Πεποιθήσεις έχουν μια ακόμη ισχυρότερη επίδραση στην πραγματικότητα επειδή τροφοδοτούνται με έντονη συναισθηματική ενέργεια.  Ως εκ τούτου, αν πιστεύουμε ότι είμαστε ανίσχυροι, προσελκύουμε καταστάσεις σε εμάς, που υποστηρίζουν αυτήν την πεποίθηση.

 

Της Nanice Ellis