Αυτή είναι η εποχή του χρόνου που τα επίπεδα του
άγχους κορυφώνονται. Ναι, έχουμε πάρτι, διακοπές και εορταστικές
εκδηλώσεις να περιμένουμε. Αλλά υπάρχουν
και όλα τα άλλα πράγματα που πρέπει να κάνουμε πριν από το τέλος του έτους. Ημερομηνίες
λήξεις διάφορων πρότζεκτς, εργασίες να γράψουμε, και σχετικά με το σπίτι ίσως,
όλων των ειδών τις δουλειές να ολοκληρώσουμε για να είμαστε έτοιμοι για τα
Χριστούγεννα και το νέο έτος.
Όλα αυτά τα πράγματα είναι επείγοντα. Αν δεν τα καταφέρουμε, θα έχουμε πρόβλημα. Έτσι, λοιπόν, τα κάνουμε. Εάν είναι απαραίτητο, ξυπνάμε νωρίς και αργούμε να πάμε για ύπνο. Αφήνουμε τον εαυτό μας στην άκρη για να βεβαιωθούμε ότι φροντίζουμε για το επείγον.
Υπάρχουν επίσης άνθρωποι, κατοικίδια ζώα και δραστηριότητες στη ζωή μας που είναι σημαντικά. Είναι σημαντικό να περάσουμε χρόνο με τους φίλους μας. Να απολαύσουμε την ομορφιά της ανατολής του ήλιου σε ένα παγωμένο λιβάδι ενώ πάμε το σκύλο μας βόλτα. Να απολαύσουμε τη ζέστη της φωτιάς αγκαλιά με την γάτα μας. Είναι σημαντικό να τηλεφωνήσουμε σε έναν ηλικιωμένο γονιό ή να ενδιαφερθούμε για έναν φίλο που βαριέται ή είναι μόνος.
Πολλές φορές δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες αν δεν κάνουμε αυτό που είναι σημαντικό. Από τη μία μέρα στην άλλη, η ζωή συνεχίζεται ικανοποιητικά, αν δεν απολαύσουμε τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου που βυθίζονται στον ωκεανό ή δεν συναντηθούμε με έναν παλιό φίλο για καφέ και κουβεντούλα.
Αν για κάποιο χρονικό διάστημα όμως, δεν κάνουμε αυτό που είναι σημαντικό, η ζωή δεν έχει νόημα. Τι νόημα έχει να τσακιστούμε να τελειώσουμε μια εργασία, εάν ποτέ δεν ξοδεύουμε καθόλου χρόνο για να συνδεθούμε με άλλους, ή ακόμη και με τους εαυτούς μας, με ειλικρινή τρόπο; Ποιος νοιάζεται όταν καταφέρουμε να κάνουμε όλα όσα έχουμε "να κάνουμε" αν, με τον τρόπο αυτό, κυνηγούμε μόνο τις ουρές μας σε έναν μάταιο αλλά φρενικό κύκλο που δεν μας βγάζει πουθενά - και που μπορεί να είναι και μια απόσπαση της προσοχής από αυτό που τελικά μας απασχολεί;
Όλα αυτά τα πράγματα είναι επείγοντα. Αν δεν τα καταφέρουμε, θα έχουμε πρόβλημα. Έτσι, λοιπόν, τα κάνουμε. Εάν είναι απαραίτητο, ξυπνάμε νωρίς και αργούμε να πάμε για ύπνο. Αφήνουμε τον εαυτό μας στην άκρη για να βεβαιωθούμε ότι φροντίζουμε για το επείγον.
Υπάρχουν επίσης άνθρωποι, κατοικίδια ζώα και δραστηριότητες στη ζωή μας που είναι σημαντικά. Είναι σημαντικό να περάσουμε χρόνο με τους φίλους μας. Να απολαύσουμε την ομορφιά της ανατολής του ήλιου σε ένα παγωμένο λιβάδι ενώ πάμε το σκύλο μας βόλτα. Να απολαύσουμε τη ζέστη της φωτιάς αγκαλιά με την γάτα μας. Είναι σημαντικό να τηλεφωνήσουμε σε έναν ηλικιωμένο γονιό ή να ενδιαφερθούμε για έναν φίλο που βαριέται ή είναι μόνος.
Πολλές φορές δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες αν δεν κάνουμε αυτό που είναι σημαντικό. Από τη μία μέρα στην άλλη, η ζωή συνεχίζεται ικανοποιητικά, αν δεν απολαύσουμε τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου που βυθίζονται στον ωκεανό ή δεν συναντηθούμε με έναν παλιό φίλο για καφέ και κουβεντούλα.
Αν για κάποιο χρονικό διάστημα όμως, δεν κάνουμε αυτό που είναι σημαντικό, η ζωή δεν έχει νόημα. Τι νόημα έχει να τσακιστούμε να τελειώσουμε μια εργασία, εάν ποτέ δεν ξοδεύουμε καθόλου χρόνο για να συνδεθούμε με άλλους, ή ακόμη και με τους εαυτούς μας, με ειλικρινή τρόπο; Ποιος νοιάζεται όταν καταφέρουμε να κάνουμε όλα όσα έχουμε "να κάνουμε" αν, με τον τρόπο αυτό, κυνηγούμε μόνο τις ουρές μας σε έναν μάταιο αλλά φρενικό κύκλο που δεν μας βγάζει πουθενά - και που μπορεί να είναι και μια απόσπαση της προσοχής από αυτό που τελικά μας απασχολεί;
Όπως λέει ο Γάλλος ψυχολόγος και συγγραφέας Christophe Andre: «Κάθε μέρα τα επείγοντα πράγματα στη ζωή μας έρχονται σε σύγκρουση με αυτά που είναι σημαντικά. Πώς μπορούμε να σταματήσουμε να θυσιάζουμε ολοκληρωτικά τα σημαντικά πράγματα για αυτά που είναι επείγοντα; Πώς μπορούμε να σταματήσουμε να σκύβουμε ολοένα και περισσότερο πάνω στις επιταγές του επείγοντος, με αποτέλεσμα, μετά από λίγο, κάθε απαίτηση να μας φαίνεται επείγουσα, ακόμα και όταν στην πραγματικότητα δεν είναι ή δεν είναι τόσο επείγουσα όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε;» (Mindfulness, 25 τρόποι να ζήσεις τη στιγμή μέσα από την τέχνη, ένα λαμπρό βιβλίο, παρεμπιπτόντως!)
Αυτές τις γιορτές, ας μην χάσουμε από τα μάτια μας το σημαντικό εν μέσω του επείγοντος. Ας μην μειώσουμε, παραβλέψουμε ή υποτιμήσουμε τα πράγματα εκείνα που κάνουν τη ζωή μας - και τη ζωή των γύρω μας – να αξίζει πραγματικά. Και ας κάνουμε το σημαντικό προτεραιότητα!
Του David
Michie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου