ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ (Μέρος 20ο)

 

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ (Μέρος 20ο)

(Το άρθρο ολοκληρώνεται σε 22 αναρτήσεις)

 

(Το συγκεκριμένο απόσπασμα από το άρθρο αυτό, εξαιρετικά δημοσιεύεται στο blog της ομάδας "Ξυπνώντας τον Ονειρευτή. Αλλάζοντας το Όνειρο", καθώς το ΦΒ δεν επιτρέπει την ανάρτηση του περιεχομένου αυτού, σε μία προσπάθεια να επιτρέψει το λινκ της δημοσίευσης)

Οι Παιδόφιλοι Συσσωρεύονται

Ενώ ο Σίγκμουντ Φρόιντ ασκούσε την ψυχανάλυση τον 19ο αιώνα, βρέθηκε αντιμέτωπος με το φαινόμενο των θυμάτων τελετουργικής κακοποίησης, ωστόσο οι ιστορίες τους ήταν τόσο φανταστικές που δεν τις πίστευε. Η θεωρία του ήταν ότι οι άνθρωποι συνήθως φαντασιώνονται τέτοια κακοποίηση, ιδίως κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Αυτή είναι η επικρατούσα στάση μεταξύ των ψυχολόγων σήμερα. Στο επίκεντρο του προγράμματος Monarch βρίσκεται η παιδοφιλία και σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς όλες τις πολύκροτες περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης. Μεταξύ των πολλαπλών κατηγοριών κατά ατόμων στην Καθολική Εκκλησία, οι παιδόφιλοι συνεχίζουν να συσσωρεύονται. Υπάρχουν κυριολεκτικά εκατοντάδες περιπτώσεις κυκλωμάτων παιδεραστίας μεταξύ της ελίτ, τις οποίες αναφέρει ακόμη και ο κυρίαρχος Τύπος. Η Επιχείρηση Καθεδρικός Ναός ήταν μια αστυνομική επιχείρηση που διέλυσε ένα διεθνές κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας το 1998 με την ονομασία "The Wonderland Club". Επικεφαλής της ήταν η βρετανική Εθνική Δίωξη Εγκλήματος σε συνεργασία με άλλες αστυνομικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, οι οποίες συνέλαβαν 107 υπόπτους σε 12 χώρες. «Τον Σεπτέμβριο του 1998, έγινε έφοδος σε ένα άλλο κύκλωμα - αυτό που το BBC περιέγραψε ως: ‘ένα μεγαλύτερο και πιο σκοτεινό δίκτυο παιδεραστίας που ονομαζόταν Wonderland’. Το δίκτυο ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του σεβαστού παιδικού βιβλίου του Lewis Carroll, ‘Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων’. Ο Carroll ήταν ευρέως γνωστό ότι είχε προτίμηση στα ανήλικα κορίτσια και αγόρια και είναι πλέον κάτι σαν προστάτης των παιδόφιλων σε όλο τον κόσμο». Ένας λόγος για την υψηλή προβολή της επιχείρησης ήταν ο ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός εικόνων που κατείχε, παρήγαγε και διακίνησε η Λέσχη της Wonderland, ο οποίος ανέρχονταν περίπου σε 750.000 εικόνες με 1.200 μοναδικά αναγνωρίσιμα πρόσωπα. 

                                                     

     Το 2002, η Επιχείρηση Ore διερεύνησε εκατοντάδες επαγγελματίες της παιδικής πρόνοιας, αστυνομικούς, εργαζόμενους σε φροντιστήρια και εκπαιδευτικούς, οι οποίοι είχαν αναγνωριστεί ως «εξαιρετικά υψηλού κινδύνου» παιδόφιλοι από μια έρευνα για το πορνό στο διαδίκτυο. Η ανακάλυψη έγινε αφού η αμερικανική Επιχείρηση Χιονοστιβάδα διαβίβασε περισσότερα από 7.000 ονόματα Βρετανών συνδρομητών σε έναν ιστότοπο παιδικής πορνογραφίας με έδρα την Αμερική. Όταν η αστυνομία εξέτασε ένα δείγμα των πιο αφοσιωμένων χρηστών, ανακάλυψε ότι πολλοί από αυτούς εργάζονταν με παιδιά.

     Το 2006, μια επιχείρηση δίωξης παιδικής πορνογραφίας της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Τελωνείων με την ονομασία Project Flicker βοήθησε τελικά τις αρχές να εντοπίσουν 30.000 άτομα από όλο τον κόσμο που αγόραζαν παιδική πορνογραφία από 230 ιστότοπους που διαχειριζόταν ένα κύκλωμα εγκληματιών. Η επιχείρηση αυτή παρήγαγε αρχεία πληρωμών που αποδείκνυαν ότι τουλάχιστον 5.200 από αυτούς ήταν στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ. Στην αρχή, το Πεντάγωνο δεν εξέτασε 1.700 από τις υποθέσεις, καθώς ισχυρίστηκε ότι «δεν αποτελούσε προτεραιότητα». Το 2010 το Πεντάγωνο δημοσίευσε ερευνητικές εκθέσεις που αποτελούσαν μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας που ξεκίνησε από την επιχείρηση Flicker, η οποία ενέπλεκε άτομα που εργάζονταν με υπηρεσίες όπως η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας και το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης, το οποίο διαχειρίζεται τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους των ΗΠΑ. Η Boston Globe αποκάλυψε τα αποτελέσματα των ερευνών μετά την απόκτηση των εγγράφων μέσω του Νόμου Περί Ελευθερίας της Πληροφόρησης. Οι υποθέσεις περιλάμβαναν εργολάβους της Διεύθυνσης Ασφάλειας και Πληροφοριών της Υπηρεσίας Αμυντικών Προωθημένων Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) στο Άρλινγκτον της Βενεζουέλας. Μια υπόθεση στην Καλιφόρνια αφορούσε περισσότερα από δώδεκα άτομα που σχετίζονταν με το Υπουργείο Άμυνας, αρκετά από τα οποία είχαν άκρως απόρρητη εξουσιοδότηση.

     Το 2012, σχεδόν ένα χρόνο μετά το θάνατό του, δημοσιοποιήθηκαν ευρέως οι ισχυρισμοί ότι ο Άγγλος DJ και παρουσιαστής του BBC, Jimmy Savile, είχε διαπράξει σεξουαλική κακοποίηση με τα θύματά του να κυμαίνονται από κορίτσια και αγόρια προεφηβικής ηλικίας έως ενήλικες. Η Μητροπολιτική Αστυνομική Υπηρεσία ξεκίνησε επίσημη ποινική έρευνα, με την ονομασία Επιχείρηση Yewtree, σχετικά με ιστορικούς ισχυρισμούς για σεξουαλική κακοποίηση από τον Savile και άλλα άτομα, επί τέσσερις δεκαετίες. Δήλωσε ότι ακολουθούσε πάνω από 400 ξεχωριστές γραμμές έρευνας, με βάση τους ισχυρισμούς 200 μαρτύρων, μέσω 14 αστυνομικών δυνάμεων σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Περιέγραψε τη φερόμενη κακοποίηση ως «πρωτοφανούς κλίμακας» και τον αριθμό των πιθανών θυμάτων ως «συγκλονιστικό».

                                             

     Το Χόλιγουντ φαίνεται επίσης να έχει στα χέρια του μια φρικτή επιδημία. Ένας από τους πιο διάσημους παιδικούς ηθοποιούς της δεκαετίας του 1980, ο Corey Feldman, μίλησε ανοιχτά για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από μεγαλύτερους άνδρες στο Χόλιγουντ και περιγράφει λεπτομερώς τα γεγονότα στο βιβλίο του, Coreyography. Υποστηρίζει ότι “η παιδοφιλία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Χόλιγουντ». Το 2011, ο Martin Weiss, ένας σαρανταεπτάχρονος μάνατζερ του Χόλιγουντ που εκπροσωπούσε παιδιά ηθοποιούς, κατηγορήθηκε στο Λος Άντζελες για σεξουαλική κακοποίηση πρώην πελάτη του. Ο κατήγορός του, ο οποίος ήταν κάτω των δώδεκα ετών κατά τη διάρκεια της φερόμενης κακοποίησης, ανέφερε στις αρχές ότι ο Weiss του είπε ότι αυτό που έκαναν ήταν “κοινή πρακτική στη βιομηχανία του θεάματος”. Την ίδια χρονιά, ο Fernando Rivas, ένας βραβευμένος συνθέτης για το Sesame Street, παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία του εξαναγκασμού ενός παιδιού «σε σεξουαλική συμπεριφορά» στη Νότια Καρολίνα. Κατηγορήθηκε επίσης για παραγωγή και διανομή παιδικής πορνογραφίας. Ο εγγεγραμμένος σεξουαλικός παραβάτης, Jason James Murphy, εργαζόταν ως ατζέντης διανομής ρόλων στο Χόλιγουντ για χρόνια πριν αποκαλυφθεί από τους Los Angeles Times η απαγωγή και η σεξουαλική κακοποίηση ενός αγοριού στο παρελθόν. Στα εύσημα του Murphy περιλαμβάνεται η τοποθέτηση νεαρών ηθοποιών σε φιλικές προς τα παιδιά ταινίες όπως τα Bad News Bears, The School of Rock, Cheaper by the Dozen 2 και The Three Stooges.

     Στις 22 Μαρτίου 2014, το Διεθνές Δικαστήριο Κοινού Δικαίου και το Διεθνές Δικαστήριο για τα Εγκλήματα Εκκλησίας και Κράτους στις Βρυξέλλες ανακοίνωσαν ότι συνέταξαν συγκλονιστικά στοιχεία εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας και της Βασιλικής Οικογένειας της Αγγλίας, συνδέοντας τους κατηγορούμενους με τη λειτουργία και την προστασία ενός παγκόσμιου δικτύου εμπορίας παιδιών που περιελάμβανε τη συνήθη και συστηματική απαγωγή, το βιασμό, τα βασανιστήρια, και τη θυσιαστική δολοφονία νεογέννητων βρεφών και παιδιών ηλικίας έως δεκατεσσάρων ετών. Το καταγεγραμμένο κύκλωμα, γνωστό ως «Ένατος Κύκλος», στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι πρώην Πάπες Ιωάννης Παύλος Β' και Βενέδικτος, είναι μια εκδήλωση αυτού του δικτύου. Ο Κύκλος υποτίθεται ότι λειτουργεί σύμφωνα με ένα καταστατικό του κανονικού δικαίου που χαρακτηρίζεται ως «ΤΟ ΜΑΓΙΣΤΡΙΚΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ», το οποίο είναι κατατεθειμένο στα σφραγισμένα αρχεία της βιβλιοθήκης του Βατικανού. Μαζικοί τάφοι παιδιών που είχαν πέσει θύματα εμπορίας εντοπίστηκαν στον Καναδά, την Ολλανδία, και τις Ηνωμένες Πολιτείες και συνδέονται με την αίρεση της θυσίας του Ένατου Κύκλου. Τα λείψανα των παιδιών και τα αρχεία διατάχθηκαν να καταστραφούν από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι, Justin Welby, ενεργώντας για λογαριασμό της Βασίλισσας Ελισάβετ. Ο Jorge Bergoglio (γνωστός και ως «Πάπας Φραγκίσκος») ο Adolfo Pachon (Ανώτερος Στρατηγός των Ιησουιτών), και ο Justin Welby (Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι) θα δικαστούν ερήμην στις 7 Απριλίου 2014, αφού αρνήθηκαν να αμφισβητήσουν ή να αρνηθούν τις ποινικές κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν στο Δικαστικό Τμήμα του Δικαστηρίου Κοινού Δικαίου στις Βρυξέλλες.

     Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, η σατανιστική σέχτα του Ένατου Κύκλου έχει παγκόσμια βάση και ηλικία αιώνων, και λειτουργεί σε ρωμαιοκαθολικούς καθεδρικούς ναούς στο Μόντρεαλ, τη Νέα Υόρκη, τη Ρώμη, το Λονδίνο, και σε δεκάδες άλλες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων προστατευόμενων δασών στην Αμερική, τον Καναδά, τη Γαλλία και την Ολλανδία. Χρησιμοποιεί συστηματικά παιδιά που προέρχονται από καθολικά ορφανοτροφεία, οργανισμούς υιοθεσίας, νοσοκομεία και σχολεία. Έχουν εντοπιστεί τριάντα δύο μαζικοί παιδικοί τάφοι σε σχολεία ιθαγενών σε όλο τον Καναδά, την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα σχολεία διοικούνταν κυρίως από καθολικούς ιησουίτες ιερείς. Οι ανασκαφές που ξεκίνησαν από τους γέροντες των Mohawk στους χώρους του ιησουιτικού σχολείου διαμονής των Ινδιάνων Mohawk στο Μπράντφορντ του Οντάριο του Καναδά, αποκάλυψαν οστά που είχαν κοπεί τμηματικά. Δύο από αυτά τα θραύσματα οστών ταυτοποιήθηκαν θετικά ως αυτά ενός μικρού παιδιού από τον ανώτερο ιατροδικαστή Dr. Donald Ortner, του Smithsonian Institute στην Ουάσιγκτον, ο οποίος πέθανε από αδιευκρίνιστα αίτια λίγο αργότερα. 

                                         

     Η αποκάλυψη των κυκλωμάτων παιδεραστίας θα πρέπει να αυξηθεί στο μέλλον, καθώς αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Αυτή τη στιγμή, λαμβάνονται μέτρα στην ιατρική και ψυχιατρική κοινότητα για να καταστεί η παιδοφιλία νόμιμη ή τουλάχιστον να αποποινικοποιηθεί. Χρησιμοποιώντας την ίδια τακτική που χρησιμοποιούν οι μαχητικοί ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, οι παιδόφιλοι έχουν αρχίσει να επιδιώκουν παρόμοιο καθεστώς, υποστηρίζοντας ότι η επιθυμία τους για τα παιδιά είναι ένας «εναλλακτικός τρόπος ζωής» και ένας σεξουαλικός προσανατολισμός που δεν διαφέρει από τους ετεροφυλόφιλους ή τους ομοφυλόφιλους. Ερευνητές του Κέντρου Εξαρτήσεων και Ψυχικής Υγείας του Καναδά έχουν δηλώσει ότι η παιδοφιλία είναι μια βαθιά ριζωμένη, αμετάβλητη προδιάθεση.

     Στην υπόθεση του Νηπιαγωγείου McMartin, περίπου 800 παιδιά ήταν μάρτυρες των οποίων οι ιστορίες συμφωνούσαν ότι γίνονταν Σατανική Τελετουργική Κακοποίηση, αλλά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το δικαστικό σύστημα κατάφεραν να το καλύψουν και να το κάνουν να φανεί ότι οι θύτες ήταν τα θύματα. Μόνο μετά το τέλος της υπόθεσης και την πώληση του ακινήτου, βρέθηκαν οι απτές αποδείξεις για τις μυστικές σήραγγες με τα τελετουργικά σύνεργα. Τα ειδησεογραφικά μέσα κάλυψαν και αυτό. Οι ισχυρισμοί για σεξουαλική και σατανιστική κακοποίηση χρονολογούνται εδώ και πολύ καιρό. Τόσο πολύ, ώστε να έχει δημιουργηθεί μια αντίπαλη ομάδα που ονομάζεται Ίδρυμα Συνδρόμου Ψευδούς Μνήμης, και ιδρύθηκε το 1992 από ένα ζευγάρι που κατηγορήθηκε από την ίδια του την κόρη για σεξουαλική κακοποίηση όταν ήταν παιδί. Το αρχικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ήταν ο Dr. Martin T. Orne, ειδικός στην ύπνωση και ανώτερος ερευνητής του Ναυτικού της CIA στο πειραματικό ψυχιατρικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Δημιουργήθηκε για να αρνηθεί την ύπαρξη τελετουργικής κακοποίησης και είναι στελεχωμένο με ψυχιάτρους που συνδέονται με τη CIA. Είτε πιστεύετε τη μία είτε την άλλη πλευρά, η ουσία είναι: είτε τα παιδιά προσχολικής ηλικίας συνωμοτούν μαζί σε ψέματα, είτε κυβερνητικοί αξιωματούχοι.  

 

(Απόσπασμα από το Operation: Culture Creation, Part 2. Weird Stuff magazine)