ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ

     Στα τέλη του 18^ου αιώνα οι Θεοσοφιστές υπό την ηγεσία της Madame Helena Blavatsky ανακάλυπταν εξ αρχής αρχαίες Ανατολικές αλήθειες για την Δύση. Η αλήθεια ότι η συνειδητότητα είναι η βάση όλης της ύπαρξης ήταν ξεκάθαρη σε αυτούς.  Αναγνώριζαν επίσης δύο κοσμολογικές αρχές. Η μία είναι η αρχή της επανάληψης για ολόκληρο τον Κόσμο – η ιδέα ότι το σύμπαν επεκτείνεται από μία μεγάλη έκρηξη για να υποχωρήσει σε ένα μικρό σημείο και μετά να επεκταθεί ξανά, πηγαίνοντας μπρος πίσω με κυκλικό τρόπο. Η δεύτερη αρχή ήταν η ιδέα της μετεμψύχωσης – η ιδέα ότι υπήρχε μια άλλη ζωή πριν από αυτήν εδώ και θα υπάρξει μία άλλη μετά τον θάνατο.  Έχουμε έλθει εδώ στο παρελθόν, και θα ξαναγεννηθούμε πολλές φορές ακόμα.

     Για το σύγχρονο νου, η μετεμψύχωση ακούγεται λίγο παράξενα. Υπό την αμείλικτη πίεση της υλιστικής επιστήμης ταυτιζόμαστε σχεδόν ολοκληρωτικά με το υλικό σώμα, έτσι η ιδέα ότι ένα μέρος μας επιβιώνει τον θάνατο του υλικού σώματος είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να φανταστούμε  ότι το μέρος αυτό θα ξαναγεννηθεί σε ένα άλλο υλικό σώμα. Η εικόνα μιας ψυχής να βγαίνει από το σώμα που πεθαίνει και να μπαίνει σε ένα έμβρυο φαίνεται ιδιαίτερα ενοχλητική επειδή προϋποθέτει μια ψυχή που υπάρχει ξεχωριστά από το σώμα.

     Αλλά αν η συνειδητότητα, και όχι η ύλη, είναι η βάση της ύπαρξης, τότε η πρώτη δυσκολία – το να δεχτούμε ότι ένα μέρος μας επιβιώνει του θανάτου – μετριάζεται σημαντικά. Διότι η συνειδητότητα, αν μη τι άλλο, επιβιώνει του θανάτου του υλικού σώματος.

(Απόσπασμα από την 14^η συνάντηση του σεμιναρίου «Νέα Κοσμοθεωρία και Κβαντική Πραγματικότητα».)

Μπορείτε να βρείτε την συνάντηση μας σε αυτόν τον σύνδεσμο:

https://www.youtube.com/watch?v=mXwJtB7EXPg&t=12s