ΛΕΓΟΝΤΑΣ «ΟΧΙ» ΜΕ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ (Μέρος Β)

Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, έχω κινηθεί ενάντια στην επικρατούσα ροή της συνειδητότητας. Όταν το συλλογικό απερίσκεπτα κάνει ζίγκ, εγώ επιλέγω να κάνω ζάγκ. Είναι ένα μοναχικό μέρος να στέκεσαι και που δεν συγκεντρώνει πολλή υποστήριξη, αλλά μου έχει δείξει τα σημαντικά πράγματα στη ζωή: την αλήθεια, την αγάπη, την απλότητα, την συμπόνια, τον σκοπό, την δημιουργική έκφραση, και τις αυθεντικές σχέσεις.

Καθώς συνεχίζω να ανακτώ την δύναμη μου, συνειδητοποιώ περισσότερο από ποτέ την ανάγκη για μια κοινότητα από ανθρώπους που σκέπτονται και αισθάνονται παρόμοια με μένα, για να με κρατήσει γερά θεμελιωμένη στον Εαυτό μου.  Δεν αρνούμαι ότι η κατάσταση του κόσμου και η άγνοια της επικρατούσας ανθρωποκεντρικής κοσμοθεωρίας δεν με καταβάλλουν.  Αλλά, όπως λέει και η παροιμία, υπάρχει δύναμη στους αριθμούς, ειδικά όταν είναι ενωμένοι στην αλήθεια, την αγάπη, την ακεραιότητα, και τον σεβασμό.

Τα έντονα προαισθήματα που οδηγούν την σε εξέλιξη έξοδο μου από το σύστημα, συνοδεύονται από έναν ακριβέστερο ορισμό της αυθεντικής σχέσης, και η οποία αξίζει τον χρόνο και την ενέργεια μου.  Δεν ανέχομαι πλέον όλους εκείνους που μου λένε τι να κάνω ή πώς να είμαι μέσα στον κόσμο.  Δεν θέλω να με «διορθώνουν», να με στηρίζουν, να με κρίνουν, να με αρνούνται, ή να με πατρονάρουν.  Δεν με ενδιαφέρουν οι συμβουλές, οι ιστορίες, ή οι γνώμες.  Αρνούμαι να συμμετέχω στην «εξουσία των ανωτέρων», στο παιχνίδι της κυριαρχίας της ντροπής ή της κατηγόριας.  Δεν θα με εξυψώνουν ή θα με υποτιμούν. Επιλέγω την αλήθεια, την ακεραιότητα, την αμοιβαιότητα, την ευγένεια, την ισότητα… ή τίποτα.

Οι σχέσεις που επιλέγω τώρα περιλαμβάνουν ανθρώπους, κοινότητες, επιχειρήσεις και πωλητές, οι οποίοι συντάσσονται με την ζωή.  Αυτό σημαίνει ότι γυρίζω την πλάτη μου στους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις και αντ’ αυτών υποστηρίζω τις αγορές των αγροτών που έχουν έδρα των επιχειρήσεων το σπίτι τους, και τις προσπάθειες μικρότερων κοινοτήτων οι οποίες ενώνουν μάλλον παρά διαιρούν.

Στις προσωπικές μου σχέσεις, δεν ανέχομαι πλέον αδιάφορες συζητήσεις για τον καιρό, ή άλλα τέτοια ασήμαντα θέματα.  Δεν είμαι πλέον «μια χαρά» όταν με ρωτούν «πώς είσαι;». Είμαι απόλυτα αυθεντική με την απάντηση μου, ακόμα κι αν αυτό κάνει τον παραλήπτη να νοιώσει άβολα.  Ξέρω τι θέλω.  Ξέρω τι χρειάζομαι.  Και αυτό δεν έχει τίποτα να κάνει με την κουλτούρα του διαχωρισμού που καταστρέφει τις ζωές και τον πλανήτη μας. 

Ο Μάτα Γιογκανάντα Mahasaya Ντάρμα είπε κάποτε, «Μπορείς να περιπλανιέσαι σε αυτόν τον πλανήτη για χρόνια, να εργάζεσαι, να τρως και να παίζεις χωρίς καμία πραγματική συνειδητοποίηση ότι πεινάς για κάτι άλλο».

Πεινώ για κάτι άλλο!

Πεινώ για αυθεντικότητα, συμπόνια, καλοσύνη, πάθος, σκοπό, δημιουργική έκφραση, αλήθεια, απλότητα και επιστροφή στην πιο αγνή ανθρώπινη ουσία μας. Πεινώ για αυθεντικές σχέσεις που έχουν κτιστεί πάνω στα θεμέλια της βαθιάς εμπιστοσύνης.

Έχω ανάγκη να με βλέπουν, να με νιώθουν, και να με ακούν.  Έχω ανάγκη να εμπνέομαι από ανθρώπους που περισσότερο ενεργούν, αντί να μιλούν, και οι οποίοι ακολουθούν τα όνειρα τους.  Έχω ανάγκη να με αγκαλιάζει μια αγνή, αμερόληπτη παρουσία όταν αισθάνομαι άσχημα, και να ανυψωνόμαστε μαζί όταν αισθάνομαι δυνατή.  Έχω ανάγκη να νιώθω τόσο ασφαλής στην λύπη μου, όσο ασφαλής νιώθω στην χαρά μου.  Έχω ανάγκη να είμαι άγρια και ελεύθερη και να είμαι όλο αυτό για το οποίο είμαι προορισμένη να είμαι.

Ο πολιτισμός μας σχεδιάστηκε να μας κρατάει μικρούς, γιατί η μικρότητα τρέφει την συμμόρφωση.  Και ένα συμβιβασμένο, εξημερωμένο μυαλό είναι εύκολα διαχειρίσημο. Αλλά η εξημέρωση εξυπηρετεί μόνον το σύστημα που καταρρέει. Δεν κάνει τίποτα για την αγνή, άγρια φύση της καρδιάς, τον αληθινό νου, ή την ψυχή.

Δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα με την κατάρρευση που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με έναν επιταχυνόμενο τρόπο, αλλά γνωρίζω ότι επιλέγω να σταθώ δυνατή στην εσωτερική μου δύναμη, περιτριγυρισμένη από μια κοινότητα ανθρώπων με παρόμοια νοοτροπία, και οι οποίοι επιλέγουν την ζωή, την αγάπη και την αλήθεια.  Αποκηρύσσοντας το status quo των οικονομικών και κοινωνικών προτύπων, βαδίζω γρηγορότερα προς μια βαθύτερη αίσθηση του Εαυτού μου στην συνεχή αναζήτηση μου προς την ολοκλήρωση.

Μόνοι μπορούμε να κάνουμε μόνον τόσα, αλλά μαζί, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο για όσο χρόνο μας μένει.  Όλα ξεκινούν με την επιλογή να πούμε ΟΧΙ στο status quo και ΝΑΙ στην ζωή!

Της Deb Ozarko. 

Η  Deb Ozarko είναι παθιασμένη ακτιβίστρια για την επιτάχυνση της πολιτισμικής εξέλιξης και ενός πρωτοποριακού οράματος για ένα νέο παγκόσμιο πρότυπο.  Η πείνα της για έναν συμπονετικό κόσμο είναι η έμπνευση για ό,τι κάνει στη ζωή.  Είναι αδηφάγος κυνηγός της αλήθειας, συνειδητοποιημένη φυτοφάγος, συγγραφέας του επαναστατικού βιβλίου «Αποσυνδέσου» (“Unplug”) και παρουσιάστρια του δημοφιλούς podcast «Αποσυνδέσου» (Unplug).  Ατζέντα της είναι η αγάπη.