ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Ζούμε την ζωή μας σύμφωνα με αυτά που πιστεύουμε. Όταν σκεφτούμε την αλήθεια αυτής της δήλωσης, αμέσως αντιλαμβανόμαστε μιαν καταπληκτική αλήθεια: Πέρα από οτιδήποτε άλλο μπορεί να κάνουμε στην ζωή μας, οι πεποιθήσεις που προηγούνται των πράξεων μας είναι η βάση όλων όσων αγαπούμε, ονειρευόμαστε, γινόμαστε, και καταφέρνουμε.
 

Από τις πρωινές ιεροτελεστίες με τις οποίες ξεκινάμε την κάθε ημέρα, μέχρι τις εφευρέσεις που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη, μέχρι την τεχνολογία που καταστρέφει την ζωή μέσω του πολέμου - οι προσωπικές μας ρουτίνες, τα κοινωνικά έθιμα, οι θρησκευτικές τελετουργίες, και ολόκληροι πολιτισμοί βασίζονται στα πιστεύω μας. Οι πεποιθήσεις μας δεν παρέχουν απλά την δομή για τον τρόπο που ζούμε την ζωή μας, τώρα οι ίδιες μελέτες που στο παρελθόν είχαν απορρίψει τις εσωτερικές μας εμπειρίες μας δείχνουν ότι ο τρόπος που αισθανόμαστε για τον κόσμο γύρω μας είναι μια δύναμη που επεκτείνεται σε αυτόν τον κόσμο.
 

Με αυτόν τον τρόπο, η επιστήμη πλησιάζει τις πιο αγαπημένες και αυτόχθονες παραδόσεις, οι οποίες πάντα μας έλεγαν ότι ο κόσμος δεν είναι τίποτα περισσότερο από αντανάκλαση αυτών που αποδεχόμαστε με τις πεποιθήσεις μας.
 

Με πρόσβαση σε μια τέτοια δύναμη να βρίσκεται ήδη μέσα μας, το να πούμε ότι οι πεποιθήσεις μας είναι σημαντικές για την ζωή είναι λίγο. Οι πεποιθήσεις μας είναι η ζωή! Είναι το σημείο όπου η ζωή αρχίζει και το πώς συντηρείται. Από την ανοσολογική αντίδραση και τις ορμόνες που ρυθμίζουν και ισορροπούν το σώμα μας... μέχρι την ικανότητα μας να θεραπεύουμε τα οστά, τα όργανα, και το δέρμα - ακόμα και την σύλληψη της ζωής - ο ρόλος των ανθρώπινων πεποιθήσεων ανεβαίνει γρήγορα στην κεντρική σκηνή στα καινούργια μέτωπα της κβαντικής βιολογίας και φυσικής.
 

Αν τα πιστεύω μας έχουν τόσο μεγάλη δύναμη, και αν ζούμε την ζωή μας βάσει όσων πιστεύουμε, τότε η προφανής ερώτηση είναι: Από που προέρχονται οι πεποιθήσεις μας; Η απάντηση μπορεί να σας εκπλήξει.
 

Με λίγες εξαιρέσεις, πηγάζουν από όσα η επιστήμη, η ιστορία, η θρησκεία, ο πολιτισμός, και η οικογένεια μας λένε. Με άλλα λόγια, η ουσία των ικανοτήτων και περιορισμών μας μπορεί κάλλιστα να βασίζεται σε όσα οι άλλοι μας λένε. Αυτή η διαπίστωση οδηγεί στην επόμενη ερώτηση που πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: Αν η ζωή μας βασίζεται σε αυτά που πιστεύουμε, τότε τί γίνεται αν αυτά τα πιστεύω είναι λάθος;
 

Tι γίνεται αν ζούμε την ζωή μας τυλιγμένοι σε ψευδείς περιορισμούς και λανθασμένες παραδοχές που άλλοι δημιούργησαν επί γενεές, αιώνες, ή ακόμη και εκατομμύρια χρόνια;
 

Ιστορικά, για παράδειγμα, έχουμε διδαχθεί ότι είμαστε ασήμαντα όντα που ζούμε για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στον χρόνο, περιορισμένοι από τους "νόμους" του διαστήματος, των ατόμων και του DNA. Η άποψη αυτή δηλώνει ότι θα έχουμε πολύ μικρή επιρροή σε οτιδήποτε κατά την διάρκεια της παραμονής μας σε αυτόν τον κόσμο, και όταν φύγουμε, το σύμπαν ούτε καν θα προσέξει την απουσία μας.
 

Ενώ οι λέξεις αυτής της περιγραφής μπορεί να ακούγονται λίγο σκληρές, η γενική ιδέα δεν είναι τόσο μακριά από αυτά που πολλοί από εμάς σήμερα έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε αληθινά. Είναι αυτές ακριβώς οι απόψεις που συχνά μας αφήνουν να αισθανόμαστε μικροί και αβοήθητοι μπροστά στις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής.
 

Αλλά τι γίνεται αν είμαστε περισσότερο από αυτό; Θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είμαστε πολύ δυνατά όντα μεταμφιεσμένοι; Τι και αν είμαστε αντιπρόσωποι θαυματουργών δυνάμεων, γεννημένοι σε αυτόν τον κόσμο με ικανότητες πέρα από τα πιο τρελά μας όνειρα - ικανότητες που έχουμε απλά ξεχάσει κάτω από τις καταστάσεις που μας σοκάρει στην παραίσθηση ότι είμαστε αδύναμοι;
 

Πώς θα άλλαζε η ζωή μας, για παράδειγμα, αν ανακαλύπταμε ότι έχουμε γεννηθεί με την δύναμη να αντιστρέφουμε την ασθένεια; Ή τι αν μπορούσαμε να επιλέξουμε την ειρήνη στον κόσμο μας, την αφθονία στην ζωή μας, και το πόσο θα ζήσουμε; Τι θα γινόταν αν ανακαλύπταμε ότι το ίδιο το σύμπαν επηρεάζεται άμεσα από μια δύναμη που έχουμε κρύψει από τον εαυτό μας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που έχουμε ξεχάσει ότι είναι δική μας;
 

Επί αιώνες, έχουν υπάρξει κάποιοι που αρνήθηκαν να δεχθούν τους περιορισμούς που παραδοσιακά καθόριζαν τι σημαίνει να ζεις σε αυτόν τον κόσμο. Αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι απλά εμφανιζόμαστε μέσω μιας μυστηριώδους γέννησης που δεν επιδέχεται εξήγησης. Απέρριψαν την ιδέα ότι μια τέτοια θαυμαστή εμφάνιση θα μπορούσε να έχει γίνει με σκοπό να ζήσουμε μέσα στον πόνο, τα πάθη, και την μοναξιά μέχρι να αφήσουμε αυτόν τον κόσμο τόσο μυστηριωδώς όπως ήρθαμε.
 

Για να απαντήσουν την λαχτάρα τους για μια μεγαλύτερη αλήθεια, έπρεπε να πάνε πέρα από τα όρια των όσων είχαν διδαχθεί. Απομονωθήκανε - από φίλους, οικογένεια και κοινωνία - και εγκατέλειψαν, πραγματικά απαρνήθηκαν, όσα είχαν διδαχθεί για αυτόν τον κόσμο. Και όταν το έκαναν αυτό, κάτι πολύτιμο και ωραίο συνέβη στην ζωή τους: Ανακάλυψαν μια νέα ελευθερία για τους ίδιους που άνοιξε την πόρτα των δυνατοτήτων για τους άλλους. Όλα άρχισαν κάνοντας την ερώτηση που στην εποχή τους ήταν τόσο τολμηρή όσο είναι και στην δική μας: Τι γίνεται αν οι πεποιθήσεις μας είναι λάθος;

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Gregg Braden, “The Spontaneous Healing of Belief: Shattering the paradigm of false limits”)