Η εντεκάχρονη Άντζελα χτυπήθηκε από μια εκφυλιστική
αρρώστια που επηρέασε και το νευρικό της σύστημα. Δεν ήταν σε θέση να περπατήσει και οι
κινήσεις της γενικά ήταν περιορισμένες.
Οι γιατροί δεν της έδιναν πολλές ελπίδες ανάρρωσης. Οι προβλέψεις τους ήταν ότι θα περνούσε το
υπόλοιπο της ζωής της σε αναπηρικό καροτσάκι.
Είπαν ότι κανένας ή ελάχιστοι κατάφεραν να ξαναβρούν τον φυσιολογικό
τους εαυτό μετά από τη συγκεκριμένη αρρώστια.
Το κοριτσάκι έμεινε απτόητο.
Ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου, βεβαίωνε όποιον ήταν πρόθυμος να
την ακούσει ότι σίγουρα θα ξαναπερπατούσε μια μέρα.
Μεταφέρθηκε σ’ ένα ειδικό νοσοκομείο αποκατάστασης,
στην περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο.
Χρησιμοποιήθηκαν όλες οι θεραπευτικές αγωγές που μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν για την περίπτωση της.
Οι θεράποντες γοητεύτηκαν από το αδάμαστο πνεύμα της. Της έκαναν μαθήματα οραματισμού – να βλέπει
με τη φαντασία της τον εαυτό της να περπατάει.
Αυτό, αν δεν επρόκειτο να της κάνει τίποτε άλλο θα της έδινε τουλάχιστον
ελπίδες, καθώς και μια απασχόληση στη διάρκεια των τόσων ορών που ήταν
ξαπλωμένη στο κρεβάτι της. Εκείνη χρησιμοποίησε με επιμονή αυτήν την τακτική,
φανταζόταν τον εαυτό της να περπατά, να κινείται, να κινείται!
Μια μέρα, καθώς πάλευε με όλες της τις δυνάμεις να
φανταστεί τα πόδια της να ξανακινούνται, της φάνηκε σαν να έγινε κάποιο θαύμα:
Το κρεβάτι κινήθηκε! Το κρεβάτι άρχισε να κινείται γύρω γύρω στο δωμάτιο! Η
κοπέλα άρχισε να τσιρίζει: «Κοιτάξτε τι κάνω! Κοιτάξτε! Μπορώ! Κινήθηκα,
κινήθηκα!»
Εκείνη τη στιγμή, βέβαια, όλοι φώναζαν στο
νοσοκομείο κι έτρεχαν να προφυλαχτούν.
Ακούγονταν στριγκλιές, έπεφταν πράγματα, έσπαζαν τζάμια. Ήταν ο μεγάλος σεισμός του Σαν Φρανσίσκο. Μην το πείτε όμως αυτό στην Άντζελα. Εκείνη είναι πεπεισμένη πως τα κατάφερε. Και τώρα, λίγα μόνο χρόνια μετά, ξαναγύρισε
στο σχολείο. Γύρισε περπατώντας με τα
δυο της πόδια. Ούτε πατερίτσες, ούτε
αναπηρικό καροτσάκι. Βλέπετε, ένας
άνθρωπος που μπορεί να τραντάξει τη γη ανάμεσα στο Σαν Φρανσίσκο και το Όκλαντ,
μπορεί να νικήσει μια αμελητέα, τόση δα αρρώστια, έτσι δεν είναι;
Hanoch McCarty
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου