Θα έρθει μια στιγμή στη ζωή του καθενός, όπου θα
πρέπει να δεχθούμε βοήθεια. Είτε είμαστε σε μια προσπάθεια απεξάρτησης ή άλλης
θεραπευτικής διαδικασίας ή όχι, θα υπάρξει κάποια στιγμή όπου μπορούμε να διαλέξουμε
να επιτρέψουμε στην υπερηφάνεια μας να μας εμποδίσει να πάρουμε τη βοήθεια, ή
μπορούμε να γκρεμίσουμε αυτούς τους τοίχους και να αποδεχθούμε ότι δεν μπορούμε
πάντα να μαζέψουμε οι ίδιοι τα δικά μας άπλυτα.Και αυτό είναι εντάξει.
Το να δεχθούμε αγάπη και βοήθεια κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου, μιας απώλειας, ή άλλης δύσκολης εμπειρίας ταπεινώνει την ψυχή μας και ενισχύει τις σχέσεις μας με τους γύρω μας. Αλλά πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και ειλικρινείς με εκείνους που εμπιστευόμαστε.
Το να δεχθούμε βοήθεια δεν σημαίνει ότι είμαστε αδύναμοι καθ' οιονδήποτε τρόπο. Αντιθέτως, αποτελεί παράδειγμα ωριμότητας, ταπεινοφροσύνης, δύναμης και ευαλωτότητας.
Ούτε να αρνούμαστε να δώσουμε βοήθεια όταν χρειάζεται ... ούτε να αρνούμαστε να την πάρουμε όταν μας προσφέρεται.
(Ένας
φίλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου