Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ




 Κατά την διάρκεια των τριών τελευταίων αιώνων, έχουμε εμπιστευτεί την γλώσσα της επιστήμης να εξηγήσει το σύμπαν και πως λειτουργούν τα πράγματα.  Δεν υπάρχει τίποτα στο παραδοσιακό επιστημονικό μας μοντέλο το οποίο να εξηγεί τα στίγματα.  Όταν οι επιστήμονες βρίσκονται μπροστά σε ένα τέτοιο παράξενο φαινόμενο, υπάρχει η τάση να το απορρίπτουν σαν ανωμαλία.  Πρόκειται απλά για ένα λάθος και αισθάνονται άνετα να το κατατάσσουν σε μια κατηγορία που ονομάζεται «άλυτο μυστήριο», για να επανεξεταστεί σε κάποια στιγμή στο μέλλον.  Ίσως, με τον τρόπο αυτό στο παρελθόν, αγνοήσαμε τα πράγματα εκείνα που μας δείχνουν πως πραγματικά λειτουργεί ο κόσμος.

Θα μπορούσε η πεποίθηση ενός ανθρώπου να είναι τόσο δυνατή ώστε πραγματικά να καθρεφτίζει τα πιο βαθιά του συναισθήματα στην σάρκα του σώματος του;  Χωρίς αμφιβολία!  Ενώ η έρευνα πάνω στο φαινόμενο placebo να μην είναι τόσο εντυπωσιακή όσο ένας Χριστιανικός σταυρός ζωγραφισμένος κατά μήκος του μετώπου ενός ανθρώπου, αυτό ακριβώς  μας λένε εκείνες και παρόμοιες μελέτες.  Όταν πιστεύουμε ότι κάτι είναι αληθινό, το πιστεύω μας ενώνεται με άλλες δυνάμεις στο πεδίο του μάτριξ του Planck για να δώσουν οδηγίες στο σώμα που το κάνουν να βγει αληθινό.  Μερικές φορές τα αποτελέσματα είναι ορατά στον φυσικό κόσμο πέρα από το σώμα μας και, στην περίπτωση των στιγμάτων, καθρεφτίζονται στο σώμα που έχει τα συναισθήματα.

Συνειδητά ή υποσυνείδητα, τα πιστεύω μας αποτελούν μέρος των πληροφοριών οι οποίες περιβάλλουν τον κόσμο κι εμάς.  Από την αναγέννηση των οργάνων και του δέρματος μέχρι την γιατρειά που περιγράφονται στα πειράματα του φαινομένου placebo, το υλικό από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι προσαρμόζεται στο πρότυπο των βαθύτερων πεποιθήσεων μας.  Και αυτό είναι το σημείο όπου οι καινούργιες ανακαλύψεις της κυτταρικής βιολογίας γίνονται τόσο συναρπαστικές, γιατί λένε το ίδιο πράγμα – και το κάνουν στην γλώσσα της επιστήμης.

Η πρόσφατη αναγνώριση ότι το πεδίο «εκεί έξω» επηρεάζει το πώς το υλικό από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι λειτουργεί στο εσωτερικό των κυττάρων μας σοκάρισε τον κόσμο των παραδοσιακών επιστημών.  Οι βιολόγοι που είναι αφοσιωμένοι στην πεποίθηση ότι το DNA είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει τα μυστήρια της ζωής πρέπει να αναθεωρήσουν τη θέση τους στο φως των μελετών που δείχνουν ότι τα γονίδιο ανταποκρίνονται στις πληροφορίες από το πεδίο που τα περιβάλλει.  Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι οι πεποιθήσεις μας – τα ηλεκτρικά και μαγνητικά κύματα που δημιουργούνται από την καρδιά – αποτελούν μέρος αυτού του πεδίου.  Με άλλα λόγια, ενώ το DNA είναι αναμφίβολα σημαντικό – και είναι σίγουρα ένας κώδικας που μεταφέρει την γλώσσα της ζωής στα κύτταρα μας – υπάρχει μια άλλη δύναμη που του λέει τι να κάνει.

Είναι αυτή η τεράστια επαναξιολόγηση που έχει οδηγήσει σε έναν τεράστιο νέο κλάδο της βιολογίας που ονομάζεται επιγενετική (epigenetics), και ορίζεται ως η μελέτη των «κρυμμένων επιρροών πάνω στα γονίδια» - επιρροές οι οποίες μπορεί να προέρχονται από έναν αριθμό πηγών, περιλαμβανομένων των πεποιθήσεων που ελέγχουν το DNA.  Αυτός ο τρόπος σκέψεις μας επαναφέρει στην εξίσωση της ζωής ως ισχυρούς παράγοντες αλλαγής.  Αυτές είναι οι ιδέες που θα μας οδηγήσουν να καταλάβουμε πράγματα όπως το φαινόμενο placebo και θα εξηγήσουν γιατί το πιστεύω ενός ανθρώπου σχετικά με κάτι που συνέβη πριν 2,000 χρόνια μπορεί να εμφανιστεί σαν πληγές στο σώμα του σήμερα.   

Συχνά λέγεται ότι αυτό που θεωρούμε ότι είναι αληθινό σχετικά με τον κόσμο μας μπορεί να είναι πιο σημαντικό από αυτό που πραγματικά υπάρχει.  Ο λόγος;  Αν πιστέψουμε κάτι αρκετά ξεκάθαρα, το υποσυνείδητο μας θα μετατρέψει την πεποίθηση μας στην πραγματικότητα που πιστεύαμε για αρχή! Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι η παροιμία είναι αληθινή: «Θα το δούμε όταν το πιστέψουμε».

Όπως ο δημοφιλής ομιλητής της κινητοποίησης Robert Collier αναγνώρισε περισσότερα από έναν αιώνα πριν, «Ο υποσυνείδητος νους μας δεν μπορεί να ξεχωρίσει την διαφορά μεταξύ της πραγματικότητας και μιας σκέψης ή εικόνας στην φαντασία».  Έτσι, για κάποιον ο οποίος ταυτίζεται πολύ δυνατά με την εμπειρία της σταύρωσης του Ιησού, δεν θα ήταν έκπληξη να δει τον υποσυνείδητο νου του να υπαγορεύει στο σώμα να δημιουργήσει εκείνες ακριβώς τις πληγές πάνω του.  Μέσα στο μυαλό του, ζει το Πάθος του Ιησού σαν μια πραγματικότητα.

Από την στιγμή που συναντήσουμε κάτι που μας λέει ότι ο προηγούμενος τρόπος που βλέπαμε τον κόσμο είναι ελλιπής, ή ακόμα και ξεκάθαρα λανθασμένος, το δύσκολο μέρος της αλλαγής των πεποιθήσεων μας είναι πίσω μας.  Η άμεση εμπειρία είναι ο καταλύτης που σπάζει τους δεσμούς της αντίληψης που μπορεί να μας έχουν κρατήσει δέσμιους με τον παλιό τρόπο θεώρησης των πραγμάτων.  Τότε είμαστε στον δρόμο για κάτι καινούργιο, μια διαφορετική οπτική γωνία.  Το κλειδί βρίσκεται στο ότι συμβαίνει αυτόματα.  Δεν βρισκόμαστε απαραίτητα να καθόμαστε στα Starbucks και να λέμε στον εαυτό μας, «Λοιπόν, τώρα χρειάζομαι κάτι καινούργιο στο οποίο να πιστέψω».  Η καινούργια πεποίθηση συμβαίνει αυτόματα στην παρουσία της εμπειρίας που μας δίνει έναν λόγο για να την αγκαλιάσουμε.

Η ερώτηση τώρα είναι λιγότερο σχετικά με το αν ή όχι το πιστεύω επηρεάζει το σώμα μας στην ζωή μας, και περισσότερο σχετικά με τις απόψεις που σχηματίζουν την βάση για την υγεία ή την ασθένεια, την αφθονία ή την έλλειψη, και την χαρά ή τον πόνο των εμπειριών μας.  Εν συντομία, τι είναι αυτό που πιστεύουμε;

Αυτό δεν αφορά το τι νομίζετε, ή τι θα θέλατε να νομίζετε, ότι πιστεύετε.  Περισσότερο, αυτή μπορεί να είναι η μόνη πιο δυνατή και αποκαλυπτική ερώτηση που μπορεί να ρωτήσετε ποτέ τον εαυτό σας: Τι πιστεύετε πραγματικά;
  


(Απόσπασμα από το βιβλίο του Gregg Braden, “The Spontaneous Healing of Belief: Shattering the paradigm of false limits”)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου