Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ

Στην Ινδία λέγεται ότι η αγάπη της μάνας μεταφέρεται στην μαγειρική της. Πιστεύεται ότι η αγάπη που νοιώθει για την οικογένειας της εμπλουτίζει την τροφή της, και σαν αποτέλεσμα, τα γεύματα που ετοιμάζει θρέφουν και ικανοποιούν τα παιδιά της περισσότερο από την τροφή που μαγειρεύει οποιοσδήποτε άλλος. Ίσως και εσείς να έχετε παρόμοια εμπειρία με την δική σας οικογένεια. Ίσως έχετε "γευτεί" την αγάπη (ή τον θυμό) σε ένα γεύμα που έχει μαγειρέψει για σας κάποιος άλλος. Αν έχει συμβεί αυτό, καταλαβαίνετε ότι το να τρώμε είναι κάτι περισσότερο από την πρόσληψη θρεπτικών συστατικών. Με μια βαθύτερη έννοια, πρόκειται για μια απτή αλληλεπίδραση με ολόκληρο το σύμπαν.

 

Όταν τραβάμε ένα φωτεινό πορτοκαλί καρότο από την γη, θα μπορούσαμε να δώσουμε συγχαρητήρια στον κηπουρό για την καλή δουλειά που έκανε, και όταν μας σερβίρουν ένα νόστιμο γεύμα, θα μπορούσαμε να συγχαρούμε τον μάγειρα, αλλά παίζονται πολλά περισσότερα από την απλή πράξη της καλλιέργειας ενός λαχανικού ή της δημιουργίας ενός δείπνου. Έχετε φτιάξει ποτέ χιονάνθρωπο με υγρό χιόνι; Αρχίζουμε με μια μικρή μπάλα χιονιού, και καθώς την στριφογυρίζουμε, αυτή συνεχώς μαζεύει όλο και περισσότερο χιόνι μέχρι που τελικά έχουμε μια πολύ μεγάλη χιονόμπαλα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την τροφή, αλλά αντί για χιόνι που συγκεντρώνεται καθ' όλη την διαδικασία, εδώ είναι η ενέργεια της γης που μεγάλωσε το φυτό, η ενέργεια των ανθρώπων που το μάζεψαν και το ετοίμασαν... και κάθε μέρος του ταξιδιού του μέχρι το τραπέζι μας.

(Από το βιβλίο των Denise Linn & Meadow Linn, “The Mystic Cookbook: the secret alchemy of food”)