(Mε αυτήν την ανάρτηση ολοκληρώνεται το θέμα μας)
Με αυτόν τον τρόπο επιλέγω να προσεγγίζω τη ζωή μου. Πρόσφατα μέτρησα, και μέσα στα τελευταία τρία χρόνια, βρήκα ότι βίωσα 11 απώλειες και τραύματα, συμπεριλαμβάνοντας την απώλεια της μητέρας μου και δύο σωματικών προκλήσεων. Θα μπορούσα να είχα επιλέξει να καταφύγω σε μια ιστορία αυτό-λύπησης, που μου δίνει τον ρόλο του αβοήθητου θύματος στο έλεος ενός εχθρικού σύμπαντος, αλλά αντ’ αυτού, επέλεξα να το δω σαν μύηση. Δεν υιοθετώ το «Δημιουργώ όλη την πραγματικότητα μου» σαν εκδοχή, η οποία θα με καθιστούσε υπεύθυνη για όλα όσα μου συμβαίνουν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η ζωή είναι τόσο εγω-κεντρική. (Τι με κάνει να νομίζω ότι ελέγχω ολόκληρο το σύμπαν όταν υπάρχουν τόσες πολλές άλλες δυνάμεις της ζωής και της φύσης εκεί έξω!) Επίσης, δεν πιστεύω ότι είμαστε αποκλειστικά στο έλεος της τύχης. Πιστεύω ότι συμμετέχουμε στην διαδικασία της συν-δημιουργίας, ότι μπορούμε να ρίξουμε την ψήφο μας, ότι μπορούμε να είμαστε περίεργοι σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε να εμποδίζουμε ένα αποτέλεσμα που επιθυμούμε με τις περιοριστικές πεποιθήσεις μας και την αυτό-σαμποταριστική συμπεριφορά ή πώς θα μπορούσαμε να ασκήσουμε την κοσμική και πνευματική μας δύναμη για να «υλοποιήσουμε» αυτό που λαχταρά η καρδιά μας. Εκτιμώ την «Όλα είναι φάρμακο» κοσμοθεωρία, επειδή ούτε κατηγορεί το θύμα, ούτε προτείνει ότι μπορούμε να ελένξουμε το αποτέλεσμα, ούτε υποδηλώνει ότι είμαστε ευπαθή φτερά που πετάνε ολόγυρα μέσα σε έναν χωρίς νόημα κόσμο γεμάτο με τραύματα που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
Αν «Όλα είναι φάρμακο», η κύρια εστίαση είναι στο πώς αντιδρούμε σε αυτό που η ζωή βάζει στο δρόμο μας, εμπιστευόμενοι ότι αυτό που προκύπτει είναι εδώ ως μάθημα. Αν μπορέσουμε να αποκομίσουμε τα μαθήματα, ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε το αποτέλεσμα. Ίσως η ασθένεια μπορέσει να εξαφανιστεί, επειδή έχουμε μάθει το μάθημα. Ή ίσως το μάθημα απαιτεί να ταπεινωθούμε και να προσαρμοστούμε σε ένα νέο τρόπο ύπαρξης μπροστά σε μια χρόνια αναπηρία ή ασθένεια. Δεν γνωρίζω γιατί κάποιοι άνθρωποι θεραπεύονται και κάποιοι όχι. Το ερώτημα αυτό είναι που με οδήγησε στην έρευνα που τώρα γίνεται το μελλοντικό μου βιβλίο «Ιερή Ιατρική» (=Sacred Medicine). Υποψιάζομαι ότι κάποια ερωτήματα δεν επιθυμούν να απαντηθούν, αλλά είναι καλύτερο να μείνουν στην κατηγορία του «Μυστηρίου». Η περίεργη διάνοια μου αρχικά έλπιζε ότι θα ψάξω βαθιά και θα ξετρυπώσω έναν θησαυρό απαντήσεων, που έχει φτιαχτεί από διαφορετικές παραδόσεις και έχει σχεδιαστεί σε εύκολα βήματα που ασθενείς και γιατροί θα μπορούσαμε να ενσωματώσουμε από αρχαίες θεραπευτικές παραδόσεις με σκοπό να προσφέρουμε στους εαυτούς μας και τους ασθενείς μας καλύτερη φροντίδα. Δεν είμαι πλέον τόσο ιδεαλίστρια ή τόσο αλαζονική.
Αυτό που μπορώ να προσφέρω σε όσους από εσάς που μπορεί να αγωνίζεστε με τις αντιξοότητες – είτε πρόκειται για ασθένεια, τραυματισμό, ή κάποια άλλη απώλεια ή τραύμα – είναι η πρόσκληση να περπατήσετε μέσα από την πύλη της μεταμόρφωσης που τέτοιες μυήσεις μας προσφέρουν. Η αποστολή σας – αν επιλέξετε να την δεχτείτε – είναι να είστε περίεργοι. Να αφήσετε τη ζωή να σας διδάξει. Να μπείτε σε ταπεινή διερεύνηση και να λάβετε το φάρμακο που προσφέρει η ζωή, χωρίς να κατηγορείτε τον εαυτό σας ή οποιοδήποτε άλλο. Αφήστε την αγάπη και την αποδοχή να γιατρέψουν. Αφήστε τον εαυτό σας να έχει ανάγκες και να εξαρτάται από εκείνους της φυλής σας που είναι εδώ για να βοηθήσουν. Λάβετε τα μαθήματα που η αρρώστια ή οι δυσκολίες σας είναι εδώ για να σας προσφέρουν – με ριζοσπαστική ευγνωμοσύνη, αν καταφέρετε να την επιστρατεύσετε.
Στη συνέχεια, σκύψτε μπροστά στο Μυστήριο της Ζωής. Προσφέρετε τον εαυτό σας στα μαθήματα. Εμπιστευτείτε τη διαδικασία. Πιείτε στην αγάπη και τις ευλογίες που είναι διαθέσιμες σε αυτό το ταπεινό μέρος. Και λάβετε την σαμανική προσφορά. «Όλα Είναι Φάρμακο».
Πολλές ευχαριστίες στους ιθαγενείς θεραπευτές και δασκάλους των αρχαίων θεραπευτικών παραδόσεων που εξακολουθούν να φέρουν τους σπόρους της μεταμόρφωσης που τόσοι πολλοί από εμάς έχουν ξεχάσει. Ας είμαστε ταπεινοί μπροστά στην μεγάλη σοφία τους.
Της Lissa Rankin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου