Η ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΚΟΠΟ ΣΟΥ

Καθώς κοιτάζω πίσω στις πρώτες μέρες της ζωής μου σε αυτή την ενσάρκωση, μπορώ να δω ξεκάθαρα ότι η παλιά ρήση «Δεν υπάρχουν ατυχήματα σε αυτό το σύμπαν» είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια που ισχύει ήδη από τη στιγμή της δημιουργίας μας, ή ακόμη και πολύ νωρίτερα. Σε ένα άπειρο σύμπαν δεν υπάρχει πραγματικά καμία αρχή ή τέλος. Είναι μόνο η υλική μας υπόσταση που γεννιέται και πεθαίνει, αυτό που κατοικεί την υλική μας υπόσταση είναι αμετάβλητο και, ως εκ τούτου αγέννητο και αθάνατο.

Ως πατέρας οκτώ παιδιών, είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι κάθε άτομο φτάνει εδώ με τη δική του μοναδική προσωπικότητα. Είμαστε προορισμένοι εδώ από ένα αόρατο πεδίο άπειρης δυναμικότητας. Αυτό που δεν έχει μορφή, δεν έχει όρια, είναι αυτό το Εγώ που βρίσκεται μέσα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο σώμα.

Όλα τα επιτεύγματα που γεμίζουν το προσωπικό μου βιογραφικό άρχισαν να παίρνουν μορφή κατά τη στιγμή της σύλληψης μου, καθ’ όλη την διάρκεια της εννιάμηνης εμβρυϊκής μου ύπαρξης, και καθώς πήρα την πρώτη αναπνοή κατά την άφιξη μου. Κοιτάζω πίσω εκείνο το μικρό 19-μηνών παλιόπαιδο που βρίσκεται σε μια χιονισμένη όχθη ενός ποταμού, και ούτε ένα κύτταρο από αυτό το μικρό αγόρι δεν υπάρχει ακόμα εδώ στον πλανήτη Γη. Ωστόσο, το Εγώ που ήταν σε αυτό το σώμα είναι το ίδιο άπειρο Εγώ που το υπενθυμίζει περίπου 70 χρόνια αργότερα.

Πριν ακόμη αρχίσω να διαβάζω ή να γράφω χρειαζόμουν μια προσωπικότητα που θα είναι αρμονική με τη μουσική που ήρθα εδώ για να παίξω. Μπορώ να δω ξεκάθαρα πλέον ότι ως παιδί είχα ανάγκη να αισθάνομαι ότι θα μπορούσα να πλησιάσω τους άλλους και να τους βοηθήσω να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους και τις περιστάσεις τους. Με κάποιο τρόπο ήξερα ότι η στάση είναι το παν στη ζωή, ακόμη και ως μωρό, έτσι ώστε η στάση που η μητέρα μου μου περιέγραφε ότι χαρακτήριζε την παιδική ηλικία μου ήταν με κάποιο μυστηριώδη τρόπο συνδεδεμένη με το Ντάρμα (= Έργο) που επρόκειτο να εκπληρώσω σε αυτή τη ζωή.

Όλοι έχουμε κάποιου είδους αποστολή να εκπληρώσουμε τη στιγμή που κάνουμε τη μετάβαση από το πουθενά στο τώρα εδώ, από το Πνεύμα στη μορφή. Έχω από καιρό συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι να επιτρέψω στα παιδιά μου να ζήσουν τις εσωτερικές οδηγίες τους, συνειδητοποιώντας ότι αυτό είναι ακριβώς ό, τι έχω κάνει σε ολόκληρη τη ζωή μου, με βάση τις ιστορίες που η μητέρα μου μου είπε για τη ζωή μου σαν μωρό και στη συνέχεια σαν μικρό παιδί. Ποτέ δεν την εξέπληξε το γεγονός ότι η ζωή μου εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε, εξ αιτίας αυτών που παρατηρούσε στην παιδική μου ηλικία. Κάθε ένα από τα παιδιά μου είχε επίσης το σχέδιο του από τον Θεό. Η δουλειά μου ήταν να τα καθοδηγώ, και μετά να παραμερίσω, και να αφήσω ό, τι είναι μέσα τους το οποίο είναι η δική τους μοναδικότητα, να κατευθύνει την πορεία της ζωής τους.

Η μεγαλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφερθεί στα παιδιά που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ή κλίσεις που δεν θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητά από τους ενήλικες που τα περιβάλλουν είναι να τους επιτραπεί να εκφράσουν τη δική τους μοναδική φύση. Ήμουν ευλογημένος να μπορέσω να ζήσω το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης δεκαετίας της ζωής μου σε ένα περιβάλλον όπου η γονική και άλλη ενήλικη ανάμιξη στη ζωή μου ήταν περιορισμένη στο ελάχιστο. Ξέρω ότι ήρθα στον κόσμο με αυτό που εγώ αποκαλώ "μεγάλο Ντάρμα" -με ένα σχέδιο για να διδάξω την αυτοδυναμία και μια θετική προσέγγιση αγάπης σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Είμαι πάντα τόσο ευγνώμων για τις περιστάσεις της ζωής μου, που μου επέτρεψε να είμαι τόσο πολύ αφημένος μόνος μου και να αναπτυχθώ όπως ήμουν προορισμένος σε αυτή την ενσάρκωση.

 

Ακριβώς όπως όλα όσα χρειαζόμαστε για τη φυσική ανάπτυξή μας τακτοποιούνται από μια Θεία, μυστηριώδη, αόρατη δύναμη, ενώ εμείς αναπτυσσόμαστε για εννέα μήνες μέσα στη μήτρα, κατά τον ίδιο τρόπο και όλα όσα χρειαζόμαστε τακτοποιούνται από την ίδια Πηγή για όλες τις άλλες πτυχές της ύπαρξής μας. Ερχόμαστε από μια κατάσταση τέλειας ευεξίας -  Θεία αγάπη – και ο δημιουργός μας δεν χρειάζεται καμία βοήθεια για να φροντίσει αυτό που ξεδιπλώνεται. Είναι μόνον όταν εμείς παρεμβαίνουμε σε αυτόν τον ουράνιο προγραμματισμό που βγαίνουμε από το δρόμο της Θεϊκής πραγμάτωσης.

Μπορώ να δω ξεκάθαρα σήμερα ότι ολόκληρο αυτό το σύμπαν είναι επί σκοπού. Βλέπω τώρα ότι τα πρώτα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και οι προτιμήσεις μας εκφράζονται επειδή αντιπροσωπεύουν τον ανώτερο εαυτό μας. Σε αυτές τις μικρές ηλικίες είμαστε ακόμα πάρα πολύ συνδεδεμένοι με την Πηγή μας, γιατί δεν είχαμε ακόμη την ευκαιρία να παραμερίσουμε το Θεό και να φορέσουμε το μανδύα του ψεύτικου εαυτού, ο οποίος είναι το εγώ.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. Wayne W. Dyer, “I Can See Clearly Now”)