ΕΝΤΑΧΘΕΙΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

 

Άσκηση 25

ΕΝΤΑΧΘΕΙΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

Υποστηριχθείτε

 

Οι άνθρωποι έχουν ένα πολύ βασικό πρόβλημα… ανησυχούν.  Αναρωτιούνται τι θα συμβεί αύριο, και οραματίζονται το χειρότερο πιθανό σενάριο.  Μετά χρειάζονται υποστήριξη για να ανταπεξέλθουν στους φόβους και τις ανησυχίες τους, πολλές από τις οποίες δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ – αλλά αυτό είναι άσχετο όταν ανησυχούν σχετικά με το τι εκείνοι νομίζουν ότι θα συμβεί.

                                           

Για τι πράγμα ανησυχείτε; Για την άσκηση αυτή ενταχθείτε ή δημιουργήστε μια ομάδα υποστήριξης που ασχολείται με το θέμα.  Αν αποφασίσετε να δημιουργήσετε τη δική σας, περιλάβετε στην λίστα οικογένεια και φίλους που μοιράζονται τις ανησυχίες σας, και κανονίστε εβδομαδιαίες συναντήσεις.  Δημιουργήστε τη δική σας ομάδα «Ανωνύμων Ανήσυχων». Οι άνθρωποι θα την λατρέψουν.

Γιατί μια ομάδα υποστήριξης, είτε αυτή αποτελείται από την βιολογική σας οικογένεια ή από άλλους, είναι βοηθητική; Η απάντηση είναι, επειδή οι άνθρωποι που είναι κοντά γνωρίζουν πώς να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον.  Όταν ζείτε μια δύσκολη κατάσταση, δεν θέλετε συμβουλές και άλλη παρόμοια βοήθεια από τουρίστες που δεν έχουν ιδέα για το πώς αισθάνεστε.  Τα σημαντικά γεγονότα δεν βιώνονται νοητικά, όπως διαβάζουμε μια διάγνωση ή περιγραφή μιας καταστροφής.  Είναι συναισθηματικές εμπειρίες μοναδικές για αυτούς που τους αφορούν.  Οι ομάδες υποστήριξης αποτελούνται από συμπονετικούς ανθρώπους που δεν είναι επικριτικοί και που προσπαθούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να ξεπεράσει μια παρόμοια εμπειρία.  Τα μέλη μιας ομάδας υποστήριξης θα ακούσουν την ιστορία σας και θα μοιραστούν τις δικές τους έτσι ώστε θα μπορέσετε να γίνετε πιο σοφοί και δεν θα χρειαστεί να λύσετε τα πάντα μόνοι σας.

Μια προειδοποίηση – μερικές ομάδες και άτομα φαίνεται να απολαμβάνουν τα προβλήματα τους επειδή μέσω αυτών τραβάνε την προσοχή.  Αν δείτε ότι έχετε βρεθεί μέσα σε μια «ομάδα θυμάτων», μην ξαναπάτε. Βρείτε απλά μια άλλη η οποία επικεντρώνεται στην αγάπη και την γιατρειά.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie S. Siegel, “101 EXERCISES for the SOUL”)

ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ

 Άσκηση 24

ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ

Συμμετέχετε στην Κοινότητα σας

 

Τι είναι κοινότητα; Για μένα, κοινότητα είναι τα πάντα που υπάρχουν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.  Όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να επιζήσουμε. Ο Δημιουργός χωρίς αμφιβολία το έκανε λίγο πολύπλοκο, αλλά σίγουρα είναι ενδιαφέρον έτσι όπως είναι.  Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω κάθε ερώτηση σχετικά με το γιατί χρειαζόμαστε κάποια έντομα, φίδια, ψάρια, ανθρώπους, και τα λοιπά, αλλά φαίνεται ότι όλοι είμαστε απαραίτητοι.  Όλες οι πράξεις μας και οι συνέπειες τους είναι αλληλένδετα.  Κι εσύ αποτελείς μέρος της μεγαλύτερης κοινότητας, επίσης. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.

                                    

Για την άσκηση αυτή, η εργασία σας είναι να συνεισφέρετε κάτι στην ευρύτερη κοινότητα – είτε πρόκειται για την πόλη σας, την πολιτεία, την χώρα, ή τον κόσμο.  Συμμετέχετε σε ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης ή ένα πρόγραμμα κοινοτικής εμβέλειας.  Εργαστείτε με παιδιά και διδάξτε τα να σέβονται την κοινότητα που αυτός ο πλανήτης είναι.

Αν είναι δυνατόν, συμμετέχετε οικονομικά.  Κάντε δωρεές σε σημαντικές φιλανθρωπικές οργανώσεις της επιλογής σας – αν όχι με χρήματα, τότε με τον χρόνο και τα ταλέντα σας.  Με κάθε απόφαση που παίρνετε, ρωτήστε τον εαυτό σας, «Είναι αυτό που κάνω καλό όχι μόνον για τον εαυτό μου αλλά και για την κοινότητα μου;»

Τελικά, ένας από τους καλύτερους τρόπους για να συμμετέχετε είναι να εκλεγείτε στον δήμο σας.  Έτσι θα βοηθάτε απ’ ευθείας να παρθούν οι αποφάσεις που είναι οι καλύτερες για την κοινότητα σας, για σήμερα και αύριο.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie S. Siegel, “101 EXERCISES for the SOUL”)

 

ΚΑΝΕ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ

Άσκηση 23

 

ΚΑΝΕ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ

 

Όσο Περισσότεροι, Τόσο Το Καλύτερο

 

Οι φίλοι είναι ένα σημαντικό μέρος της ομάδας σου, και μπορεί να μην έχεις ποτέ αρκετούς.  Την επόμενη φορά που φιλοξενείς ένα ιδιαίτερο γεγονός ή εορτάζεις μια γιορτή, ζήτα από έναν γείτονα ή έναν συνάδελφο που δεν γνωρίζεις καλά να μοιραστεί τις εορταστικές εκδηλώσεις μαζί σου.  Αν έχεις το θάρρος, πήγαινε πέρα από αυτό και οργάνωσε ένα γεγονός για και/ή προσκάλεσε ανθρώπους άπορους, έτσι ώστε να μπορέσουν να έχουν μια μέρα χαράς καθώς και ένα ωραίο γεύμα. Όταν νοιώσεις άνετα, δώσε σε όλους όσους έχεις προσκαλέσει την ευκαιρία να μοιραστούν αυτό για το οποίο αισθάνονται ευγνωμοσύνη στη ζωή τους.

                                         

Και εδώ βρίσκεται μία άλλη δύσκολη σκέψη – προσκάλεσε έναν εχθρό.  Η καλοσύνη είναι ένα δυνατό όπλο που μπορεί να μετατρέψει τους εχθρούς σε φίλους.  Ακόμα και αν το άτομο δεν θέλει να έρθει, η πρόσκληση αυτή καθ’ αυτή μπορεί να δημιουργήσει μια αλλαγή στην σχέση σας.  Κτύπησε τον με ένα δυνατό όπλο – την καλοσύνη.

Ξεχνάμε ότι ακόμα και μια μικρή πράξη καλοσύνης κάνει τη διαφορά.  Χαμογέλασε λοιπόν στην γείτονα σου όποτε συναντιέστε και όρισε μια ημερομηνία για το επόμενο πάρτι σου.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie S. Siegel, “101 EXERCISES for the SOUL”) 

ΠΑΡΤΙ ΡΕΦΕΝΕ

 Άσκηση 22

 

ΠΑΡΤΙ ΡΕΦΕΝΕ

 

Κάνε Ένα Πάρτυ

 

Ένας καλός τρόπος για να μαζέψεις τον κύκλο των φίλων και της οικογένειας είναι να δώσεις ένα πάρτι. Για κάτι διαφορετικό, κάνε το να είναι ένα πάρτι έκπληξη.  Προσκάλεσε τους πάντες αλλά μην τους πεις το λόγο.  Όταν έλθουν, θα εκπλαγούν ευχάριστα να βρουν ότι οι ίδιοι εορτάζουν, αντί για τον οικοδεσπότη, και μπορεί να περάσουν πολύ ωραία χωρίς προσδοκίες.

                                                  

Ένας ακόμη καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσεις την ομάδα της οικογένειας και των φίλων είναι να δημιουργήσεις ένα σε συστηματική βάση πάρτι ρεφενέ. Εναλλάζετε τις τοποθεσίες και κάντε το έτσι ώστε ο οικοδεσπότης δεν ετοιμάζει τίποτα, αλλά οι καλεσμένοι φέρνουν όλα όσα χρειάζονται.  Τα πάρτι ρεφενέ επιτρέπουν στους καλεσμένους να προβάλλουν την δημιουργικότητα τους και να κάνουν μια ιδιαίτερη και γεμάτη νόημα συμβολή.

Στο πάρτι σου, όταν όλοι έχουν χαλαρώσει και διασκεδάζουν, πρότεινε να μοιραστείτε ιστορίες από το παρελθόν μεταξύ σας. Μπορείς να φέρεις παλιά άλμπουμ φωτογραφιών και βίντεο που περιλαμβάνουν τους ανθρώπους που παρευρίσκονται. Καθώς μοιράζεσαι τη συλλογή, διηγήσου τις ιστορίες πίσω από αυτές και ζήτα από κάθε φίλο και μέλος της οικογένειας να μοιραστεί τις δικές του ή δικές της ιστορίες επίσης.  Αν είναι δυνατόν, κάνε αντίγραφα για τους ανθρώπους να πάρουν μαζί τους στο σπίτι σαν δώρα και να τα ξαναδούν όταν θα έχουν ελεύθερο χρόνο, για να απολαύσουν τις σχέσεις τους που έχουν διάρκεια.  Με τον καιρό, φτιάξε ένα αρχείο με τις ιστορίες που διηγείστε.  Αυτό μπορεί επίσης να γίνει ένα πολύ καλό δώρο για να πάρουν μαζί τους στο σπίτι. Μπορεί οι καλεσμένοι να έχουν μαζευτεί για το πάρτι ρεφενέ, αλλά η γεύση του τελικού αποτελέσματος είναι πολύ ιδιαίτερο.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie Siegel, “101 EXERCISES for the SOUL”)  

 

ΛΕΥΚΩΜΑ

 Άσκηση 21

 

ΛΕΥΚΩΜΑ

 

Συνδυάζοντας τα Κομμάτια

 

Το να κάνουμε απολογισμό του παρελθόντος μας είναι εξ ίσου σημαντικό με το να κάνουμε απολογισμό του παρόντος μας και ένας πολύ καλός τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να δημιουργήσουμε ένα λεύκωμα.  Η διαδικασία αυτή μπορεί να είναι και συναισθηματική και διαφωτιστική, κυρίως όταν σκοπός μας είναι να γιορτάσουμε και να θυμηθούμε την ομάδα που μας έφερε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.  Μόλις έχεις τελειώσει, το λεύκωμα σου θα γίνει επίσης ένα μνημείο για τις μελλοντικές γενιές.

                                      

Πήγαινε σε ένα κατάστημα με είδη σχεδίου και αγόρασε ένα άλμπουμ με ένα εξώφυλλο που να έχει νόημα για σένα, και αγόρασε οποιαδήποτε άλλα πράγματα μπορεί να χρειαστείς για το έργο σου, όπως αυτοκόλλητα στίκερς και ιδιαίτερα χαρτιά.  Άρχισε βρίσκοντας όλα τα παλιά σου κουτιά με φωτογραφίες και αναμνηστικά.  Άνοιξε όλα τα συρτάρια και τα κουτιά που έχουν μείνει εκεί για αιώνες.  Αυτό μπορεί να φαίνεται ενοχλητικό στην αρχή, αλλά πίστεψε με, δεν θα μοιάζει με εργασία από την στιγμή που ξεκινήσεις.  Καθώς ψάχνεις τα διάφορα πράγματα,  θα ξαναζήσεις την ιστορία σου και την ιστορία της ζωής σου.  Αυτά αποτελούν μέρος της αθανασίας σου, επίσης.

Οργάνωσε το λεύκωμα σου με όποιον τρόπο σου αρέσει.  Προχώρησε χρονολογικά ή ξεχώρισε τους ανθρώπους και τα γεγονότα κατά θέμα, όπως γάμοι, γενέθλια, διακοπές, καλύτεροι φίλοι, αθλήματα, βραβεία, και άλλα. Καθώς κολλάς πράγματα και φωτογραφίες στο λεύκωμα, πρόσθεσε επικεφαλίδες έτσι ώστε ο οποιοσδήποτε, συμπεριλαμβανομένων και μελλοντικών μελών της οικογένειας, να μπορέσουν να εκτιμήσουν το βιβλίο τα επόμενα χρόνια.  Κράτησε σημειώσεις πάνω στις σελίδες με σχόλια, λεπτομέρειες, αναμνήσεις, και οτιδήποτε άλλο θέλεις να μοιραστείς.  Αυτό το έχουμε κάνει για όλα μας τα παιδιά ώστε να γνωρίζουν τους προγόνους τους.

                                  

Καθώς συμπληρώνεις το λεύκωμα, βεβαιώσου ότι ξαναζείς όλες τις εμπειρίες που καταγράφεις με την οικογένεια, τους φίλους, τους γνωστούς, τα κατοικίδια, και τους άλλους ανθρώπους που σε έχουν υποστηρίξει και επιβραβεύσει σε όλα τα γεγονότα της ζωής σου.  Στη συνέχεια, φυσικά, όταν έχεις συμπληρώσει το άλμπουμ, μοιράσου το με εκείνους που αγαπάς.  Γέλα με αυτά που στο παρελθόν σε ενοχλούσαν, και εκτίμησε την αγάπη που βρίσκεις να είναι ακόμα παρούσα στις αναμνήσεις.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie S. Siegel, “101 EXERCISES for the SOUL”)

ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ

Δημιούργησε την ομάδα σου και πάρε μέρος στην Παγκόσμια Σειρά της Ζωής

 

«Το να συναντηθούμε είναι μια αρχή.                                                                      Το να μείνουμε μαζί είναι πρόοδος.                                                                        Το να εργαστούμε μαζί είναι επιτυχία.

-      Henry Ford

 

Coaching Συμβουλή Νο 5

Ο άνθρωποι, από τη φύση τους, είναι κοινωνικά όντα, χρειάζονται υποστήριξη και αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους στο ταξίδι τους μέσα από τη ζωή.  Όταν ενθαρρύνεις τους άλλους, αυτό ανταμείβει και τον δότη και τον λήπτη και δημιουργεί έναν κύκλο υποστήριξης στον οποίο μπορείς να υπολογίζεις στους δύσκολους καιρούς.  Εκείνοι που έχουν βιώσει το είδος αυτό της υποστήριξης και της αγάπης από την οικογένεια και τους φίλους τους είναι τυχεροί.  Άλλοι μπορεί να μην έχουν ποτέ βιώσει κάτι τέτοιο ή μπορεί να το έχουν αισθανθεί μόνον σποραδικά. Εν τούτοις, όλοι μας χρειάζεται να εξασκηθούμε στην ομαδική εργασία.  Όταν είναι η ώρα για παιχνίδι, χρειάζεται να γνωρίζουμε ότι κάθε θέση είναι καλυμμένη και ότι όλοι γνωρίζουν πώς να παίξουν ομαδικά.

                                              

Ποιος είναι στην ομάδα σου; Χρειάζεστε περισσότερους παίκτες; Είσαι εκεί για τα άλλα μέλη της ομάδας όταν αυτοί έχουν πρόβλημα; Μια ομάδα χρειάζεται να εργάζεται μαζί για το κοινό καλό.  Κάθε μέλος πρέπει να είναι πρόθυμο να ακούσει τους άλλους και να είναι διαθέσιμο σε καιρούς ανάγκης.  Μπορεί να είναι εύκολο να αποροφηθείς από τον εαυτό σου και να ξεχάσεις ότι οι άλλοι στηρίζονται σε εμάς όσο και εμείς στηριζόμαστε σε αυτούς.  Μίλησε ανοικτά στους φίλους και στην οικογένεια σχετικά με τη ζωή σου, και άκουσε τους για τις δικές τους, και θα αυξήσεις την αμοιβαία κατανόηση και οικειότητα ενώ κτίζεις ομαδικό πνεύμα.

Οι ασκήσεις που ακολουθούν θα σε βοηθήσουν να προσελκύσεις μέλη για να κτίσετε μια επιτυχημένη ομάδα για συμπαράσταση στην ζωή σας.

 

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Bernie S. Siegel, “101 EXERCISES for the SOUL”)

ΑΠΟΤΥΧΙΑ; ΟΧΙ! ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΚΟΠΗ

Αν έρθετε σήμερα να με επισκεφθείτε στο γραφείο μου, θα δείτε σε μια άκρη του δωματίου ένα όμορφο παλιού τύπου ισπανικό πάγκο αναψυκτικών, φτιαγμένο με πλακάκι και μαόνι, και εννέα σκαμνάκια ντυμένα με δέρμα (όπως αυτά που συνηθίζονταν στα παλιά αναψυκτήρια). Ασυνήθιστα; Ναι. Αν όμως αυτά τα σκαμνάκια μπορούσαν να μιλήσουν, θα σας έλεγαν την ιστορία για τη μέρα που κόντεψα ν’ απελπιστώ και να τα παρατήσω όλα.

                                              

Ήταν περίοδος οικονομικής ύφεσης, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι οι δουλειές ήταν δυσεύρετες. Ο Κάουμπόϊ Μπομπ, ο άντρας μου, είχε αγοράσει ένα μικρό στεγνοκαθαριστήριο με δανεικά λεφτά. Είχαμε δυο γλυκά παιδάκια, ένα σπίτι που ανήκε σ’ ένα σύμπλεγμα με πολλά πανομοιότυπα, ένα αυτοκίνητο και τις συνηθισμένες δόσεις.  Και ξαφνικά πέσαμε έξω. Δεν υπήρχαν χρήματα για τις δόσεις του σπιτιού ή για οτιδήποτε άλλο. Ήξερα πως δεν είχα κανένα ειδικό ταλέντο, ειδικότητα ή πτυχίο κολεγίου. Δεν είχα σπουδαία ιδέα για τον εαυτό μου.  Θυμήθηκα όμως κάποιον άνθρωπο από το παρελθόν μου, ο οποίος πίστευε ότι είχα κάποια ικανότητα.  Ήταν η καθηγήτρια μου των αγγλικών στο λύκειο της Αλάμπρα.  Με παρότρυνε να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία και με διόρισε διευθύντρια διαφημίσεων και συντάκτρια του κύριου άρθρου της σχολικής εφημερίδας.  Σκέφτηκα λοιπόν: «Αν μπορούσα να γράφω τη “Στήλη του Καταναλωτή” στη μικρή εβδομαδιαία εφημερίδα της πόλης μας, μπορεί να έβγαζα χρήματα για τη δόση του σπιτιού».

                                     

Δεν είχα αυτοκίνητο κι ούτε κάποιον να μείνει με τα παιδιά.  Έτσι τα έβαλα σ’ ένα ξεχαρβαλωμένο καροτσάκι μ’ ένα μεγάλο μαξιλάρι, δεμένο στο πίσω του μέρος και ξεκίνησα παίρνοντας τα μαζί μου.  Η ρόδα έβγαινε προς τα έξω όλη την ώρα, αλλά την χτυπούσα με το πίσω μέρος του τακουνιού μου και ξαναπήγαινε στη θέση της.  Έτσι συνέχισα την πορεία μου. Ήμουν αποφασισμένη να μην αφήσω να χάσουν το σπίτι τους τα παιδιά μου, πράγμα που μου είχε συμβεί σ’ εμένα πολλές φορές όταν ήμουν παιδί.

Στα γραφεία της εφημερίδας όμως δεν υπήρχαν κενές θέσεις.  Ύφεση. Έτσι μου ήρθε μια ιδέα. Ρώτησα αν μπορούσα ν’ αγοράσω χώρο για διαφήμιση σε χοντρική τιμή και να την πουλώ σε λιανική σαν «Στήλη των Καταναλωτών». Συμφώνησαν, αργότερα όμως μου είπαν ότι μου έδωσαν μια βδομάδα περιθώριο, πιστεύοντας πως δε θα άντεχα περισσότερο να σπρώχνω εκείνο το βαρυφορτωμένο καροτσάκι σ’ αυτούς τους αγροτικούς δρόμους.  Ωστόσο, έπεσαν έξω.

                                 

 Η ιδέα της στήλης της εφημερίδας απέδωσε.  Κέρδιζα αρκετά λεφτά για τις δόσεις του σπιτιού και για ν’αγοράσω ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο που μου βρήκε ο Καουμπόι Μπόμπ. Μετά, προσέλαβα μια μαθήτρια λυκείου για να κάθεται με τα παιδιά από τις τρεις μέχρι τις πέντε κάθε απόγευμα.  Όταν το ρολόϊ χτυπούσε τρεις, άρπαζα τις εφημερίδες μου που χρησιμοποιούσα σαν δείγματα κι ορμούσα έξω από την πόρτα για να πάω στα ραντεβού μου.

Ένα σκοτεινό και βροχερό απόγευμα ωστόσο, όταν πήγα να πάρω την εφημερίδα, είδα ότι όλα τα διαφημιστικά στα οποία είχα δουλέψει, ακυρώθηκαν.

«Γιατί;» ρώτησα. Μου είπαν ότι παρατήρησαν πως ο Ρούμεν Άχλμαν, πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου και ιδιοκτήτης του μπαρ-αναψυκτηρίου Ρέξαλ, δεν έβαζε διαφημίσεις στη στήλη μου.  Το μαγαζί του ήταν το πιο δημοφιλές στην πόλη.  Έτσι σέβονταν την άποψη του. «Κάποιο πρόβλημα πρέπει να έχει η διαφήμιση σου», μου εξήγησαν.

                                    

Η καρδιά μου χτύπησε δυνατά. Εκείνες οι τέσσερις διαφημίσεις θα μου εξασφάλιζαν τη δόση του σπιτιού.  Σκέφτηκα να προσπαθήσω ακόμα μια φορά να μιλήσω στον κύριο Άχλμαν. Όλοι τον αγαπούν και τον σέβονται. Σίγουρα θα με ακούσει, είπα μέσα μου.  Κάθε φορά που προσπάθησα να τον πλησιάσω στο παρελθόν, αρνήθηκε να με δει. Ήταν πάντα εκτός γραφείου ή απασχολημένος.  Ήξερα ότι αν έβαζε διαφήμιση στη στήλη μου, οι άλλοι έμποροι στην πόλη θα ακολουθούσαν το παράδειγμα του.

Αυτή τη φορά, όταν μπήκα στο Ρέξαλ αναψυκτήριο, τον είδα να στέκεται εκεί πίσω από το ταμείο.  Φόρεσα το πιο καλό μου χαμόγελο και σήκωσα ψηλά την πολύτιμη για μένα «Στήλη Καταναλωτών», προσεκτικά σημαδεμένη με τον πράσινο μαρκαδόρο των παιδιών μου.  «Όλος ο κόσμος σέβεται τη γνώμη σας κύριε Άχλμαν», είπα. «Θα μπορούσατε να ρίξετε μια ματιά στη δουλειά μου, για να μπορέσω να πω στους άλλους εμπόρους της άποψη σας;»

Το στόμα του άνοιξε διάπλατα. Χωρίς να πει λέξη, έκανε με το κεφάλι του μια έντονη, παγερή, αρνητική κίνηση. Η σφιγμένη μου καρδιά χτύπησε τόσο δυνατά, που νόμισα πως την είχαν ακούσει όλοι.

                                                 

Ξαφνικά, όλος ο ενθουσιασμός μου εξαφανίστηκε.  Πήγα μέχρι τον όμορφο, παλιό πάγκο αναψυκτικών, στο μπροστινό μέρος του μπαρ, νιώθοντας πως δεν είχα τη δύναμη να οδηγήσω το αυτοκίνητο μου για να πάω στο σπίτι μου. Δεν ήθελα να καθίσω στον πάγκο με τα αναψυκτικά και να μην πάρω τίποτα, έτσι έβγαλα τα τελευταία μου δέκα σεντς και παράγγειλα μια κόκα κόλα.  Γεμάτη απόγνωση αναρωτιόμουν τι να κάνω. Θα έχαναν το σπίτι τους τα παιδιά μου, όπως είχα χάσει εγώ το δικό μου τόσες φορές στα παιδικά μου χρόνια; Είχε πέσει έξω η καθηγήτρια μου της δημοσιογραφίας; Ίσως αυτό το ταλέντο για το οποίο μιλούσε να ήταν κίβδηλο.  Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα.

Από το διπλανό σκαμνάκι ήρθε μια τρυφερή φωνή: «Τι σου συμβαίνει γλυκιά μου;» Βρέθηκα να κοιτάζω το καλοσυνάτο πρόσωπο μιας γλυκιάς, γκριζομάλλας γυναίκας.  Της άνοιξα την καρδιά μου τελειώνοντας, «… αλλά ο κύριος Άχλμαν, τον οποίο τόσο σέβεται όλος ο κόσμος, δε θέλει να δει τη δουλειά μου».

                                             

«Για να δω αυτήν τη Στήλη των Καταναλωτών», είπε.  Πήρε την εφημερίδα μου όπου ήταν σημαδεμένη η στήλη και διάβασε προσεκτικά. Μετά περιστράφηκε στο σκαμνί της, σηκώθηκε όρθια, στράφηκε προς το ταμείο και με επιτακτική φωνή, που μπορούσε να ακουστεί μέχρι το άλλο τετράγωνο, είπε: «Ρούμπεν Άχλμαν, έλα δω». Ήταν η κυρία Άχλμαν!

Είπε στον Ρούμπεν ν’ αγοράσει τη διαφήμιση του από μένα. Το χαμόγελο του έφτασε μέχρι τ’ αυτιά του. Μετά η γυναίκα του μου ζήτησε τα ονόματα των τεσσάρων εμπόρων, που αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί μου.  Πήγε στο τηλέφωνο και τους τηλεφώνησε έναν έναν.  Με αγκάλιασε και μου είπε ότι με περίμεναν όλοι να πάω να πάρω τις διαφημίσεις τους.

Ο Ρούμπεν και η Βίβιαν Άχλμαν έγιναν στενοί μας φίλοι και σταθεροί πελάτες στη διαφήμιση.  Έμαθα ότι ο Ρούμπεν ήταν ένας γλυκός άνθρωπος που αγόραζε από όλους.  Είχε υποσχεθεί στη Βίβιαν να μην πληρώσει άλλες διαφημίσεις κι απλώς προσπαθούσε, τότε, να κρατήσει το λόγο του. Αν είχα ρωτήσει άλλους ανθρώπους στην πόλη, θα μου είχαν πει ότι έπρεπε να είχα μιλήσει στο κύριο Άχλμαν από την αρχή. Η κουβέντα που έκανα καθισμένη στο σκαμνί του πάγκου των αναψυκτικών υπήρξε αποφασιστικής σημασίας. Η διαφημιστική μου επιχείρηση εξελίχθηκε και αναπτύχθηκε σε τέσσερα γραφεία, με 285 υπαλλήλους που εξυπηρετούν 4.000 διαφημιστικά συμβόλαια διαρκείας.

                                         

 Αργότερα, όταν ο κύριος Άχλμαν εκσυγχρόνισε το παλιό αναψυκτήριο κι έβγαλε τον πάγκο των αναψυκτικών, ο γλυκός μου σύζυγος, ο Μπομπ, τον αγόρασε και τον εγκατέστησε στο γραφείο μου. Αν βρισκόσουν εδώ, στην Καλιφόρνια, θα καθόμαστε στα σκαμνιά του πάγκου των αναψυκτικών παρέα.  Θα σε κερνούσα ένα τσέρι κόουκ και θα σου θύμιζα ότι δεν πρέπει να παραιτείσαι ποτέ.  Και να θυμάσαι ότι η  βοήθεια βρίσκεται πάντα πλησιέστερα από ότι νομίζουμε.

Θα σου έλεγα επίσης, αν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με ένα πρόσωπο-κλειδί, ψάξε για περισσότερες πληροφορίες. Δοκίμασε να τον πλησιάσεις από έναν άλλο δρόμο.  Ψάξε για κάποιον που μπορεί να μεσολαβήσει, για τη βοήθεια ενός τρίτου.  Και τελικά, θα σου σέρβιρα αυτές τις δροσιστικές λέξεις του Μπιλ Μάριοτ ιδρυτή των ξενοδοχείων Μάριοτ.

 

«Αποτυχία; Δεν τη συνάντησα ποτέ.    Το μόνο που συνάντησα                              ήταν κάποιες προσωρινές παύσεις».

 

Της Dottie Walters