ΤΑ 10 ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΩΝ ΟΝΤΩΝ (Μέρος Δ)

 (Με την ανάρτηση αυτή ολοκληρώνεται το θέμα μας)

 

#8 – Εργάζονται Μαζί Συνεργατικά – Δεν Υπάρχει Ανταγωνισμός

Τα εξαιρετικά εξελιγμένα όντα δεν ανταγωνίζονται ποτέ μεταξύ τους. Γνωρίζουν βαθιά την Ενότητα όλων και ότι αυτό που κάνουν σε έναν άλλον κάνουν τελικά στον εαυτό τους, έτσι εργάζονται μαζί για το μεγαλύτερο καλό όλων. Δεν μπορούν να κερδίζουν σε βάρος ενός άλλου και έτσι ο ανταγωνισμός εξαφανίζεται από τους πολιτισμούς τους. Όταν τα φωτισμένα όντα δουν την αλήθεια, κάνουν ό,τι λειτουργεί και η στρατηγική που λειτουργεί καλύτερα, μακροπρόθεσμα, είναι η συνεργασία και η ανταλλαγή.

                                                

Η Ανθρωπότητα έχει πολύ δρόμο να κάνει ακόμα με την έννοια αυτή. Ο ανταγωνισμός, σε κάθε επίπεδο, τρέχει αχαλίνωτος. Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο ανταγωνισμός είναι υγιής - ότι παρακινεί και παράγει πιο αποτελεσματικά αποτελέσματα. Και βραχυπρόθεσμα, συχνά έτσι είναι,  αλλά μακροπρόθεσμα, δημιουργεί μεγάλες ανισότητες. Έχουμε πέσει σε ατέλειωτους και συχνά αδίστακτους αγώνες για όλα - τα χρήματα, τη δύναμη, τη φήμη, την αγάπη, την προσοχή, το σεξ, τα πάντα - και αυτό μας σκοτώνει.

Ο Franklin D. Roosevelt, ο φωτισμένος 32ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, επαναλαμβάνει αυτό το συναίσθημα όταν είπε αυτό για τον ανταγωνισμό και τη συνεργασία:

«Ο ανταγωνισμός έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμος μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο και όχι περισσότερο, αλλά η συνεργασία, η οποία είναι αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε σήμερα, ξεκινά εκεί όπου ο ανταγωνισμός σταματά».

                                                

#9 – Δεν Αγκαλιάζουν τις Αρχές της Δικαιοσύνης και της Τιμωρίας

Οι εξαιρετικά εξελιγμένες κοινωνίες δεν αγκαλιάζουν τις αρχές στις οποίες αναφερόμαστε ως «δικαιοσύνη» και «τιμωρία»". Τα φωτισμένα όντα κατανοούν ότι κάθε όν που δρα για να βλάψει ένα άλλο είναι βαθιά τραυματισμένο, βαθιά πονεμένο και ότι οι πράξεις του είναι απλώς μια κραυγή για βοήθεια, μια κραυγή για αγάπη. Ως εκ τούτου, δεν επιχειρούν να φέρουν εκείνους που έχουν υποστεί βλάβη στη δικαιοσύνη ή να τους τιμωρήσουν. Έχουν διαπιστώσει ότι, μακροπρόθεσμα, αυτή η προσέγγιση σπάνια είναι αποτελεσματική. Αντ' αυτού, τους πλησιάζουν με συμπόνια και αγάπη για να βοηθήσουν να θεραπευτούν.

Προσπαθούν να βοηθήσουν στην θεραπεία των ανθρώπων αυτών με οποιονδήποτε τρόπο φαίνεται κατάλληλος και αποτελεσματικός. Και καταλαβαίνουν ότι η κριτική και η τιμωρία σπάνια είναι κάποιο από τα δύο - επειδή δεν θεραπεύει τις βασικές πληγές ενός ατόμου και ως εκ τούτου δεν αλλάζει τον τρόπο ύπαρξης ή συμπεριφοράς. Γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο πιθανόν μόνο να κάνει πιο βαθιές και να διατηρήσει τις πληγές και το πρόβλημα. Ξέρουν ότι μόνο η αγάπη μπορεί να θεραπεύσει όλες τις πληγές και να μεταμορφώσει τους ανθρώπους.

Αλλά πώς μπορεί μια κοινωνία να λειτουργήσει χωρίς νόμους και δικαστική διαδικασία και την απειλή τιμωρίας και φυλάκισης που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο αυτού του συστήματος; Πώς μπορούν τα όντα να συνυπάρχουν χωρίς κάποιο «κώδικα συμπεριφοράς» και το σχετικό πειθαρχικό σύστημα; Ο κώδικας συμπεριφοράς των εξαιρετικά εξελιγμένων όντων είναι κομψά απλός:

    Μην σκεφτείς, πεις, ή κάνεις οτιδήποτε σε κάποιον άλλο που δεν θα ήθελες να σκεφτούν ή να πουν για σένα, ή να σου κάνουν.

                                           

Ακούγεται οικείο; Κάθε θρησκεία στον πλανήτη μας διδάσκει κάποια έκδοση αυτού που έχουμε ονομάσει «Ο Χρυσός Κανόνας». Η διαφορά μεταξύ των ανθρώπινων κοινωνιών και των εξαιρετικά εξελιγμένων πολιτισμών είναι ότι εφαρμόζουν στην πραγματικότητα τον Χρυσό Κανόνα στη ζωή τους, αντί να αναφέρονται απλά σε αυτόν.

Αλλά τι συμβαίνει σε αυτούς τους πολιτισμούς αν κάποιος σπάσει το Χρυσό Κανόνα; Θεωρείται «έγκλημα»;  Είτε το πιστεύετε είτε όχι, δεν υπάρχει «έγκλημα και τιμωρία» στους πολύ εξελιγμένους πολιτισμούς. Κανένας δεν διαπράττει «έγκλημα», διότι όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι Όλοι Ένα, και ότι ένα αδίκημα ή βλάβη εναντίον ενός άλλου είναι αδίκημα κατά του εαυτού τους.

Και επειδή δεν υπάρχουν εγκλήματα, δεν υπάρχει ανάγκη για αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «δικαιοσύνη». Η έννοια της «δικαιοσύνης» ερμηνεύεται και εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο όχι ως «τιμωρία» αλλά ως «κατάλληλη δράση» και στις περισσότερες περιπτώσεις η κατάλληλη δράση είναι πολύ διαφορετική από ό, τι θα συνέβαινε στην κοινωνία μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι, αντί της τιμωρίας και του εγκλεισμού, η δράση που θα αναληφθεί θα είναι η εκπαίδευση, η υποστήριξη και η αποκατάσταση.

Η δικαιοσύνη δεν είναι κάτι που βιώνετε αφού έχετε ενεργήσει με συγκεκριμένο τρόπο, αλλά επειδή ενεργείτε με κάποιο τρόπο. Η δικαιοσύνη είναι πράξη, όχι τιμωρία για πράξη. Ένας φωτισμένος πολιτισμός το αντιλαμβάνεται αυτό. Το πρόβλημα με την κοινωνία μας είναι ότι επιδιώκουμε «δικαιοσύνη» μετά από μια «αδικία», αντί να κάνουμε «δικαιοσύνη», μέσω των επιλογών και των ενεργειών που κάνουμε - η δικαιοσύνη είναι δράση και όχι αντίδραση. Όταν όλοι στην κοινωνία μας δρουν δίκαια (π.χ. ακολουθούν τον Χρυσό Κανόνα), δεν θα χρειαστούμε δικαστικά συστήματα και συστήματα εγκλεισμού.

 

#10 – Δεν Πιστεύουν και δεν Βιώνουν την Έλλειψη

Τα εξαιρετικά εξελιγμένα όντα γνωρίζουν ότι η «έλλειψη» είναι μια αυτο-δημιουργούμενη εμπειρία και την έχουν ξεπεράσει. Καταλαβαίνουν βαθιά τη μεταφυσική και γνωρίζουν ότι είναι αιώνια όντα - ότι η τελική τους ουσία είναι καθαρή συνειδητότητα, μη υλική και άμορφη και επομένως δεν φοβούνται τον θάνατο και δεν ανησυχούν για την επιβίωσή τους.

Όταν η επιβίωση δεν είναι το θέμα, η ιδέα της έλλειψης αρχίζει να διαλύεται. Ο φόβος του να μην έχουν αρκετό διαλύεται ακόμα περισσότερο από τη γνώση τους ότι είναι δημιουργοί - ότι αυτό που βιώνουν (η πραγματικότητά τους) δημιουργείται από τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις, τις προθέσεις και τις επιθυμίες τους και επομένως αυτό που μπορούν να βιώσουν περιορίζεται μόνο σε αυτά που μπορούν να φανταστούν - και έχουν καταφέρει πολύ καλά να φαντάζονται μόνο μια αφθονία υγείας, ευτυχίας και ευημερίας. Σε αυτό το επίπεδο συνειδητότητας, που μερικές φορές αναφέρεται ως Συνειδητότητα του Δημιουργού ​​(έναντι της Συνειδητότητας του Θύματος), η αφθονία είναι εγγυημένη.

                                             
 
Στο επίπεδο της ύπαρξης πολλών εξελιγμένων πολιτισμών, δεν ενδιαφέρονται πλέον για το εάν θα επιβιώσουν ή θα έχουν αρκετά, αλλά με ποιο τρόπο θα ζήσουν τη ζωή στο έπακρο και θα δημιουργήσουν θαυμάσιες εμπειρίες για όλους.

Η Ανθρωπότητα απέχει πολύ από αυτό το επίπεδο συνειδητότητας και ύπαρξης. Ο φόβος να μην έχεις αρκετό και η επιβίωση είναι βαθιά ριζωμένα και αυτό είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους υπάρχει στον κόσμο μας ο ανταγωνισμός, οι συγκρούσεις, οι ανισότητες και τα δεινά.

Αλλά οι περισσότερες από τις ελλείψεις που αντιλαμβανόμαστε στον πλανήτη μας είναι απατηλές. Ένα καλό παράδειγμα είναι η προσφορά τροφίμων. Στον κόσμο μας, πάνω από 650 παιδιά μας πεθαίνουν από την πείνα κάθε ώρα - πράγμα που δείχνει ότι υπάρχει έλλειψη τροφής. Ακόμα, μένει αρκετό φαγητό στα πιάτα μας στα εστιατόρια για να τροφοδοτήσουμε ολόκληρες χώρες. Κανένα παιδί δεν χρειάζεται να πεθαίνει από την πείνα. Το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ εκτιμά ότι τα τρόφιμα που πετιούνται μόνον στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι περίπου 30 με 40% του εφοδιασμού σε τρόφιμα - σπατάλη τροφίμων περίπου 133 δισεκατομμυρίων λιρών.

Αυτή είναι μια κατάσταση που δεν θα συνέβαινε ποτέ σε πολύ εξελιγμένους πολιτισμούς. Θα το έκαναν απλώς προτεραιότητα τους να κατανοήσουν πώς να λύσουν το θέμα, το οποίο είναι περισσότερο θέμα  διανομής απ' ό,τι έλλειψη προσφοράς. Θα έβρισκαν πώς να «μοιράζονται» το φαγητό πιο αποτελεσματικά.

 

Συμπέρασμα

Έχουμε διερευνήσει μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τους πολύ εξελιγμένους πολιτισμούς από άλλους που είναι λιγότερο. Αν θέλετε να τα εξερευνήσετε σε βάθος ή να μάθετε για κάποια από τα άλλα διακριτικά χαρακτηριστικά που δεν συζητήθηκαν εδώ, τότε ανατρέξτε στο «Συνομιλίες με τον Θεό», Βιβλίο 4: Αφυπνίστε τα είδη.

Το παράδειγμα που μας προσφέρεται από τους εξαιρετικά εξελιγμένους πολιτισμούς μας δίνει ένα δοκιμασμένο και αληθινό μοντέλο για να υιοθετήσουμε αυτό που μπορεί να μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε αυτόν τον καλύτερο κόσμο που όλοι θέλουμε. Αυτό το μοντέλο μπορεί να συνοψιστεί πολύ απλά - φροντίδα και μοίρασμα και συνεργασία είναι ένας ισχυρός συνδυασμός που μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο μας!

                                               

 Ας γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο και ας δημιουργήσουμε μια υπέροχη νέα γη μαζί!

 

Του Jeff

 

«Μπορείς να πεις ότι είμαι ένας ονειρευτής, αλλά δεν είμαι ο μόνος. Ελπίζω ότι κάποια μέρα θα έλθεις να μας συναντήσεις και ο κόσμος θα ζήσει σαν ένας»  -   John Lennon, Imagine