Ο λωτός είναι ένα πολύ γνωστό Βουδιστικό σύμβολο,
που χρησιμοποιείται ελεύθερα στην ζωγραφική και γλυπτική, αλλά λιγότερο γνωστό
είναι το νόημα του. Τα φυτά του λωτού τυπικά
φυτρώνουν σε βαλτώδη νερά. Κάτω από
αυτές τις δύσκολες συνθήκες, βαθιά ριζωμένα στο σκοτάδι και τη φθορά, τα φυτά,
παρ’ όλα αυτά, αναπτύσσονται στην επιφάνεια, όπου ανθίζουν σε λουλούδια της πιο
εξαιρετικής και απίθανης ομορφιάς.
Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα Βουδιστικά
σύμβολα, έτσι και αυτό μπορεί να
ερμηνευτεί σε πολλά διαφορετικά επίπεδα.
Αλλά ίσως το πιο αυτονόητο είναι ότι, ακόμη κι αν μπορεί να έχουμε τις
ρίζες μας σε περιστάσεις που εμπεριέχουν κακουχίες, αρνητικότητα, ή ηθικά
συντρίμμια, η υπέρβαση συνεχίζει να είναι δυνατή. Είναι δυνατή για το ίδιο το
γεγονός αυτής της δυσκολίας, της αρνητικότητας, και της ηθικής κατάρρευσης -
έχοντας βιώσει τον πόνο από όλο αυτό, να θέλουμε να φύγουμε μακριά του. Όπως
και ο λωτός, έχουμε τη δυνατότητα να υψωθούμε πάνω από αυτό, και να αντιληφθούμε
την αληθινή φύση μας σε μια άνθηση απαράμιλλης και εξαιρετικής λάμψης. Αυτός
είναι ο τελικός προορισμός του ταξιδιού της συνειδητής προσοχής μας: η
συνειδητοποίηση όχι μόνο της απέραντης, γαλήνιας και καλοπροαίρετης φύσης του
νου μας, αλλά και των πιο αγνών κινήτρων μας καθώς και της ακεραιότητάς μας. Η
δυνατότητα που ήδη κατέχουμε βρίσκει την τελική και πιο αυθεντική έκφραση της
σε αυτή την παρθένα και ένδοξη ανθοφορία.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του David Michie,
“Mindfulness Is Better Than Chocolate: A practical Guide to Enhanced
Focus and Lasting Happiness in a World of Distractions”)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου